Intermezzo – Haegelsum Binnenste Boete

Wie mocht denken dat na Amsterdam, Sevenum en Lottum een dagje oerwoud er ook nog wel bij kon, moet ik teleurstellen: bovenstaande foto is gewoon gemaakt in Hegelsom. Gisteren, aan de Kogelstaat, in de achtertuin van Wiel Jenniskens. Tijdens Haegelsum Binnenste Boete.

Nog niet zo heel lang geleden was Hegelsom zo’n typisch Noord-Limburgs slaapdorp waar niets te beleven viel of althans ogenschijnlijk niets te beleven viel. Er stonden huizen en er woonden mensen en dat was het wel zo’n beetje. Die huizen staan er nog steeds en die mensen wonen er ook nog steeds, maar intussen is Hegelsom wel wakker gekust. Een aantal in Tuutetrek  en Hegga Metamorfosa  verenigde enthousiastelingen zet sinds enkele jaren z’n schouders eronder, waardoor Hegelsom bloeit als nooit tevoren, of althans ogenschijnlijk bloeit als nooit tevoren.

Eerder heb ik al de loftrompet gestoken over Geef jij Hegelsom een nieuw gezicht?  (klik hier) en Pimp ow ei  (klik hier en hier). En gisteren was er dus Haegelsum Binnenste Boete, een ‘route langs 27 dorpsgenoten en plaatselijke ondernemers die hun deuren open zetten om iedereen deelgenoot te laten zijn van hun hobby, creaties, huis, tuin of bedrijf’. Een soort Chambres d’Amis  dus, maar dan op z’n Haegelsums.

Zelf heb ik niet meer dan wat krenten uit de pap gepikt. Behalve de fantastische tuin van Wiel Jenniskens bijvoorbeeld ook de fascinerende balpentekeningen van Jeu van Helden en  de Monty Pythonachtige creaties van Helmie van de Riet. Maar ook de voormalige Tuinbouwloods aan de Mevrouwsbosweg (in het programmaboekje abusievelijk Mevrouwbosweg genoemd). Die is door de familie Boots-Spee verbouwd tot woonhuis. Prachtig verbouwd, was altijd mijn indruk als ik er langs kwam op weg naar en van het station. Dankzij Haegelsum Binnenste Boete  kreeg ik die indruk gisteren bevestigd.

Loeidruk was het overal. Het is te gemakkelijk om die drukte uitsluitend op het conto te schrijven van het fraaie weer. Ook de gekozen opzet, met een aantrekkelijke mix van elitaire en populaire cultuur (om maar eens beladen begrippen te gebruiken), moet daar iets mee van doen hebben. En als ooit de muren tussen hoge en lage cultuur (om maar eens nog beladener begrippen te gebruiken) kunnen worden doorbroken, dan is het wel op deze manier, zo is mijn overtuiging. Keep up the good work! (Maar met het nieuwe project Grensposten in het verschiet, zit dat ongetwijfeld goed.)