Intermezzo – Gemeenteraadsvergadering

Na 2 uur, 22 minuten en 42 haperde de techniek even. Met als gevolg enkele seconden van zeldzame schoonheid op het beeldscherm:

Enkele seconden van troost als beloning voor de kijker die niet al lang was afgehaakt en het kon opbrengen de gifbeker tot de allerlaatste druppel leeg te drinken. Verwacht hier geen genuanceerd verhaal over de ontluisterende gemeenteraadsvergadering van gisteravond. Zou te veel eer zijn. Als gemeenteraadsleden elkaar bij voortduring zwart maken, in de haren zitten en vliegen afvangen, hoef ik van mijn hart ook geen moordkuil te maken.  

Goh, wat heb ik me geërgerd aan Jan Wijnen, het PvdA-gemeenteraadslid dat nooit thuis heeft gegeven in het Californiëdebacle en desondanks nog altijd denkt hierover anderen de les te moeten lezen. Bescheidenheid is ook een deugd.

Goh, wat was ik verbijsterd door de motie van wantrouwen die de oppositiepartijen wilden indienen tegen het college van burgemeester en wethouders. Zoveel nieuwe wandaden had het college toch niet op z’n geweten sinds de vorige motie van wantrouwen, twee weken geleden?

Goh, wat vond ik het een zwaktebod dat de oppositie de motie van wantrouwen eigenhandig degradeerde tot een motie van afkeuring. Een verklaring voor het waarom besteedde initiatiefnemer Joep Peeters (VVD) uit aan Alex Janssen (Doen!). Waarom klaarde hij dat klusje niet zelf?

Goh, wat was ik totaal uit het veld geslagen toen ik Alex Janssen vervolgens hoorde zeggen: ‘Ik heb het idee en het gevoel dat bestuurders en het college en ook mensen uit de raad uit hun lijden verlost moeten worden. De dingen stapelen zich op en volgens mij moeten wij als raad nu een daad stellen.’ Een daad stellen? Deze ongekend krachtige woorden van de zelfbenoemde voorvechter van het positivisme rechtvaardigden slechts één daad: een motie van wantrouwen. Als je zo’n grote broek aantrekt, is een motie van afkeuring ongelooflijk slappe hap.

Goh, wat moest ik meewarig glimlachen toen burgemeester Ryan Palmen als een derderangs acteur de vermoorde onschuld acteerde, nadat Imke Emons (BVNL) had geïnformeerd naar het beginmoment van het interpellatiedebat dat ze had aangevraagd over de jongste verwikkelingen in de Californiëdeal.

Goh, wat was ik verbouwereerd toen Isis Rozendaal werd geïnstalleerd als burgerraadslid. Na moeder Nathalie (gemeenteraadslid) en vader en zedenprediker André (burgerraadslid) is dochter Isis nu de derde volksvertegenwoordiger van de familie Rozendaal. Hoe lang zou het nog duren voordat de familie Rozendaal een raadsmeerderheid heeft verworven?

Goh, wat heb ik me gestoord aan Jacky Relouw (PvdA) die parmantig en met grote stelligheid tegensprak dat een rechterlijke uitspraak over de Californiëdeal vorige week woensdag had plaatsgevonden, terwijl dit vonnis wel degelijk op woensdag werd uitgesproken.

Goh, wat voelde ik me gekwetst door Alex Janssen toen ik hem hoorde zeggen ‘Ik heb de pet op van de mensen buiten’. Ik ben zo’n mens buiten, maar ik heb Alex verdomme nooit toestemming gegeven mijn pet op te zetten. Waar haalt hij in vredesnaam het lef vandaan?