Dat je m’n verjaardag vorige week woensdag vergeten was, nam ik je absoluut niet kwalijk. Mooie cadeaus kreeg ik toch in overvloed
en jij had het al druk genoeg. Des te attenter vond ik het dat je me drie dagen later alsnog verraste met een prachtig geschenk. Dat ik er een lange nacht voor op moest blijven en het pas ’s ochtends om kwart over vier arriveerde, mocht de pret uiteraard niet drukken.Voor wat hoort wat, dus ik heb die prachtige foto van jou, ja die met die witte laarsjes, gemaakt door Bas Czerwinski en donderdag gepubliceerd in de NRC, hier bij de plaatselijke lijstenmaker in laten lijsten. Ria, gisterochtend toevallig op de koffie (met kersenkruimelvlaai van Steeghs), was er dolenthousiast over.
Kan ik je mijn cadeau binnenkort een keer komen overhandigen? Laten we dan tevens van de gelegenheid gebruik maken om het eens over je carrière te hebben. Ik hoorde je gisteren zeggen dat je weer beschikbaar bent. Maar is dat nou wel zo verstandig, Jan Peter? Luctor et emergo, de aanhouder wint, VOC-mentaliteit: ik begrijp goed wat er in je hoofd omgaat. Desalniettemin: in Den Haag worden je capaciteiten overduidelijk niet op waarde geschat. Laat de boel daar toch mooi de boel. Kom lekker naar Horst. Hier zullen we je met open armen ontvangen. Een paar weken geleden, met dat gedoe over het rapport van de commissie-Davids, heb ik je al gewezen op een paar mooie baantjes hier. Maar die zinken allemaal in het niet bij de vacature waarvan onze plaatselijke trots, Keijsers Interior Projects, afgelopen donderdag kond deed in De Echo van Horst: assistent inkoper. 
Jou helemaal op het lijf geschreven! Dat lijkt je sterk? Goed, ik pik voor de aardigheid wat elementen uit de vacaturetekst. ‘Geen 8 tot 5-mentaliteit’: dat is wel het laatste waar ze je van zouden kunnen beschuldigen. Afgelopen week alleen al: dinsdag een uurtje of tien in de Kamer, donderdag van kwart over vier tot twaalf, vrijdag van half twaalf ’s ochtends tot kwart over vier de volgende morgen. ‘MBO-werk- en denkniveau’: daarvan heb je de afgelopen zeven jaar méér dan blijkgegeven. ‘Een teamplayer die zelfstandig opereert’: daarvoor hoef je alleen maar te refereren aan de onnavolgbare wijze waarop je in het Irakdebat in de kabinetsreactie toch telkens je eigen mening wist te laten doorschemeren. 
Mocht de sollicitatiecommissie vragen stellen over andere functievereisten als ‘analytisch en probleemoplossend vermogen’, ‘communicatief en sociaal vaardig’, ‘snel, efficiënt en met daadkracht problemen oplossen’ en ‘in staat zijn draagvlak te creëren binnen de organisatie’ dan zeg je maar dat dat nog verbeterpuntjes zijn. Nobody is perfect! Denk er eens serieus over na.
Ik hoop spoedig van je te horen!
Met hartelijke groet,
Wim
Geen opmerkingen:
Een reactie posten