Dat het er naar uitziet dat de PVV niet in het kabinet komt, was goed nieuws. Evenals het feit dat mevrouw Sneijder een nieuwe tattoo op haar achterste kon laten zetten. Maar hét goede nieuws van afgelopen week kwam toch echt uit Sevenum. Daar, zo bleek uit diverse mediaberichten, bezorgden de Stichting Groengroep en de Stichting KnopenLopen een windwatermolen een tweede leven.
De molen stond tot voor kort in een akkerbouwgebied bij Heierhoeve. Dit wordt in naam van de vooruitgang opgeofferd aan wegen en grootschalige bedrijven. Dus was de molen ten dode opgeschreven. Daarop kwamen de beide Sevenumse stichtingen in actie. Ze kochten de molen en herplaatsten dit wonder der techniek (waarvoor ik eerder mijn liefde beleed op
1 augustus 2008 en
13 april 2009) afgelopen week in het langs de Venloseweg in Sevenum gelegen natuureducatiegebied Blakterbeek.
Een initiatief dat niet genoeg valt te prijzen.
Eind goed, al goed? Voor deze windwatermolen wel. Maar weet u wat het vreemde is? Er is nog een tweede windwatermolen in Heierhoeve. En die staat er nog gewoon, op nog geen tweehonderd meter afstand van de naar Sevenum verhuisde molen.
Zou deze tweede molen niet worden bedreigd door het oprukkende geweld? Ik kan het me nauwelijks voorstellen. Er zullen toch wel mensen, verenigingen, stichtingen, musea of gemeentebesturen zijn die het lot van deze molen ter harte gaat en actie ondernemen? Het zal toch niet zo zijn dat ik me er zelf sterk voor moet gaan maken?
(Het gestage verval van Heierhoeve wordt overigens in
woord en
beeld fraai gedocumenteerd door Thijs Coppus.)
De molen stond tot voor kort in een akkerbouwgebied bij Heierhoeve. Dit wordt in naam van de vooruitgang opgeofferd aan wegen en grootschalige bedrijven. Dus was de molen ten dode opgeschreven. Daarop kwamen de beide Sevenumse stichtingen in actie. Ze kochten de molen en herplaatsten dit wonder der techniek (waarvoor ik eerder mijn liefde beleed op 1 augustus 2008 en 13 april 2009) afgelopen week in het langs de Venloseweg in Sevenum gelegen natuureducatiegebied Blakterbeek. 
Een initiatief dat niet genoeg valt te prijzen.
Eind goed, al goed? Voor deze windwatermolen wel. Maar weet u wat het vreemde is? Er is nog een tweede windwatermolen in Heierhoeve. En die staat er nog gewoon, op nog geen tweehonderd meter afstand van de naar Sevenum verhuisde molen. 
Zou deze tweede molen niet worden bedreigd door het oprukkende geweld? Ik kan het me nauwelijks voorstellen. Er zullen toch wel mensen, verenigingen, stichtingen, musea of gemeentebesturen zijn die het lot van deze molen ter harte gaat en actie ondernemen? Het zal toch niet zo zijn dat ik me er zelf sterk voor moet gaan maken? 
(Het gestage verval van Heierhoeve wordt overigens in woord en beeld fraai gedocumenteerd door Thijs Coppus.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten