Wetterbedingt is mijn actieradius momenteel vrij beperkt. Hoe de situatie is in Sevenum, Lottum of Meerlo? God mag het weten. Of Tienray, Evertsoord en Broekhuizen misschien van de aardbodem zijn verdwenen? Pas na the big freeze zal ik u daarover uitsluitsel kunnen geven. Dat biedt mij in de tussentijd de gelegenheid in te zoomen op de kleinere geneugten des levens – ook niet mis. Wat dacht u bijvoorbeeld van dit boodschappenbriefje? Afgelopen donderdag aangetroffen in een winkelwagentje van Plus. Zou er dan toch een Grote Regelaar zijn? Hoe valt anders te verklaren dat uitgerekend mij uitgerekend dit briefje in handen valt? Want toevalligerwijze ben ik boodschappenbriefjesbezeten. En wel sinds 4 december 2007.Op die dag maakte ik in het Glaspaleis in Heerlen kennis met een bijzonder project van kunstenares Judith van den Berg. Door haar gevonden boodschappenbriefjes had ze gefotografeerd en zonder verder commentaar als diashow op dvd gezet. Bovendien verkocht ze houten kistjes met daarin een gevonden boodschappenbriefje en een brief van haar aan de koper van het kistje. Briljant! Koop die dvd of bekijk anders het fragment op haar website. En niet meteen afhaken graag. Ga er rustig voor zitten en laat tot u doordringen wat u ziet. Ongetwijfeld vergaat het u hetzelfde als mij, raakt u erdoor gefascineerd en gaat u zich van alles afvragen: zou dat briefje zijn geschreven door een man of door een vrouw? Maak ik evenveel spelfouten? Wat zouden die mensen toch moeten met 23 pakken rijst? Doe ik er misschien goed aan m’n boodschappenbriefjes vanaf nu na gebruik te verbranden? Goh, zouden dat soms alcoholisten zijn? Zal ik voortaan ook gebruikte koffiefilters een tweede leven gunnen als boodschappenbriefje? Wordt peterselie vaker afgekort tot p’selie? Geweldig toch?
En dan nu ‘mijn’ briefje. Het briefje van een moeder die uitziet naar een gezellige kerst met manlief en twee dochters? Kan niet anders. Hoewel Sinterklaas er financieel al flink heeft ingehakt – wat wil je ook met meiden van 8 en 6? – moet ze toch ook iets met kerst. Aan slagroom, repen chocola en zakjes chips kan ze zich geen buil vallen. Een klein ‘cadautje’ voor Anita en Lieve zal ook wel lukken, bij Action is ze met een euro of vijf al een heel eind. Resteert Sven. Altijd een probleemgeval. Hoeveel ze ook van haar man houdt, een beetje saai is ie wel. ‘Iets leuks’ heeft ze maar op het briefje gezet. Uitstel van executie. Hij houdt niet van voetbal, hij houdt niet van auto’s, hij houdt niet van lezen. Hij houdt eigenlijk alleen van haar. En van Anita en Lieve. En van z’n werk. Vooral van dat laatste. Een Oudejaarslot, zou dat niks zijn? Veel te duur. Een vijfde lot dan? Och ja, waarom ook niet? En daar gaat ze, eerst naar Action, daarna naar Bruna en tenslotte naar Plus. Opgelucht dat de buit binnen is, laat ze het boodschappenbriefje in de winkelwagen liggen. Geheel onwetend van het feit dat het twee minuten later in handen zal vallen van een boodschappenbriefjesbezetene.
Horst aan de Maas liefdevol, verontwaardigd, uitdagend, kritisch en verwonderd beschouwd
Mild gekruid
▼
maandag 27 december 2010
Actualisatie – Sneeuwpret
Naar aanleiding van de sfeerimpressie van vorige week over de sneeuwpret in Horst aan de Maas ontving Horst-sweet-Horst een e-mail van een zekere Flappie (blijft jammer dat veel mensen slechts anoniem willen reageren). Omdat Flappie de zaak weer van een compleet andere kant bekijkt, laten we z’n reactie hier in z’n geheel volgen:hoi wim. wat een zeukrousen allemaal zegw!!laat ze een beetje blij zijn dat er weereens sneeuw vallt. ach wat zielig de straten zijn niet geveegt. tuttuttut. en omaatje kan de deur niet uit. zielig he. zout toch op mens.weet je wat pas echt erjg is dat horst geen sleeenstalling heeft!!! nou moet ik mijn hond mee nemen als ik met mijn slee boodschappen gaan doen. ja want dat is wel een echte nijdam slee. heeft me 75 euro gekotst!!!die laat ik me niet zomaar weg halen als ik binnen ben. daarom zit boris dan op wacht. maar ze kuynen toich wel een sleeenstalling maken?? stellteje suf droppen!!en dan zeg ik het nog nettjes. die zigeuners die altijd muziek zittten te maken. is toch een mooi klusje om dat zaakje te bewaken voor hen??? of anders werkelozen???? HH dus een bewwaakte sleeenstalling A.U.B.!!!! verder veel sukses met je site. maar graag niet altijd zo negatioef. groetjes, flappie. Waarvan akte.
Klein mysterie 223 – Flitsfietspad
Laat ik me ook eens vervoegen in de lange rij wachtenden voor het klachtenloket van de NS.Woensdag moest ik in alle vroegte met de trein naar Maastricht. Op het laatste moment bedacht ik me dat het misschien raadzaam was eerst maar eens op de NS-reisplanner te kijken of de trein richting Venlo überhaupt wel reed dan wel vertraging had. Goede ingeving, want wat bleek? De trein van 7.01 uur had tien minuten vertraging. Op m’n gemakje fietste ik naar het station om daar om vijf over zeven aan te komen. Zes minuten te vroeg. Dacht ik. Mooi niet dus. Vier minuten te laat! Trein was gewoon op tijd vertrokken. Klote NS!
Wat doe je als je daarna in de ijzige kou op station Horst-Sevenum 26 minuten op de volgende trein moet wachten? Je (althans ik) verbaast je erover dat het wachthokje voor reizigers in de richting Eindhoven veel meer beschutting biedt dan dat voor reizigers in de richting Venlo. Maar vooral vraag je (althans ik) je af of je de trein nog had ingehaald als de Greenport Bikeway er al had gelegen. De Greenport Bikeway? Ja, de 5,5 miljoen euro kostende fietssnelweg die de stations van Horst-Sevenum, Blerick en Venlo met elkaar moet gaan verbinden. Een van de zestien snelfietsroutes in Nederland waarvoor het ministerie van Verkeer en Waterstaat onlangs 1,35 miljoen euro beschikbaar stelde. Bedoeld als een aanlokkelijk alternatief voor het met de auto in de file staan. Citaat uit De Volkskrant van 8 december: ‘Geen kruisingen. Geen verkeerslichten. Een mooie, lange strook asfalt. En voor wie lek rijdt is er de mobiele fietsenmaker.’Niets makkelijker dan ambitieuze miljoenenplannen belachelijk maken. Zal ik me niet aan bezondigen. Mag ik wel m’n twijfels uiten? Noord-Limburg heeft geen files, nauwelijks kruisingen en amper verkeerslichten. ‘Ja, maar je moet vooruitkijken.’ Akkoord. Maar ook mét files lijkt het me een hels karwei verstokte automobilisten uit hun auto en op de fiets te krijgen. Stel dat dit toch zou lukken, dan moet je ze ook nog eens naar die Greenport Bikeway zien te lokken. Een superfietspad dat ze pas na minimaal tien (Sevenum) à vijftien (Horst) minuten fietsen bereiken. Tijdverlies dat ze alleen goed kunnen maken door zich op de Greenport Bikeway (de naam alleen al) het schompes te fietsen. Waarna er opnieuw tijdverlies ontstaat omdat ze eenmaal op het werk eerst het zweet van zich af moeten douchen. Ook een mobiele fietsenmaker verandert daar allemaal weinig aan. Nee, als je het mij vraagt is dat flitsfietpad een typisch gevalletje van pennyw…Hé, daar is de trein van 7.31 uur al! Time flies when you have a Greenport Bikeway to think about.
Wat doe je als je daarna in de ijzige kou op station Horst-Sevenum 26 minuten op de volgende trein moet wachten? Je (althans ik) verbaast je erover dat het wachthokje voor reizigers in de richting Eindhoven veel meer beschutting biedt dan dat voor reizigers in de richting Venlo. Maar vooral vraag je (althans ik) je af of je de trein nog had ingehaald als de Greenport Bikeway er al had gelegen. De Greenport Bikeway? Ja, de 5,5 miljoen euro kostende fietssnelweg die de stations van Horst-Sevenum, Blerick en Venlo met elkaar moet gaan verbinden. Een van de zestien snelfietsroutes in Nederland waarvoor het ministerie van Verkeer en Waterstaat onlangs 1,35 miljoen euro beschikbaar stelde. Bedoeld als een aanlokkelijk alternatief voor het met de auto in de file staan. Citaat uit De Volkskrant van 8 december: ‘Geen kruisingen. Geen verkeerslichten. Een mooie, lange strook asfalt. En voor wie lek rijdt is er de mobiele fietsenmaker.’Niets makkelijker dan ambitieuze miljoenenplannen belachelijk maken. Zal ik me niet aan bezondigen. Mag ik wel m’n twijfels uiten? Noord-Limburg heeft geen files, nauwelijks kruisingen en amper verkeerslichten. ‘Ja, maar je moet vooruitkijken.’ Akkoord. Maar ook mét files lijkt het me een hels karwei verstokte automobilisten uit hun auto en op de fiets te krijgen. Stel dat dit toch zou lukken, dan moet je ze ook nog eens naar die Greenport Bikeway zien te lokken. Een superfietspad dat ze pas na minimaal tien (Sevenum) à vijftien (Horst) minuten fietsen bereiken. Tijdverlies dat ze alleen goed kunnen maken door zich op de Greenport Bikeway (de naam alleen al) het schompes te fietsen. Waarna er opnieuw tijdverlies ontstaat omdat ze eenmaal op het werk eerst het zweet van zich af moeten douchen. Ook een mobiele fietsenmaker verandert daar allemaal weinig aan. Nee, als je het mij vraagt is dat flitsfietpad een typisch gevalletje van pennyw…Hé, daar is de trein van 7.31 uur al! Time flies when you have a Greenport Bikeway to think about.
Intermezzo – De Echo (2)
De Dravertjes. Vogelvereniging Ons Genoegen. OJC Niks. Meriko. Sterrenboys. Ruiterclub Wittenhorst. Vogelwerkgroep ’t Hökske. UVB. La Campanella. Usee. Muziekvereniging Concordia. De Merels. Schutroe. Noabere. Tovri. Ouderenkoor Levensvreugd. HTC. LRV St. Joris. Sevelo 81. Freetime Bowling. Gemengd Koor Cantate. Jong Nederland. D.’n Dreumel. Muziekvereniging Hubertus. De Knippers. Armada. OV Concordia. HVC. Cartouche. Igona. Paardenvriend. Vrouwengilde. HSV ’t Bliekske. Scouting Horst. Mannenkoor Horst. HCH. Ponyclub Wittenhorst. Wees slim en trim. Zonnebloem. Black Eagles. HZPC. VC Olsredlem. PSV Horst en omstreken. Zangvereniging Egelsheim. Erica. TWC Barkruk. TWC Oranje. Vocalgroup Hoor ‘s. Odos. Zij Actief. Muziekvereniging Caecilia. Hovoc. HVR. St. Lucia. VCM. Ons Genoegen America. HCW. Hosema. Poespas. PDV De Valk. De Peelrunners. OJC Phoenix.Allemaal zullen ze uit m’n blikveld verdwijnen nu De Echo van Horst aan z’n einde is gekomen. Quelle tristesse. Quelle tristesse profonde.
Klein mysterie 222 – Roetsj
Vergis ik me of is de goede / goeie / gooje / góje roetsj inderdaad aan een opmars naar het noorden bezig? Eerst via Duitsland bij Kerkrade het land binnengedrongen, daarna Zuid-Limburg veroverd en nu de rest van de provincie?
Natuurlijk vergis ik me niet. Ik heb het niet wetenschappelijk onderzocht, maar toch weet ik vrij zeker dat je in deze dreven nog tien jaar geleden vreemd, of in elk geval meewarig, werd aangekeken als je iemand een goede / goeie / gooje / góje roetsj wenste. Doe je dat nu, dan ben je de getapte jongen. Ben je helemaal van deze tijd en stijg je in aanzien.Zeker als je het ook nog twittert.
Aanbeveling voor asielzoekers: ga ergens op een dak staan, schreeuw ‘goede / goeie / gooje / góje roetsj’ en niemand zal je ooit nog lastigvallen met een begrip als inburgering.
Hoe heeft het zover kunnen komen? Goeie vraag. Wezenlijker lijkt me een andere vraag: hoe komen we er weer vanaf? Want allemaal goed en wel met die nep-Duitsers uit Kerkrade en omstreken, hun inbreuk op onze identiteit laten we ons toch niet zomaar welgevallen?
Het vervelende is alleen dat er nauwelijks alternatieven zijn voor de goede / goeie / gooje / góje roetsj. Ik bedoel: als ‘prettige jaarwisseling’ en ‘een zalig uiteinde en een goed begin’ je enige serieus te nemen concurrenten zijn, dan heb je eigenlijk al bij voorbaat gewonnen.
Toch ligt de oplossing veel dichter bij huis dan u denkt. Eén letter slechts maakt het verschil tussen meeloper en voorloper, tussen epigonisme en authenticiteit. Welke? De j. Zò bót ás en hiëp, bladzijde 64, vierde vetgedrukte woord: roetse. Betekenis: slöjje (örges vánâf). Begrepen? Wij in Horst roetsjen niet, wij roetsen. En nu allemaal: ‘Roetsen’. Zeg mij na: ‘Ik wèns ow enne góje roets.’ ‘Ik wèns ow enne góje roets.’ Wat is dat? Hoor ik daar iemand zeggen ‘Ik wèns ow en gój roets’? Moet u mee opletten, hoor, kan tot enorme misverstanden – en erger – leiden. ‘En roets’ is ‘en hiël vlotte meid’ (Zò bót ás en hiëp, bladzijde 64, tweede vetgedrukte woord). Dus nog één keer, om het aan te leren: ‘Ik wèns ow enne góje roets’. Als we nu ook nog iets beters kunnen verzinnen voor het vele malen ergere ‘de beste wensen’ ben ik helemaal een gelukkig man.
Natuurlijk vergis ik me niet. Ik heb het niet wetenschappelijk onderzocht, maar toch weet ik vrij zeker dat je in deze dreven nog tien jaar geleden vreemd, of in elk geval meewarig, werd aangekeken als je iemand een goede / goeie / gooje / góje roetsj wenste. Doe je dat nu, dan ben je de getapte jongen. Ben je helemaal van deze tijd en stijg je in aanzien.Zeker als je het ook nog twittert.
Aanbeveling voor asielzoekers: ga ergens op een dak staan, schreeuw ‘goede / goeie / gooje / góje roetsj’ en niemand zal je ooit nog lastigvallen met een begrip als inburgering.
Hoe heeft het zover kunnen komen? Goeie vraag. Wezenlijker lijkt me een andere vraag: hoe komen we er weer vanaf? Want allemaal goed en wel met die nep-Duitsers uit Kerkrade en omstreken, hun inbreuk op onze identiteit laten we ons toch niet zomaar welgevallen?
Het vervelende is alleen dat er nauwelijks alternatieven zijn voor de goede / goeie / gooje / góje roetsj. Ik bedoel: als ‘prettige jaarwisseling’ en ‘een zalig uiteinde en een goed begin’ je enige serieus te nemen concurrenten zijn, dan heb je eigenlijk al bij voorbaat gewonnen.
Toch ligt de oplossing veel dichter bij huis dan u denkt. Eén letter slechts maakt het verschil tussen meeloper en voorloper, tussen epigonisme en authenticiteit. Welke? De j. Zò bót ás en hiëp, bladzijde 64, vierde vetgedrukte woord: roetse. Betekenis: slöjje (örges vánâf). Begrepen? Wij in Horst roetsjen niet, wij roetsen. En nu allemaal: ‘Roetsen’. Zeg mij na: ‘Ik wèns ow enne góje roets.’ ‘Ik wèns ow enne góje roets.’ Wat is dat? Hoor ik daar iemand zeggen ‘Ik wèns ow en gój roets’? Moet u mee opletten, hoor, kan tot enorme misverstanden – en erger – leiden. ‘En roets’ is ‘en hiël vlotte meid’ (Zò bót ás en hiëp, bladzijde 64, tweede vetgedrukte woord). Dus nog één keer, om het aan te leren: ‘Ik wèns ow enne góje roets’. Als we nu ook nog iets beters kunnen verzinnen voor het vele malen ergere ‘de beste wensen’ ben ik helemaal een gelukkig man.
maandag 20 december 2010
Klein mysterie 221 – Hof te Berkel (1)
Van Hof te Berkel heb ik lange tijd gedacht dat het een luchtkasteel was. Het plan – waarvoor ik de benamingen ‘zorglandschap’, ‘zorggebied’ en ‘woonzorggebied’ ben tegengekomen – leek me te megalomaan. Maar het heeft er nu toch alle schijn van dat ik er andermaal volkomen naast zit. Tijdens de begrotingsbehandeling begin november kondigde wethouder Leon Litjens zelfs aan dat nog voor de komende zomer de eerste schop de grond in zal gaan. Mag ik dat jammer vinden? De ontwikkeling van Hof te Berkel betekent automatisch het einde voor Elzenhorst en De Hoge Horst. Twee markante, gezichtsbepalende gebouwen van nauwelijks veertig jaar oud. Beide ontworpen door architectenbureau Swinkels Salemans uit Maastricht, het een als ziekenhuis (Elzenhorst), het ander als verpleegstersflat (De Hoge Horst). Het Sint-Antoniusziekenhuis moest al na tien jaar zijn deuren sluiten en werd verbouwd tot verpleeghuis. De verpleegstersflat kreeg daarna een algemene woonfunctie. Waarom stemt de voorgenomen sloop van beide gebouwen me triest? Vooral omdat voor mijn gevoel met de afbraak tegelijkertijd een bepaald gedachtegoed ten grave wordt gedragen. Evenzeer als bijvoorbeeld gebouw Mooren ademden ook het ziekenhuis en de verpleegstersflat een vooruitgangsgeloof. Met name dan in architectonisch opzicht. Het oorspronkelijk witte ziekenhuis met z’n licht, lucht en ruimte en de verpleegstersflat met z’n voor Horst revolutionaire acht bouwlagen vormden in alle opzichten een radicale breuk met het verleden: lef hebben, je laten zien, je nek uit durven steken, afscheid van het kleinschalige.Vergelijk dat eens met de plannen voor Hof te Berkel: Brandevoortkneuterigheid, spruitjeslucht, in je schulp kruipen, terug naar klein-klein. Ik zet het ongetwijfeld te zwaar aan, maar het gaat om het idee. Zoals ziekenhuis en verpleegstersflat kinderen van hun tijd waren, zo is Hof te Berkel dat ook. Het laat zich raden waarnaar mijn voorkeur uitgaat.Het ziekenhuis herinnert ook aan de eerste en misschien wel enige massale protestactie die Horst gekend heeft: Ziekenhuis Horst Moet Blijven. Toen in 1973 (vier jaar na de opening!) sluiting dreigde, kwam de hele bevolking in opstand. Het ziekenhuis werd bezet, er werden tienduizend handtekeningen opgehaald (in een gemeente van vijftienduizend inwoners) en nagenoeg elke auto werd voorzien van protestleuzen. Je zou er nog bijna melancholiek van worden ook …Wellicht zijn er goede argumenten voor de sloop van Elzenhorst en De Hoge Horst. Maar er zijn evengoed tegenargumenten. Dat er bij mijn weten nooit een fatsoenlijke uitwisseling van argumenten en tegenargumenten heeft plaatsgevonden, stemt me misschien nog wel triester dan de sloop zelf. Wat dat betreft komt dit stukje (evenals een bijdrage van Thijs Coppus eerder dit jaar) als mosterd na de maaltijd. En zo heb ik mezelf ook iets te verwijten.
Klein mysterie 220 – Sneeuwpret
Flink pak sneeuw gisteren. Hoe reageerde Horst aan de Maas op dit onverwachte cadeautje van Koning Winter? Horst-sweet-Horst maakte een rondje door de gemeente. Een verslag. Aan de Grekersdreef in Swolgen ontmoeten we Jèr van de Legert op z’n wekelijkse zondagochtendwandeling. ‘Het is niet te doen. In- en intriest dat weer minder dan de helft van de stoepen is schoongeveegd.’ Thei Schraven uit Broekhuizenvorst moet een man naar z’n hart zijn, want Thei is juist op het moment dat we z’n woning aan de Zouwelbôksplaats passeren, bezig z’n stoep van sneeuw te ontdoen. ‘Burgerplicht, zo zie ik dat. Maar heb je de weg hier gezien? Gewoon een schande zoals die erbij ligt. Als Broekhuizenvorst tellen we echt niet mee in Horst aan de Maas.’ In Lottum staan op het Nölersplein enkele oudjes samengeschoold. Eén van hen, Dora van Aerdt, vertelt: ‘Nietsvermoedend komen we uit de kerk, worden we ineens met sneeuwballen bekogeld. Nee, niemand is geraakt. Maar het emotionele leed is enorm.’Snel door naar Grubbenvorst. Aan de Lamenteerdersdijk treffen we Breur van Baersdock. ‘Ik ben vanmorgen met m’n dochter Cindy gaan langlaufen. Was geen hol aan door al die mensen die menen dat ze hun stoepje zo nodig schoon moeten vegen. Walgelijk, dat burgermansdenken.’
Stien Hakvoort woont aan de Grânkershof in Sevenum. De 87-jarige heeft geen goed woord over voor de gemeente: ‘Hier op m’n balkon ligt wel anderhalve centimeter sneeuw. Maar de hele dag is hier nog niemand komen strooien en nu kan ik de vogeltjes niet meer voeren. Het enige verzetje dat ik heb, wordt me zo ook nog afgenomen.’ In America worden we op de Zeiverzaklaan aangehouden door een woedende Hay Nusselein. ‘De gemeente heeft hier korrels gestrooid. Maar die werken niet als het rond de 0 graden is. Dat weten zelfs basisschoolleerlingen. Wat een stelletje amateurs zeg, daar op het gemeentehuis.’Onze voorlaatste halte is de Jengelerstraat in Meterik. Daar spreken we Mia Drabbels. ‘Hier is al twee keer een sneeuwschuiver langsgekomen. Daardoor ligt de sneeuw een meter hoog en nu kan m’n dochter van zes die door een ernstige spierziekte aan bed is gekluisterd, niet meer naar buiten kijken. Waarom hebben ze verdorie niet preventief gestrooid?’
Ten slotte de Zeikstreenweg in Horst. Ook daar is het hommeles. Joep Alme namens alle buurtbewoners: ‘Het is hier spekglad! Moeten we soms onze benen breken? De gemeente moet werkloze plantsoenarbeiders inzetten. Niet alleen op de sneeuwwagens, maar op een smalspoortrekker met Vicon Pendelstrooier!’Tot zover deze impressie van een dagje sneeuwpret in het altijd zo gezellige Horst aan de Maas. Voor nu terug naar de studio.
Stien Hakvoort woont aan de Grânkershof in Sevenum. De 87-jarige heeft geen goed woord over voor de gemeente: ‘Hier op m’n balkon ligt wel anderhalve centimeter sneeuw. Maar de hele dag is hier nog niemand komen strooien en nu kan ik de vogeltjes niet meer voeren. Het enige verzetje dat ik heb, wordt me zo ook nog afgenomen.’ In America worden we op de Zeiverzaklaan aangehouden door een woedende Hay Nusselein. ‘De gemeente heeft hier korrels gestrooid. Maar die werken niet als het rond de 0 graden is. Dat weten zelfs basisschoolleerlingen. Wat een stelletje amateurs zeg, daar op het gemeentehuis.’Onze voorlaatste halte is de Jengelerstraat in Meterik. Daar spreken we Mia Drabbels. ‘Hier is al twee keer een sneeuwschuiver langsgekomen. Daardoor ligt de sneeuw een meter hoog en nu kan m’n dochter van zes die door een ernstige spierziekte aan bed is gekluisterd, niet meer naar buiten kijken. Waarom hebben ze verdorie niet preventief gestrooid?’
Ten slotte de Zeikstreenweg in Horst. Ook daar is het hommeles. Joep Alme namens alle buurtbewoners: ‘Het is hier spekglad! Moeten we soms onze benen breken? De gemeente moet werkloze plantsoenarbeiders inzetten. Niet alleen op de sneeuwwagens, maar op een smalspoortrekker met Vicon Pendelstrooier!’Tot zover deze impressie van een dagje sneeuwpret in het altijd zo gezellige Horst aan de Maas. Voor nu terug naar de studio.
Intermezzo – Blauwe bessen
Het moet medio oktober zijn geweest. Terwijl bij Hayberries in Broekhuizen al weken geen blauwe bessen meer te krijgen zijn, gaat men bij B-Berry (ook wel Douven geheten) aan de Herenbosweg gewoon door met plukken en verkopen. Hoe lang nog?
‘Hooguit een week, hangt ook af van het weer’, aldus de verkoper.
Blijkbaar is de teleurstelling van m’n gezicht af te lezen, want hij vervolgt: ‘Maar we hebben sinds kort iets dat de pijn kan verzachten.’
Daar moet ik meer van weten. ‘Gedroogde blauwe bessen. Op de Hiltho was iedereen er razend enthousiast over.’
Het water loopt me nog niet meteen in de mond. ‘Vergelijkbaar met gedroogde pruimen, maar dan hoogwaardiger. Meer bite bovendien. Geen suikers aan toegevoegd, alleen een vleugje appelextract voor de smaak. En gezond, want de antioxidanten zitten er nog gewoon in.’
Ja, ja, zal wel. Trapt deze jongen mooi niet in. ‘Ik weet zeker dat je dat potje in een keer leeg eet als je vanavond thuis op de bank voor de televisie zit.’
Nou, oké dan. Niet dat ik er echt in geloof, maar goed, je kunt nooit weten. ‘Mooi, da’s dan vijf euro.’ Wablief? ‘Vijf euro.’’s Avonds thuis op de bank voor de televisie. Eén gedroogd besje om te beginnen. Net een rozijn. Moest daar nu zo lyrisch over gedaan worden? Was ik er dan toch ingetuind?
Tweede poging, nu een handjevol tegelijk. Hé verrek, wat is dat? Een ware smaaksensatie! Snel nog een handje. En nog een. En nog een. Nee, het potje is die avond niet opgegaan. Maar dat kwam vooral omdat B-Berry de volgende dag gesloten was en ik dan zonder had gezeten. Twee dagen later ben ik teruggegaan en heb vier potjes gekocht. Om een bankroet te voorkomen heb ik daarna met mezelf afgesproken dat ik de consumptie beperk tot maximaal één potje per week.Waarom ik u niet eerder op de hoogte heb gebracht van deze ontdekking? Doodeenvoudig: navraag leerde me dat de voorraad gedroogde bessen vrij beperkt is en om anderen niet op een idee te brengen, was het beter er geen ruchtbaarheid aan te geven. Dat de kaviaar onder de gedroogde vruchten maar mooi een goed bewaard geheim mocht blijven. Waarom nu dan wel dit stukje? Omdat Leon Litjens weer eens alles heeft verpest. Op z’n weblog schrijft de wethouder dat Theo Douven en Marcel Driessen van het Blueberry Collectief hem op 9 december hebben bezocht. Niets aan de hand als hij het daarbij had gelaten. Maar nee, hij meent dieper op het bezoek in te moeten gaan: ‘Men liet ons een nieuw product proeven, gedroogde blauwe bessen, een erg smaakvol product met volgens mij veel afzetpotentie.’ Spelbederf heet dat. Alles in duigen. Weg goed bewaard geheim. Gisteren voor de zekerheid m’n voorraad dieppaars goud maar met zeven nieuwe potjes aangevuld:
‘Hooguit een week, hangt ook af van het weer’, aldus de verkoper.
Blijkbaar is de teleurstelling van m’n gezicht af te lezen, want hij vervolgt: ‘Maar we hebben sinds kort iets dat de pijn kan verzachten.’
Daar moet ik meer van weten. ‘Gedroogde blauwe bessen. Op de Hiltho was iedereen er razend enthousiast over.’
Het water loopt me nog niet meteen in de mond. ‘Vergelijkbaar met gedroogde pruimen, maar dan hoogwaardiger. Meer bite bovendien. Geen suikers aan toegevoegd, alleen een vleugje appelextract voor de smaak. En gezond, want de antioxidanten zitten er nog gewoon in.’
Ja, ja, zal wel. Trapt deze jongen mooi niet in. ‘Ik weet zeker dat je dat potje in een keer leeg eet als je vanavond thuis op de bank voor de televisie zit.’
Nou, oké dan. Niet dat ik er echt in geloof, maar goed, je kunt nooit weten. ‘Mooi, da’s dan vijf euro.’ Wablief? ‘Vijf euro.’’s Avonds thuis op de bank voor de televisie. Eén gedroogd besje om te beginnen. Net een rozijn. Moest daar nu zo lyrisch over gedaan worden? Was ik er dan toch ingetuind?
Tweede poging, nu een handjevol tegelijk. Hé verrek, wat is dat? Een ware smaaksensatie! Snel nog een handje. En nog een. En nog een. Nee, het potje is die avond niet opgegaan. Maar dat kwam vooral omdat B-Berry de volgende dag gesloten was en ik dan zonder had gezeten. Twee dagen later ben ik teruggegaan en heb vier potjes gekocht. Om een bankroet te voorkomen heb ik daarna met mezelf afgesproken dat ik de consumptie beperk tot maximaal één potje per week.Waarom ik u niet eerder op de hoogte heb gebracht van deze ontdekking? Doodeenvoudig: navraag leerde me dat de voorraad gedroogde bessen vrij beperkt is en om anderen niet op een idee te brengen, was het beter er geen ruchtbaarheid aan te geven. Dat de kaviaar onder de gedroogde vruchten maar mooi een goed bewaard geheim mocht blijven. Waarom nu dan wel dit stukje? Omdat Leon Litjens weer eens alles heeft verpest. Op z’n weblog schrijft de wethouder dat Theo Douven en Marcel Driessen van het Blueberry Collectief hem op 9 december hebben bezocht. Niets aan de hand als hij het daarbij had gelaten. Maar nee, hij meent dieper op het bezoek in te moeten gaan: ‘Men liet ons een nieuw product proeven, gedroogde blauwe bessen, een erg smaakvol product met volgens mij veel afzetpotentie.’ Spelbederf heet dat. Alles in duigen. Weg goed bewaard geheim. Gisteren voor de zekerheid m’n voorraad dieppaars goud maar met zeven nieuwe potjes aangevuld:
Intermezzo – Gemengde berichten van het kerstbomenfront
De prijs voor de vroegste kerstboom in Horst aan de Maas gaat dit jaar naar Anthony van Baal. Het Tienrayse gemeenteraadslid (SP) twitterde al op 4 december: ‘De kerstboom van het land gehaald bij de plaatselijke verkoper. Hele mooie maar moet tot na de Sint buiten blijven.’Geplukt van de gemeentelijke website: ‘In alle 16 kernen van de gemeente Horst aan de Maas zijn door gemeentewerken sfeervolle kerstbomen geplaatst.’ Prijzenswaardig initiatief. Voor de afwisseling volgend jaar misschien ook een paar sfeerloze bomen plaatsen?Nog op zoek naar een erg leuke lopende, zingende, zwaaiende kerstboom? Klik dan hier. Slechts vijf euro en bovendien te koop bij een aanbieder in Horst. Buitenkansje!Een aantal van de gemeentelijke kerstbomen in de zestien kernen is vorige week doelwit geweest van vandalen. Op de gemeentelijke website heet het: ‘Zo zijn de kostbare bomen (of verlichting) in Horst, Kronenberg en Meerlo ernstig beschadigd. Het gemeentebestuur betreurt dit zeer.’Horst-sweet-Horst was al druk bezig met de research voor een Horster kerstbomen top 5 toen het plotseling op deze tweet van CDA-gemeenteraadslid Annemie Craenmehr-Hesen stuitte: ‘Ik wil wel even kwijt dat ik dit jaar de mooiste kerstboom ever heb. Van heel horst aan de maas.’ De mooiste kerstboom ever van heel Horst aan de Maas: dan is bij voorbaat alle spanning van die Horst-sweet-Horst top 5 van Horster kerstbomen er al af. Snel gecancelled dus.Pastoor Ruud Verheggen van Meerlo, Tienray en Swolgen twittert dat het bericht van de gemeente dat de kostbare kerstboom in Meerlo ernstig is beschadigd helemaal niet klopt: ‘In Meerlo was de boom niet vernield. Er was slechts een stekkertje niet goed bevestigd. Is gisteren netjes in orde gebracht.’Ben naarstig op zoek naar het adres van het kerstbomenbevrijdingsfront. Iemand enig idee?
maandag 13 december 2010
Actualisatie – Regenmuziek
Ik overweeg ernstig met dit weblog te stoppen. Wie of wat de aanleiding is voor die overweging? Raymond Knops! Afgelopen week druppelde een e-mail van het Meterikse Tweede Kamerlid binnen op de burelen van Horst-sweet-Horst. Dat een kennis hem had geattendeerd ‘op een stukje dat je gemaakt hebt over de wateroverlast in Limburg en mijn optreden in de Tweede Kamer hierover’. En dat ik z’n opmerking in de Kamer (‘Ik behoor tot de 30% [van de bevolking van Limburg] die ondergelopen zijn de afgelopen dagen’) anders moest interpreteren dan ik het had gedaan. Niet z’n huis in Meterik had namelijk onder water gestaan, maar het perceel in Hegelsom waarnaar hij binnenkort verhuist. Ok. Wist ik niet, kon ik misschien wel niet weten. Duidelijk is in elk geval dat ik me niet schuldig hoef te voelen dat ik een buurtgenoot die naar ik meende in de penarie zat, niet uit de nood ben gaan helpen. Wat niet wegneemt dat die dertig procent van de bevolking van Limburg die in het weekeinde van 13 en 14 november zouden zijn ondergelopen me nog steeds buitengewoon hoog voorkomt (0,3% lijkt me waarschijnlijker). Allemaal leuk en aardig, maar dit hoeft toch geen aanleiding te zijn om met Horst-sweet-Horst te stoppen? Klopt. Maar Raymond mailde me nog meer. Bijvoorbeeld dat hij mijn reactie op z’n optreden in de Tweede Kamer ‘zeer amusant’ vond. En hij sloot af met: ‘Veel succes met je werk en hartelijke groet.’ En hij was de e-mail begonnen met: ‘Laat ik vooropstellen dat ik je humor en je spitsvondigheid op je blogspot buitengewoon waardeer. Heel knap hoe je dit allemaal maakt.’Ik kon wel door de grond zakken toen ik het allemaal las. ‘Amusant’, ‘veel succes’, ‘hartelijke groet’, ‘waardeer’, ‘knap’. Probeer je meer dan twee jaar een politicus en z’n partij(genoten) tot op het bot te beledigen, te krenken, tot in het diepst van hun ziel te raken, belachelijk te maken en weet ik wat allemaal niet meer, en dan krijg je zó’n reactie. ‘Amusant’, ‘veel succes’, ‘hartelijke groet’, ‘waardeer’, ‘knap’. Een scheldkanonnade, dreiging met gerechtelijke stappen, een beroepsverbod, ‘we weten je te vinden’: het was me allemaal liever geweest. Al had ie maar gezegd dat ie zich aangesproken voelde. Maar dit? Dodelijk. Iemand het graf in prijzen heet zoiets geloof ik. Kappen dus. Of zou het juist de bedoeling van Raymond (gewiekst als ie is) zijn dat z’n e-mail dit effect heeft? Ja? Maar daar ga ik niet aan toegeven, ben je bedonderd zeg!
Intermezzo – Jachthut (13)
In de prachtserie Oostwaarts kwam gisteren onder meer het jachtgedrag van Nicolae Ceausescu aan de orde. Walgelijk en onthullend. De bruine beren werden als het ware klaargezet voor de hooggeëerde conducator en meneer hoefde slechts de trekker over te halen in z’n van alle gemakken voorziene jachthut. Vergeleken bij die van de hut van de voormalige Roemeense dictator valt de inrichting van de jachthut die ik gistermiddag aan de Veld Oostenrijk ontdekte, slechts Spartaans te noemen. Het betreft een sleephut, die ik eerder aantrof op een perceel met coniferen tussen Campsbosweg, Australiëweg en Veld Oostenrijk:Ik neem bij mezelf een progressieve intolerantie ten opzichte van jagers en de jacht waar. De aflevering van gisteren van Oostwaarts maakt het er natuurlijk niet beter op. De jachthut aan de Veld Oostenrijk al evenmin. Vanaf ongeveer twintig meter voor de hut lag namelijk een groot aantal maïskolven. Naïef als ik ben, duurde het even voor de betekenis daarvan tot me doordrong: lokvoer!Ergens heel ver weg kan ik me nog wel voorstellen dat jagen als een sport wordt gezien. Maar wat is er nog sportief aan het midden in de winter met voer lokken van wild om het vervolgens genadeloos neer te knallen?Mag dat eigenlijk wel: zomaar een jachthut ergens neerzetten? ‘Hangt deels af van de omvang en hoogte van het gebouw en van het feit of het gaat om een vaste of om een losse, verplaatsbare constructie’, zegt het onvolprezen Jachthutten.nl. Van belang is verder het bestemmingsplan dat op het betreffende gebied rust. Op het gemeentehuis kunnen ze je er meer over vertellen. Maar wees gewaarschuwd, aldus Jachthutten.nl: ‘Ambtenaren reageren doorgaans vermoeid wanneer u ze vraagt of een jachthut vergunningplichtig is en of er binnen de gemeente handhavend opgetreden wordt tegen illegale bouwwerken.’ Vermoeide ambtenaren of niet, ik zal me misschien binnenkort toch maar eens ten gemeentehuize vervoegen. Of zal ik de animal cops bellen? Heeft u een telefoonnummer?