Klein mysterie 260 – Frits (1)

Boem! Weer een held van z’n voetstuk gekukeld. Frits Abrahams ditmaal. Frits was ooit sportjournalist van het Dagblad voor Noord-Limburg maar is nu al sinds tijden auteur van de dagelijkse column Dag op de achterpagina van NRC Handelsblad. Afgelopen woensdag droeg die de kop ‘Op expeditie’. Waarheen die (trein)expeditie Frits voerde? ‘Naar Horst aan de Maas, een Noord-Limburgs dorp dat vroeger alleen “Horst” heette, maar zich nu, verenigd met andere dorpen, tot de Maas uitstrekt.’ Wat Frits in Horst aan de Maas te zoeken had? Wandelschoenen, bij het Loopcentrum aan de Stationsstraat. ‘Mijn trein zette me bijna voor de deur van de winkel af. Afgezien van de winkel, die het Loopcentrum bleek te heten, en een grote vestiging van de Rabobank

was er verder niets te zien dan velden en wegen. Horst lag drie kilometer verderop. Je zou hier eerder een centrum voor landbouwwerktuigen verwachten, maar wat kon het schelen?’

Waarna hij minutieus beschrijft hoe hij een paar wandelschoenen aanschaft, om af te sluiten met: ‘Ik liep tevreden een paar rondjes, rekende af en vertrok. Toen moest ik weer twee uur terug naar Amsterdam. Een belachelijke expeditie? Ik houd (mijn) voet bij dit stukje en zeg: het was het waard.’

Nou vraag ik je: belandt hij een keer in ons prachtige Horst aan de Maas en wat doet Meneer De Columnist? Stapt uit de trein, koopt een paar schoenen en treint weer terug naar het dodelijk saaie Amsterdam! Op die manier is het inderdaad ‘een belachelijke expeditie’.

Waarom die loopschoenen niet meteen ter plekke uitgeprobeerd? Er valt zó veel te zien en te ontdekken in Horst aan de Maas. Een willekeurige greep: Sevenumse corpussen met blauwe lendendoek, Jan van Tengplaquettes, fietsenstallingsverbodsaanduidingen en rinkelpijpen. Ja zelfs, op nog geen tweehonderd meter van het station, iets wat je met enige fantasie ‘een centrum voor landbouwwerktuigen’ zou kunnen noemen.

Maar zelfs als Frits een geldige reden had om spoorslags terug te keren naar Amsterdam, dan had hij in elk geval de gelegenheid te baat moeten nemen om bij het station te genieten van het anonieme meesterwerkje en het Horster olifantspad met de meeste terreinwinst. Onvergeeflijk!

Ik hoop en verwacht dat die wandelschoenen nog enige aanpassing behoeven (als ervaren loopschoengebruiker weet ik dat meestal binnen de kortste keren een extra inlegzooltje noodzakelijk blijkt), zodat Frits binnenkort gedwongen is nogmaals naar Horst (aan de Maas) af te reizen. Ik zal hem dan met alle plezier wandelend, fietsend of desnoods rijdend laten zien dat ook Horst aan de Maas beslist eine Reise wert ist.