Intermezzo – Lost in Californië

Wie denkt dat het leven van een blogger een dagelijks feest is waarin je van hoogtepunt naar hoogtepunt hopt, wil ik bij dezen graag uit de droom helpen. Toegegeven: je doet wel eens een mooie ontdekking, hebt zo nu en dan een aardige ontmoeting of stuit een enkele keer op iets van een betoverende schoonheid. Dat zijn echter de uitzonderingen, normaliter is het één doffe ellende. Diepe miserie. Een aaneenschakeling van schrijnende gevallen. Denk aan Mauro, denk aan de intensieve veehouderij, denk aan Ger Driessen, denk aan het hele CDA. Allemaal groot leed. Daarnaast heb je het klein leed. Het klein leed dat je soms nog meer aangrijpt dan het grote, omdat het zo tastbaar is.

Groot dan wel klein, die dagelijkse confrontatie met leed leidt tot een zekere gewenning. Uit zelfbescherming fabriceer je een schild waarop leed afketst of waardoor het tenminste wat zachter binnenkomt. Het maakt je minder kwetsbaar en het leven draaglijker. Maar hoe hecht die verdedigingslinie ook mag zijn, een onneembaar bastion is ze niet. Eens in de zoveel tijd ontdekt iets of iemand een gaatje en glipt naar binnen. Donderdag was het weer zover. Zonnige middag, aangename temperatuur, een cd met prachtige strijdliederen,

kortom je waant je onaantastbaar in je automobiel. Totdat je in Californië arriveert. Waar, aan een lantaarnpaal op de kruising Sevenumseweg-Californischeweg-Horsterweg, een briefje hangt. Nog verdwaasd door Mikis Theodorakis’ Sto perigiali,

laat je je schild waarop alle leed afketst voor één keer in de auto liggen. Met funeste gevolgen:

(Klik op de foto voor een vergroting, maar voor de zekerheid heb ik de tekst ook maar even getranscribeerd:
Wanted poes!
Vlegelke je bent altijd welkom.
Tel: 0626205285
Ik lig al nachte wakker om dat ik jou zo mis
Mail naar marion.gommans@planet.nl / andre.coenders@planet.nl
Mijn leven is in gestort nu jij weg bent. Ik mis je zo.
En boven het kindergezicht waaruit ontelbare tranen vloeien: Ik nu.)

Pats, pats, pats. Alsof er met een moker op je kop wordt getimmerd. Hartverscheurend. Om stil van te worden.