Klein mysterie 313 – Boodschappenbriefje (4)

Mijn zondag in vier woorden samengevat: ein Wechselbad der Gefühle.

Laat me met de negatieve gevoelens beginnen, hebben we die tenminste gehad. Kort en krachtig: wat een aanfluiting daar in dat stervenskoude Waalwijk.

En als je érgens niet wil afgaan, is het uitgerekend in dat in- en intrieste Wolluk met dat in- en intrieste stadion met die in- en intrieste naam Mandemakers Stadion. Alleen Heracles uit was misschien nog erger. Hoogste tijd dunkt me om de verguisde voetbalgod Michael Uchebo uit de mottenballen te halen.

En ik was nog wel zo überglücklich naar de Langstraat afgereisd. Omdat ik ervan overtuigd was dat VVV eindelijk weer eens een uitwedstrijd zou winnen, maar vooral vanwege een ganz tolle vondst, eerder op de dag.

In mijn hoedanigheid van boodschappenbriefjesopraper had ik me al vaak afgevraagd hoe het nou toch mogelijk was dat hoewel Polen een niet onaanzienlijk deel van de Horster bevolking uitmaken, ik nog nooit een in het Pools gesteld boodschappenbriefje had gevonden. Schreven Polen geen boodschappenbriefjes of gooiden ze ze niet weg? Om leukerds voor te zijn: dat Polen het zonder briefje kunnen stellen omdat ze toch slechts één (bier) of twee (bier en sigaretten) boodschappen hoeven te onthouden, lijkt me in elk geval geen steekhoudende verklaring. De noodzaak van een verklaring is er gelukkig ook niet langer: er blijken warempel toch boodschappenbriefjesschrijvende Polen te zijn. Of op z’n minst één. Want zijn dan wel haar briefje vond ik gisterochtend onder de catalpa voor de ingang van de supermarkten Plus en Lidl.

Geen afkortingen, kraakheldere blokletters, tien of elf items, géén mary (bier) en geen papierosy (sigaretten). Wat dan wel?

Met behulp van diverse online-woordenboeken heb ik een en ander proberen te vertalen. Dat leidde tot het volgende resultaat:
Boter
Worst
Melk, koffiemelk
?, room
Vlees
Harde kaas
Boursin – kaas
Broodje, taart (?)

Beslist een briefje waarmee je voor de dag kunt komen. Was het in het Nederlands gesteld, dan had ik het vermoedelijk laten liggen: te veel dertien in een dozijn, te weinig dat er uitspringt. Te weinig gespecificeerd ook: wélk vlees? Wélke worst? Even dacht ik met die mij volstrekt onbekende ‘harde kaas’ toch iets buitenissigs gevonden te hebben. Blijkt ‘harde kaas’ een begrip te zijn dat ook in het Nederlands wordt gebruikt en ‘snijdbare kaas’ betekent. Maar dit alles deed niets af aan de opgetogenheid over de vondst van m’n eerste Poolse boodschappenbriefje. Daaraan kwam dus pas een (ruw) einde toen VVV zich in Waalwijk de harde dan wel zachte kaas (twardych i miękkich serów) van het brood (chleb) liet eten.

Ik zei het toch: ein Wechselbad der Gefühle (rollercoaster emocji – anglicismen hebben blijkbaar ook in het Pools hun intrede gedaan, dan klinkt ‘achtbaan van emoties’ toch beter).