Mild gekruid

maandag 12 november 2012

Top 5 – Schuitwaterse leuningloze knuppelbruggen

Vraag me niet welke malloot het heeft verzonnen, maar tegenwoordig moet elk nieuw kabinet een motto hebben. Vooral brokkenpiloot JPB was er een meester in: ‘Duidelijkheid en daadkracht’, ‘Meedoen, meer werk, minder regels’, ‘Samen werken, samen leven’.
Rutte I had als motto ‘Vrijheid en verantwoordelijkheid’. Rutte II gaat het doen met ‘Bruggen bouwen’. Ik krijgt een beetje de indruk dat dat nog niet zo goed wil lukken. Doorgans ben ik niet zo van de beeldspraak, maar als iemand me zou vragen aan welk type brug Rutte II me tot op heden doet denken, zou ik zonder aarzeling zeggen: ‘Aan een knuppelbrug.’ Knuppelbruggen zijn hobbelig, licht onstabiel, vertonen soms gaten en weeffouten en wekken vaak de indruk op een achternamiddag in elkaar te zijn gezet. Voeg daar nog een verhoogd risico op uitglijders aan toe en duidelijk mag zijn dat de vergelijking met het nieuwe kabinet Rutte echt niet vergezocht is.
Zo, was dat geen mooi bruggetje naar de top 5 van Schuitwaterse leuningloze knuppelbruggen? Even vooraf: als Van Daleaan bij uitstek heb ik in dit geval toch de Wikipediaanse definitie van knuppelbrug gehanteerd. Die van de Van Dale was me wat te beperkt: ‘Brug die met knoestige takken gebouwd of versierd is, rustieke brug.’ Met de aanzienlijk ruimere omschrijving van Wikipedia kon ik beter uit de voeten: ‘Een vaste brug die traditioneel gebouwd is van hout met gebruikmaking van karakteristieke boomstammetjes of, in modernere vorm, van daarop gelijkende materialen.’ De Wikipediadefinitie maakt het bijvoorbeeld mogelijk ook deze struikelbrug van Ai Weiwei, dit voorjaar in het Antwerpse beeldenpark Middelheim gezien, tot knuppelbrug te bestempelen:
Enfin, het ging niet over Ai Weiwei, maar over een top 5 van Schuitwaterse leuningloze knuppelbruggen. Dit is ie:

5.
Je op een knuppelbrug begeven zou idealiter een angstaanjagend avontuur moeten zijn. Deze neem je fluitend.

4.
Lekker glad, vol gaten en hier en daar een losliggende balk. Helaas niet goed herkenbaar als brug.

3.
Als dit nou echt boomstammetjes waren geweest, benaderde ze de perfecte knuppelbrug: lang, glibberig, met een kromming, geen leuning(en), nat pak als je ervan af valt.

2.
Voldoet als een van de weinig Schuitwaterse knuppelbruggen aan de Van Daledefinitie. Alleen jammer dat het niet wat drassiger is. Donder je er vanaf dan heb je niet eens natte voeten. 

1.
De enige aanleiding voor deze top 5 was eigenlijk om aandacht te vragen voor deze gloednieuwe brug. Ze is gemaakt door TBS-patiënten van De Rooyse Wissel. Dat feit alleen al maakt dat ze een streepje voor heeft op de andere Schuitwaterse knuppelbruggen. Maar ook los daarvan is het gewoon een fan-tas-ti-sche brug.
Ik durf zelfs te zeggen dat aan deze brug meer esthetisch genoegen valt te beleven dan aan de brug van Ai Weiwei, al zal het Ai misschien ook niet in de eerste plaats om esthetisch genoegen zijn gegaan.
Heeft Horst-sweet-Horst dan bij wijze van uitzondering helemaal niets te zeuren? Toch wel. Met alle respect voor de maker(s) maar dat lullige meubelensemble op de westelijke oever vormt hier toch echt een dissonant.
Zet het als het echt niet anders kan desnoods maar honderd meter verderop.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten