Top 5 – Patronaatspatronen

Steeds sterker worden de aanwijzingen dat het Horster winkelcentrum Kloosterhof over een jaar van de aardbodem zal verdwijnen. Geen al te groot verlies, ben ik geneigd te zeggen.

Alleen zo jammer dat we vervolgens weer een jaartje of vijftig zitten opgescheept met zo’n wangedrocht à la De Smidse.

Wat met de afbraak van Kloosterhof vermoedelijk eveneens van de aardbodem zal verdwijnen, is de huidige bestrating van de Kerkstraat, tussen het pleintje voor het Patronaat en de doorgang naar de parkeerplaats van Kloosterhof. En dat nu zou wél een groot verlies zijn.

Te midden van alle eenheidsworst dien je te koesteren wat uniek is. Gratis parkeerplaatsen hebben ze overal, Intertoys hebben ze overal, dertien in een dozijn straatmeubilair hebben ze overal, de Hema hebben ze overal, reclameborden waarover je struikelt hebben ze overal. Maar de bestratingspatronen vóór het Patronaat en Kloosterhof hebben ze nergens. Dat is nu weer typisch zoiets dat Horst onderscheidend doet zijn, dat Horst tot Horst maakt, dat Horst … euhh … op de kaart zet.

Stratenmakers hebben hier de afgelopen decennia al hun creativiteit en vakmanschap mogen botvieren. Met een verbluffend resultaat, mogen we wel zeggen. En dat nota bene in het zo aangeharkte Horst! Onbegrijpelijk dat dit de media tot dusverre is ontgaan. Hopelijk dat dit stukje bij kan dragen tot meer bekendheid voor het grootse werk dat hier is verricht. Het is trouwens ook de hoogste tijd dat kunsthistorici zich eens gaan buigen over de mogelijke diepere betekenislagen van de patronen.

Anyway, hier komt-ie, mijn top 5 van Patronaatspatronen:

5.

Als neergedaald uit de hemel liggen ze daar, de twaalf lichtgrijze betontegels. Vormen ze een brug, een barrière een trait d’union? Ik gok op een combinatie van drieën. 

4.

Gebakken klinkers in keperverband, een gootje, (fragmenten van) donkergrijze betontegels, een aantal frivole driehoekjes van gebakken klinkers, vijf lichtgrijze betontegels: het oogt misschien wat chaotisch, maar ik verzeker u: hier steekt iets achter.

3.

Voor de afwisseling ook een werk met enkele driedimensionale elementen. Let vooral op de speelse wijze waarop gebakken klinkers (in wisselende verbanden) en betontegels elkaar afwisselen. Ook de onnadrukkelijke markering van de driedimensionale elementen door hun plaatsing in een vlak van gebakken klinkers is grandioos.  

2.

En dan ineens zo’n strook met gewassen grindtegels. Dat noem ik nou lef hebben! Mooi contrast ook tussen de gewassen grindtegels en de betontegels, waartussen heel subtiel dat lijntje gebakken grindtegels figureert. En wat dacht u van dat putdeksel, dat de strakke ordening dan weer magistraal doorbreekt?

1.

Meesterlijk hoe hier de straatkolk tot centrum van de voorstelling is gemaakt. Dit uit zich bijvoorbeeld in het aanvankelijk breed uitwaaierende vlak betontegels dat zich naar de kolk toe versmalt. De licht meanderende goot staat bol van de symboliek. Ongekend is ook het aantal verbanden waarin de gebakken klinkers zijn gelegd.