Klein mysterie 504 – Floriade (6)

‘De statuten en overeenkomsten boden geen eenduidig inzicht in de rolverdeling, rechten en plichten van de verschillende partijen en met name de Stichting. Mogelijkheden om deze rolverdeling te verhelderen werden niet benut.’ (p. 70)

‘Onthutsend’, zo omschreef het Gennepse D66-gemeenteraadslid Paul Wessels donderdag het rapport (klik hier) van de commissie-Hendrikx over de Floriade. De commissievoorzitter zelf achtte het eerder ‘onthullend’. En ik? Voor deze ene keer ben ik het met Paul Wessels eens.

‘De statuten en overeenkomsten boden geen eenduidig inzicht in de vereiste informatievoorziening richting het Stichtingsbestuur, de colleges, de raden en de Nationale Tuinbouwraad.’ (p. 72)

Het minst onthutsend is eigenlijk nog het geleden verlies (omstreeks 9 dan wel omstreeks 5 miljoen euro). Daarvan waren we immers al geruime tijd op de hoogte. Onthutsend zijn wel de machtsspelletjes die het rapport aan het licht brengt. Onthutsend zijn de intimidaties links en rechts. Onthutsend is hoe de diverse gremia elkaar naar het leven stonden. Onthutsend is hoe gemaakte afspraken niet werden nagekomen. 

‘De hoogte en dekking van de gemeentelijke financiële bijdrage aan de Floriade 2012 was niet volledig transparant voor de gemeenteraden ten tijde van de kandidaatstelling. Daarnaast werden belangrijke ontwikkelingen in de financiële kaders en risico’s van het Floriade-project niet actief gecommuniceerd naar de raden.’ (p. 73)

Maar het meest onthutsend is toch wel het opereren van de vijf gemeenten die aan de basis van de Floriade stonden (Gennep, Horst aan de Maas, Peel en Maas, Venlo en Venray) en later vertegenwoordigd waren in de Stichting Regio Venlo Floriade 2012. Onthutsend is de incompetentie van de gemeenten die uit het rapport spreekt. Onthutsend is hoe volstrekt ontoereikend de informatievoorziening aan de gemeenteraden was (zie enkele van de cursief bij dit stukje weergegeven conclusies uit het rapport). Onthutsend is hoe gemakkelijk de gemeenteraden zich daarbij neerlegden.

‘Geconcludeerd wordt dat het Stichtingsbestuur zich onvoldoende bewust was van haar formele rechten, bevoegdheden en positie ten opzichte van de Floriade-BV. Hierdoor hebben de gemeenten het uitgangspunt van “voldoende invloed en toezicht op de Floriade-organisatie” onvoldoende waar kunnen maken.’ (p. 75)

Onthutsend was ook het optreden van de Venlose burgemeester Antoin Scholten tijdens de presentatie van het rapport aan de gemeenteraden, afgelopen donderdag. Waar je in het licht van bovenstaande een deemoedige burgemeester zou verwachten, was het tegendeel het geval: hij wist de Floriade te verkopen als een Goed Nieuws Show en ging gemakshalve voorbij aan de snoeiharde conclusies van de commissie over het gemeentelijk optreden.   

‘De informatievoorziening aan de gemeenten binnen de Regio Venlo voldeed niet volledig aan de formele afspraken en sloot tot 2011 qua kwaliteit onvoldoende aan op de informatiebehoefte van de gemeenten in hun rol als garantsteller. Daarnaast werden raden, colleges en ambtelijke adviseurs beperkt geïnformeerd over de (financiële) voortgang van de Floriade.’ (p. 79)

Onthutsend vind ik tenslotte dat de bespreking van het rapport van de commissie Hendrikx één van de in totaal achttien agendapunten is van de Horster gemeenteraadsvergadering van 17 december. Een rapport dat zoveel feilen openbaart en tot onmiddellijke consequenties zou moeten leiden voor allerlei (regionale) projecten waarbij de gemeente op dit moment betrokken is, doe je niet in een vloek en een zucht af. Voor de bespreking van een confronterend rapport over een evenement waarin de overheid voor tientallen miljoenen heeft geïnvesteerd neem je royaal de tijd in een aparte bijeenkomst.  

‘Het ontbreken van formele kaders en instrumenten voor de regionale samenwerking, de “dubbele petten” van regionale bestuurders in het Floriade-project, de beperkte inzet van geschillenprocedures en een gebrekkige overdracht tijdens bestuurlijke en ambtelijke wisselingen hebben geresulteerd in trage regionale besluitvorming. Hierdoor zijn financiële risico’s onnodig lang blijven openstaan en bleef noodzakelijke sturing uit op cruciale momenten binnen het Floriade-project. Tenslotte heeft de sterke financiële verbondenheid van regionale projecten geresulteerd in een gebrek aan “accountability” van betrokken partijen.’ (p. 81)

Wat mij vooralsnog niet onthutst (omdat ik de reden niet ken), maar wel bevreemdt is dat de voormalige Horster gemeentesecretaris Harry van de Loo wel was uitgenodigd voor een gesprek met de commissie maar aan die uitnodiging geen gehoor heeft gegeven (p. 92).