Mild gekruid

maandag 27 januari 2014

Klein mysterie 526 – Zondagsopening (2)

Dagblad De Limburger 16 november 2013:
Hallo Horst aan de Maas 19 december 2013:
Dagblad De Limburger 9 januari 2014:
Dagblad De Limburger 11 januari 2014:
Dagblad De Limburger 16 januari 2014:
Dagblad De Limburger 22 januari 2014:

Een beetje vreemde oorlog is het wel, die Eerste Horster Zondagsopeningsoorlog (2013-2014). Met het gemeentebestuur van Horst aan de Maas en drie lokale supermarkten (Albert Heijn, Jan Linders en Jumbo) staan namelijk twee partijen tegenover elkaar die precies hetzelfde nastreven: winkels die elke zondag open mogen zijn.
Het leek allemaal zo klaar als een klontje, vanaf 1 januari 2014 zouden de winkels in Horst aan de Maas elke zondag hun deuren mogen opengooien. Het plannetje van verantwoordelijk wethouder Paul Driessen (Essentie) moest in de laatste vergadering van het jaar alleen nog even door de gemeenteraad worden gejast. Dat was buiten de waard gerekend: de gemeenteraad (lees Centrummanagement-voorzitter Jan Nabben) torpedeerde het voorstel en dwong de wethouder dit voorjaar met iets beters te komen. Leiden in last natuurlijk.
De wethouder bedacht in eerste instantie een foefje, waardoor de winkels desgewenst voorlopig toch op zondag open zouden kunnen blijven. Enkele dagen later moest hij daar alweer op terugkomen. Tegenover Dagblad De Limburger verklaarde hij: ‘Het blijkt juridisch niet haalbaar de winkels afzonderlijk te laten bepalen wanneer ze koopzondagen inplannen. We hebben namelijk nog te maken met de oude regeling, waarin de gemeente een twaalftal vaste koopzondagen moet vaststellen. Tot de koopzondagen zijn vastgesteld, mogen de supermarkten niet zomaar op zondag open.’ De wethouder kondigde aan op zondag 19 januari nog een oogje dicht te knijpen, maar de zondag daarop toch écht in actie te komen. 
Een krachtdadig optreden van de wethouder was temeer gewenst omdat de woordvoerder van de drie supermarkten, filiaalhouder Hans Martens van Albert Heijn, in Dagblad De Limburger de voorbije weken een en ander maal liet blijken lak te hebben aan het gemeentebestuur. En het bleef niet alleen bij woorden: gisteren waren Albert Heijn, Jan Linders en Jumbo ‘gewoon’ geopend. De beloofde actie van het gemeentebestuur bleef uit.
De arrogantie van de grootgrutter en z’n kompanen vraagt om een afstraffing, los van de vraag of je nu voor of tegen de zondagsopening van winkels bent. Immers niet Hans Martens, niet de supermarkten, niet het Centrummanagement en zelfs niet Jan Nabben voeren in Horst aan de Maas de regie, maar het gemeentebestuur. Als iemand een wietplant teveel in z’n tuin heeft staan, vijf kilometer harder rijdt dan is toegestaan of ergens een tegen een megastal bedoeld spandoek ophangt, wordt handhavend opgetreden. Mag van mij allemaal (liever niet, hoor), maar doe het dan ook als je gezag daadwerkelijk wordt aangetast. Het zal toch niet de beruchte macht van het kapitaal zijn die adequaat handelen in de weg staat?

Intermezzo – Wensbus

Busje komt zo  
Eventjes geduld nog
Want het busje komt zo
Ik woon al jaren aan een busroute en passeer al evenzoveel jaren, vaak meermalen per dag, een aan die busroute gelegen bushalte. Toch heb ik nog nooit een bus langs zien komen en bij de halte nog nooit een wachtende passagier zien staan. Kijk ik op de verkeerde momenten naar buiten en passeer ik de bushalte steevast als de bus net is vertrokken? Zou wel heel toevallig zijn. Lijkt me eerder iets met het traject en de vervoerswijze van doen te hebben: het betreft een eenuursdienst tussen Meterik en Lottum die slechts rijdt als je minimaal een uur van tevoren telefonisch hebt gereserveerd. Een zogeheten belbus.
Busje komt zo  
Eventjes geduld nog
Want het busje komt zo
Of het nu door dat telefonisch reserveren komt of omdat gewoon niemand per bus van Meterik naar Lottum wenst te reizen, feit is dat die bus (bijna) nooit rijdt – spooklijn, spookbus, spookhalte. Daarom houdt de lijn volgend jaar op te bestaan. Mogelijk komt er een wensbus voor in de plaats – iets waar ik nu al verlangend naar uitkijk.
Busje komt zo  
Eventjes geduld nog
Want het busje komt zo
Dagblad De Limburger definieerde de wensbus vrijdag als volgt: ‘Een kleine bus voor maximaal acht personen, die ingezet wordt als dorpsbewoners daaraan behoefte hebben. Bedoeling is dat de dorpsraden van de betreffende dorpen de bestuurders en de inzet van de wensbus regelen.’ Een provinciewoordvoerder voegde daaraan toe: ‘Wanneer de bus ingezet wordt en waar hij naartoe gaat rijden, mogen de dorpsraden zelf bepalen. Dat zou voor een rit naar een favoriete voetbalwedstrijd kunnen zijn waar dorpsbewoners naartoe willen, of voor een groep jongeren die in een naburig dorp uit wil gaan.’ En verantwoordelijk gedeputeerde Patrick van der Broeck verklaarde tegenover Peel en Maas: ‘Het busje kan worden ingezet om bijvoorbeeld kinderen naar school te brengen of om met dorpsbewoners naar de weekmarkt te gaan.’
Busje komt zo  
Eventjes geduld nog
Want het busje komt zo
Op 11 februari begint onder meer in Kronenberg en Evertsoord een door de provincie bekostigde proef met de wensbus. Ik geef de proef een week. Grootschalige dorpsontwrichting zal de autoriteiten nopen het experiment te staken. Op vrijdag 14 februari, Valentijnsdag nota bene, zullen op de hoek Meerweg-De Hees in Kronenberg namelijk grootschalige onlusten uitbreken omdat drie jongeren de bus wensen te gebruiken om bij De Lange in Horst te gaan stappen, twee tieners naar Metieske in Sevenum willen en drie vrijgezelle vijftigers juist voornemens zijn zich te laten vollopen bij Boëms Jeu in America. Twee dagen later zal het raak zijn als drie lokale Ajax-fans de chauffeur onder bedreiging van een mes dwingen koers te zetten naar Amsterdam voor Ajax-Heerenveen en niet naar Breda voor NAC-Feyenoord, zoals de overige vijf inzittenden wensen. Weer twee dagen later zal de dorpscohesie in Evertsoord een flinke knauw krijgen als plaatselijke oudjes elkaar met rollators te lijf gaan omdat ze het er niet over eens kunnen worden hoe laat het wensbusje hen na het bezoek aan de weekmarkt in Horst moet komen ophalen. De dagelijkse strijd tussen de tien Kronenbergse Dendronscholieren om de acht plaatsen in de wensbus laten we dan nog maar onvermeld.
Busje komt zo  
Eventjes geduld nog
Want het busje komt zo

Klein mysterie 525 – Ted

Mijn antenne voor poëzie staat weer eens verkeerd afgesteld (van J. mag ik niet langer schrijven dat ik geen antenne heb voor poëzie – daarom maar zo). Het gaat om de interpretatie van een gedicht van de Horster dialectschrijver en –dichter Jan Verheijen (1934-2008), alias Jan ván Teng. Het is getiteld ‘Ted op jâch’, dateert uit 1975 en is gepubliceerd in zowel Zò bót ás en hiëp (1993) als Einstein vur ôs sorte (1995). Ik neem het hier over uit eerstgenoemde publicatie omdat de daarin verschenen versie (die heel licht afwijkt van die in Einstein vur ôs sorte) me net iets beter bevalt:  
Ted op jâch
(Mini-strip zônder teikening)

Doa giët Ted
(gewaer ânne schouwer,
leenks luüpt ennen hoond,
rêchs luüpt ennen hoond),
’t böske i.

Ge huurt ’t paave,
twië kiër.

Doa keumpt Ted
(gewaer ânne schouwer,
leenks hungt ennen hoond,
rêchs hungt ennen hoond),
’t böske oët.

Kiek, nouw giët Ted á.

Enne jeppe.
Ik stuitte er onlangs min of meer bij toeval op en vind het een meesterlijk gedicht. Waarom? Omdat het heel beeldend én geserreerd is geschreven. Omdat de vanzelfsprekendheid en emotieloosheid waarmee jagers doorgaans te werk gaan er zo goed in tot uiting komt. Omdat dat prachtige ‘paave’ veel beter uitdrukt wat er gebeurt dan ‘knalle’ of ‘schete’. Omdat er enkele woorden in voorkomen waarvan ik de betekenis niet ken (ágoan) of niet meer kende (jeppe – d’r enne vatte). Omdat ik me Ted nog wel voor de geest kan halen, evenals de agitatie van m’n moeder als Ted en z’n eveneens jagende broers op zaterdagmiddag bij ons in de buurt door het struweel struinden en zo nu en dan een doffe knal opklonk.
Waar mijn dichterlijke antenne me dan in de steek laat? Nou, bij die twee honden die over de schouders van Ted hangen bij zijn wederkeer uit het bos. Je mag aannemen dat de dichter de lezer hier bewust op het verkeerde been zet. Je (ik althans) zou immers verwachten dat Ted met twee over z’n schouders hangende fazanten, hazen of konijnen uit het bos zou komen. Maar twee honden? Waarom? Gewoon om het verwachtingspatroon van de lezer te doorbreken? Omdat het een (mini-)strip is en dat genre humor vereist? Om – ik kan het me nauwelijks voorstellen – Ted in een kwaad of minder gunstig daglicht te stellen? Of – ik kan het me nog slechter voorstellen – om te choqueren?
Zou ik het gedicht minder hebben gewaardeerd als fazanten, hazen of konijnen over de schouders van Ted hadden gehangen in plaats van honden? Ik denk het niet. Zou ik er dan ook zo lang bij hebben stilgestaan en een stukje aan hebben gewijd? Ik denk het niet. Impliceert dat dan niet dat juist die honden het tot een meesterlijk gedicht maken? Ik weet het niet.

Top 5 – Voetbalclubstickers station Horst-Sevenum

In de opmaat naar het eerste landskampioenschap van Ajax in zeven jaar werd heel Horst begin mei 2011 behangen met Ajax-stickers. Nu hebben fans van Hannover ’96 ons een vergelijkbaar kunstje geflikt. Sinds enkele dagen kun je geen lantaarnpaal, elektriciteitskastje, verkeersbord of prullenbak meer voorbijgaan of er zit wel een 96-sticker opgeplakt.
Een beetje vreemd is het natuurlijk wel, want Hannover is bepaald geen club die hoge toppen scheert of een brede Nederlandse dan wel Horster fanbasis heeft. Je kunt er zelfs over twisten of die 96er wel het predicaat Traditionsverein verdienen. Wat me verder enigszins bevreemd is dat de sticker is uitgevoerd in rood en wit, terwijl de meeste mij bekende Hannover-stickers groen-zwart of rood-zwart zijn. Heel even zat ik daarom te denken aan een SP-sticker: die zijn ook altijd rood-wit en het doorgaans gebruikte lettertype lijkt verdacht veel op dat van de 96-sticker. Toch verwierp ik die gedachte al snel: SP’ers zijn toch niet zó ongemanierd dat ze stickers plakken op alles wat hen voor de voeten komt?
Laten we het daarom toch maar houden op een actie van in de Horster vakantieparken verblijvende Hannover ’96-fans. Dat verklaart waarschijnlijk eveneens waarom ik de sticker ook op station Horst-Sevenum tegenkwam.
Waarmee we beland zijn in het Horster eldorado voor voetbalclubstickersliefhebbers. Daarom mag in het rijtje van Horst-sweet-Horst top 5’en die van voetbalclubstickers op station Horst-Sevenum uiteraard niet ontbreken. Komt ie:

5. PSV
Zelfs een vijfde plaats is eigenlijk nog te veel eer voor deze sticker die het eens zo fraaie ensemble van graffiti op deze lantaarnpaal volledig teniet heeft gedaan.
 
4. Ajax
Ajax is op het moment – morgen kan het alweer anders zijn – niet al te best vertegenwoordigd op het station met slechts twee stickers. Al zijn dat er nog altijd twee meer dan van Feyenoord. En dat logo blijft machtig.

3. Fortuna Sittard
Qua vormgeving beslist de mooiste van allemaal. De plakker heeft ook het fatsoen gehad Jezus redt in ere te laten. Alleen: het is Fortuna, hè? Meer dan een derde plaats zit er daarom sowieso niet in, hoe dierbaar m’n fanatiek Fortuna aanhangende oom en neef me ook zijn.

2. Helmond Sport
Kan niet anders of mijn achterneef die vorige week nog ‘KUT VENLO!!’ twitterde nadat VVV de punten in Helmond had gestolen en die prominent lid is van de Hellmond Fanatics is hiervoor verantwoordelijk. Had ik u er trouwens al eens op gewezen dat Helmond Sport het mooiste clublied van Nederland heeft? ‘Hilarisch’ schijn je dan te moeten zeggen (klik op de pijl om het filmpje te starten): 

1. VVV
Het was lang zoeken, het was zelfs ellendig lang zoeken, maar hoog tegen een regenpijp ontdekte ik dan toch ook nog een behoorlijk vergane VVV-sticker. Vergaan of niet: VVV is VVV. Wat weer een baggerwedstrijd vrijdag in Tilburg trouwens. Opnieuw drie punten gestolen. Het is dat ze zich onmogelijk zou maken in haar functie, anders was het m’n hartstochtelijk Willem II aanhangende nicht (u merkt: ik heb ooms, neven, nichten en achterneven in alle soorten en maten) niet kwalijk te nemen geweest als ook zij ‘KUT VENLO!!’ zou hebben getwitterd. 

zondag 26 januari 2014

Klein mysterie 524 – Zondagsopening (1)

Altijd tuk op een verzetje spoedde Horst-sweet-Horst zich vanochtend om elf uur naar Horst-centrum. Wethouder Paul Driessen had immers ‘handhavend optreden’ in het vooruitzicht gesteld als de lokale filialen van Albert Heijn en Jan Linders vandaag hun deuren, zoals aangekondigd, zouden openen. Maar waar Horst-sweet-Horst hoopte op een gespannen sfeer, in der haast opgeworpen barricades en cordons gehelmde, tot de tanden toe bewapende ME’ers, heerste de stilte van de zondagmorgen, af en toe onderbroken door naar binnen schuifelende supermarktbezoekers. 
Want de deuren, die gingen gewoon open. Niks handhavend optreden. Hoe ging dat spreekwoord van die blaffende honden ook alweer?

maandag 20 januari 2014

Klein mysterie 523 – De Oude Lind (3)

In de periferie van Horst wonen heeft beslist vele voordelen. Toch kleeft er ook een enkel nadeel aan. Zo willen de geluiden van de dorpstamtam hier niet altijd even luid en duidelijk doordringen. Meestal werkt het ding overigens prima, hoor. Zo sijpelde hier exact een week geleden het bericht al door dat Tom van Bergen voor een flinke hoop pietermannen Wittenhorst verruilt voor het Duitse ASV Süchteln. En ook de mare dat in de gedaante van CDA-lijsttrekker Bob Vostermans een nieuwe Messias is opgestaan, werd hier al in een vroegtijdig stadium opgevangen. Maar hoe lang het niet heeft geduurd voordat het nieuws van de sluiting van Kling zich een weg naar het buitengebied baande? En de tijding dat een 41-jarige Horstenaar z’n doopnamen uit het bevolkingsregister mag laten schrappen, moesten we hier zelfs uit de krant vernemen.
Nu bij het etablissement dat decennialang De Oude Lind heette en daarna als De Alde Lind en Aan Tafel door het leven ging, weer allerlei activiteiten plaatsvinden, blijft de dorpstamtam opnieuw in gebreke. Althans, zijn geluid draagt niet tot in de Horster periferie. 
Het verhaal mag bekend zijn: twee jaar geleden verwoestte een brand de bovenverdieping van Aan Tafel. Bovendien ontstond ernstige schade aan de benedenverdieping. Sindsdien oogde het pand als een bouwval.
Dit tot grote ergernis van weldenkend Horst. Volgens de PvdA-PK-gemeenteraadsfractie, die er (nooit beantwoorde?) vragen over stelde, zouden automobilisten de noordelijke toegangsweg tot het Horster centrum zelfs mijden om maar niet te worden geconfronteerd met deze schande. (Ook weer zo’n geluid dat de dorpstamtam voor de periferie verborgen hield, maar dit terzijde.) Intussen kwamen wel de dreps en de sierlijke vetmuur, twee uiterst zeldzame planten, tot wasdom op het afgebrande dak. En het hek rond de ruïne groeide uit tot een staalkaart van wat Horst aan de Maas op het gebied van evenementen allemaal vermag.
Twee jaar lang leek De Oude Lind / De Alde Lind / Aan Tafel zo dood als een pier. Maar ziedaar, ineens zijn er weer tekenen van leven. Aan de achterzijde gonst het van de bedrijvigheid en aan de voorzijde is afgelopen week het vermaledijde hek verwijderd en de stoep schoongeveegd.
De vensters zijn nog bekleed met spaanplaat, maar het lijkt een kwestie van tijd voor er weer glas in komt te hangen.
En nu vraagt Horst-sweet-Horst zich dus af waartoe al die bezigheden moeten leiden. Kan iemand de dorpstamtam weer wat harder zetten, zodat we hier in de periferie ook kunnen meegenieten?

Klein mysterie 522 – Wildbreien

Deze week weer eens een bericht ontvangen van Peter Janssen. Horst-sweet-Horst ontvangt graag berichten van wie dan ook, maar toch wel in het bijzonder van Peter. Hij heeft een neus voor dingen waar Horst-sweet-Horst dol op is en bovendien getuigt z’n taalgebruik altijd van humor. Ook dit keer was het raak: hij mailde me deze foto van ‘een soort van gehaakte boomwarmer’ aan de Griendtsveenseweg in America.
‘Geen idee waarom iemand op het idee komt om zo’n ding te maken’, voegde Peter eraan toe. Dat idee had ik evenmin, maar voor de verandering besloot ik er eens een internetonderzoekje aan te wagen. Binnen de kortste keren kom je er dan achter dat het hier een uit de Verenigde Staten geïmporteerd fenomeen betreft. Knitt graffiti of yarn bombing ontstond in 2005 in Houston, Texas. Sindsdien heeft het zich over deze aardkloot verspreid. Wildbreien – zoals het in het Nederlands heet – is een vorm van street art, zo valt te lezen op wildbreien.nl. Volgens dezelfde website word je er vrolijk van en bezorgt het passanten een glimlach: ‘Een Wild Breisel tegenkomen is een verrassing. Gegarandeerd dat degene die het opmerkt even stilstaat, op zijn hoofd krabt (“Wat is dát nou?”) en dan glimlachend verder loopt.  Mission accomplished!’ 

Verder lees je overal dat wildbreien vooral een stedelijk verschijnsel is. Dat kon wel eens kloppen, want inclusief het door Peter ontdekte breisel, ken ik slechts vier wildbreisels in Horst aan de Maas. Ongetwijfeld zal ik er een aantal hebben gemist, maar veel zullen het er vermoedelijk niet zijn: ze trekken, zoals wildbreien.nl zegt, inderdaad de aandacht.
Laten we beginnen in Swolgen, waar vóór een woning aan de Monseigneur Aertsstraat twee bomen zijn verpakt met een wildbreisel: de ene is bekleed met elkaar afwisselende groene en rode horizontale banen, de ander met elkaar afwisselende rode, groene en grijze banen. Duidelijk broer en zus dus.
Door naar Grubbenvorst. Daar zijn in de Monseigneur Joostenstraat veelkleurige gebreide rechthoeken eveneens aan een boom bevestigd.
In Meerlo ten slotte sierde een wildbreisel met een patroon dat enige gelijkenis vertoonde met dat in Grubbenvorst jarenlang een boom aan de Bernhardstraat. Maar toen ik er gisteren een foto van wilde maken, bleek het breiwerk verdorie verdwenen. Gelukkig was m’n fietstocht niet tevergeefs: ik trof er wel een wildbreiseltje aan dat een lantaarnpaal opfleurt:  
Een tweede fietstocht, later op de dag, was helaas wel tevergeefs. Omdat de door Peter gesignaleerde ‘soort van gehaakte boomwarmer’ aan de Griendtsveenseweg in America qua kleur en patroon zo sterk afweek van de andere, was ik voornemens er nog enkele detailfoto’s van te maken. Wat denk je? Noppes. De vogel was gevlogen:
Intussen zit ik nog wel met wat vraagjes: hoe wordt een wildbreisel aan het object bevestigd? Is het niet gevoelig voor de elementen (dat in Swolgen hangt er voor mijn gevoel bijvoorbeeld al jaren)? Is het vandalisme- dan wel diefstalgevoelig? Zijn de wildbreisels in Horst aan de Maas just for the fun of gaan er politieke motieven achter schuil, zoals volgens Wikipedia elders soms het geval is? En ten slotte: telt Horst aan de Maas nog meer, vanaf de openbare weg zichtbare, wildbreisels, en zo ja: waar? Laat het me s.v.p. weten! Bij voldoende respons ligt misschien wel een Horst-sweet-Horst top 5 van wildbreisels in het verschiet!

Klein mysterie 521 – Cul-de-sacs

‘Hoe staat Horst aan de Maas er eigenlijk voor qua cul-de-sacs?’, vroeg iemand me laatst. Behalve een goeie ook een bijzonder lastig te beantwoorden vraag, zeker toen bleek dat de vragensteller doelde op cul-de-sac in zijn letterlijke betekenis. Van figuurlijke Horster cul-de-sacs (‘impasses’) had ik er zo een aantal weten op te sommen. Maar letterlijke?
Wat is dan die letterlijke betekenis van cul-de-sac? Nóg zo’n even goeie als lastig te beantwoorden vraag. Over de definitie van cul-de-sac bestaat namelijk weinig overeenstemming. Wikipedia maakt zich er makkelijk vanaf met ‘een doodlopende weg’. Van Dale heeft het over ‘slop’, het prachtige ‘keerweer’ en ‘straat, of steeg zonder uitgang’. Mijn English language dictionary zegt: ‘A short road which is closed at one end by houses or by a barrier of some kind, so that traffic cannot drive through it.’ En de Engelsen zouden het toch moeten weten, want de Franssprekende Engelse adel schijnt de Urheber van het begrip te zijn. Maar de (Nederlandse) Wegenwiki is dan toch weer aanmerkelijk specifieker met ‘een doodlopende straat, waar men kan keren’. Dat keren dient te gebeuren in een ronding aan het einde van de straat. Wegenwiki: ‘Vaak worden straten die doodlopen zonder mogelijkheid om te keren ook als cul-de-sac aangemerkt, maar zonder keermogelijkheid kan het geen cul-de-sac genoemd worden.’
Wikipedia, Van Dale en de English language dictionary ten spijt, komt de omschrijving van de Wegenwiki me het betrouwbaarst voor. De afgelopen dagen heb ik m’n hersens gepijnigd over de vraag of er Horster cul-de-sacs zijn die aan de Wegenwiki-omschrijving voldoen. De teller is blijven steken bij drie. En ook nog alle drie met een krasje. Laten we ze even doornemen.
Om te beginnen de beruchte Knip in Grubbenvorst (klik hier voor de exacte werking). Onderdeel daarvan was een verplicht keerpunt in de vorm van een ronding aan het einde van een verharde weg. Dat ging zo:
Wat sowieso al afbreuk deed aan het cul-de-sac-karakter van het keerpunt was dat auto’s er ook rechtdoor konden rijden over een onverharde weg.
Nu De Knip is opgeheven, is het helemaal moeilijk nog langer vol te houden dat het hier een doodlopende weg betreft.

Een vergelijkbaar probleem doet zich voor aan de Bernadettelaan in Tienray. Het verharde deel hiervan eindigt zoals het een cul-de-sac betaamt in wat je met enige goede wil een ronding zou kunnen noemen.
Spelbederver is ook hier een rechtdoorlopende onverharde weg die maakt dat de Bernadettelaan in feite niet doodloopt. Mag ik het desondanks betreuren dat dit bord inmiddels is verdwenen?
Het dichtst in de buurt van een heus cul-de-sac komt geloof ik Elsbeemden in Horst. Dat eindigt weliswaar niet in een ronding, maar het loopt wel echt dood en keren kan er in één vloeiende beweging – mits er niet teveel geparkeerde auto’s staan en mits je over enige stuurmanskunst beschikt.
Het kan bijna niet anders of er zijn in Horst aan de Maas veel meer (bijna-)cul-de-sacs. Laat s.v.p. spoedig weten of u nog andere voorbeelden kent. Anders zal ik de vraag ‘Hoe staat Horst aan de Maas er eigenlijk voor qua cul-de-sacs?’, moeten beantwoorden met: ‘Allerbelabberdst.’ 

Horst aan de Maas let op uw cul-de-saeck!

Klein mysterie 520 – Verrommeling

Er zijn van die woorden die vier jaar lang een ondergronds bestaan leiden om ineens in verkiezingstijd weer aan het oppervlak te komen. Een voorbeeld van zo’n woord is ‘verrommeling’. Ik kan me niet herinneren dat het de afgelopen vier jaar ook maar één keer is gevallen in de gemeenteraad. En nu, twee maanden voor de gemeenteraadsverkiezingen, duikt het weer op. In het zaterdag vastgestelde verkiezingsprogramma van de PvdA. ‘Verrommeling pakken we aan en voorkomen we’, heet het op bladzijde 10. Getuigt eigenlijk wel van lef om zoiets te schrijven als je de afgelopen vier jaar ruimhartig hebt ingestemd met bijvoorbeeld de bouw van een megahal voor de verwerking van groente, de bouw van vier megakoepels behorend bij een biogasinstallatie, de uitbreiding van een megakippenstal en de voorgenomen bouw van een megamanege.
Stuk voor stuk ontwikkelingen waarvoor het woord verrommeling ooit is uitgevonden. Maar goed, de PvdA heeft nu het licht gezien. Chapeau! Hoewel? Wat lezen we in haar vorige verkiezingsprogramma op bladzijde 11? Dat ‘verrommeling stoppen’ zo belangrijk is! Toont ook weer eens de betrekkelijkheid van verkiezingsleuzen aan.
Nou geef ik graag toe dat de strijd tegen verrommeling best lastig is als je in één college zit met CDA en Essentie, twee partijen die niet eens lippendienst bewijzen aan het begrip verrommeling. Maar kan de PvdA me misschien uitleggen waarom het de afgelopen jaren ook nooit is gekomen van het aanwijzen van ‘10 hotspots verrommeling buitengebied’, zoals de partij in haar vorige verkiezingsprogramma eveneens voorstelde? En als het door CDA en Essentie gedomineerde college daartoe niet genegen was, waarom heeft de PvdA-fractie dan niet het initiatief genomen die tien hotspots aan te wijzen? CDA en Essentie zouden daar toch geen aanstoot aan hebben genomen (en wat dan nog, zou ik zeggen)?
En nu ik toch vragen aan het stellen ben: waarom zijn die tien hotspots eigenlijk niet teruggekomen in het nieuwe verkiezingsprogramma, een programma dat nota bene vele passages bevat die ongewijzigd zijn ten opzichte van het programma van vier jaar geleden? Zo moeilijk kan het toch niet zijn die hotspots te vinden? Ik heb er hierboven al vier genoemd en wil er met alle plezier nog zes extra aanwijzen. Of komen die tien hotspots soms in de komende verkiezingscampagne voorbij?
Overigens kan ik partijen die in hun programma ageren tegen verrommeling alvast verklappen dat ze niet hoeven te tellen op enige coulance van deze zijde. Het spijt me, maar wat betreft verrommeling hebben ze allemaal bloed aan hun handen.