Intermezzo – Horstensia (7) / Plastic draagtassen

Wie wat bewaart, heeft wat. Franka Jakobs heeft plastic draagtassen van Horster winkels bewaard en heeft nu een prachtige collectie. Een collectie die met het stijgen der jaren alleen maar aan historische waarde zal winnen. Een collectie ook die niet met vooropgezette bedoelingen tot stand is gekomen. Franka: ‘Ik heb niet verzameld, dat wil zeggen, ik heb ze niet bewaard met het doel om een collectie samen te stellen. Nou ja, bewaard, ik heb ze gewoon nooit weggegooid. Nu de plastic draagtassen uit de winkels worden verbannen hebben ze meer waarde voor me gekregen. Ik bewaar ze dus nog even.’

Franka stuurde me foto’s van de draagtassen toe (waarvoor dank!), met de bedoeling dat ik er een stukje over zou schrijven. Dat zal ik binnenkort beslist en met veel plezier doen. Maar het zou doodzonde zijn de Horst-sweet-Horst-lezers het begeleidende commentaar van Franka bij een aantal van de tassen te onthouden. Dat commentaar is namelijk bijzonder scherpzinnig, getuigt van humor en bevat zo links en rechts wat stekeligheden. Hier komt het:

‘Te zien is dat Coppens al geruime tijd verstand heeft van lekker vlees en dat zelfs een nieuwe draagtas

daar niks tegenin te brengen heeft.’

‘Onderscheidde Jan Linders zich eerder door “Vorstelijk voordelig” te zijn, het wordt steeds beter want nu zijn ze “Gewoon véél lager in prijs”.

Wij wachten met smart op de volgende nieuwe draagtas.’

‘De mooiste vind ik toch die reeks van EDAH: ze trekken de aandacht en zien er aantrekkelijk uit. En de kans is groot dat er van de verzameling EDAH-tassen nog verschillende aan het stuur van mijn lichtblauwe Vespa Ciao hebben gebungeld.’

‘De Schoester varieert blijkbaar graag, want  

behalve schoenen in alle soorten en maten

geldt dat ook voor hun draagtassen.’

‘De minste vind ik die van Mariëtte Mode: te veel wit op de tas. En Mariëtte Mode wekt niet de indruk er serieus werk van te maken om meer mannen in de winkel te krijgen.

Daarvoor is het terloopse gehalte van de vermelding “en voor hem”, in een ieniemienie lettertype ook nog, te hoog.’

‘Bij Theelen mag ik volgens de tas tenminste kleur in de winkel verwachten.’

‘De misgeslagen-plank-tas: Van Lierop. En dat is ook, als je geen haviksogen hebt, het enige leesbare op de tas.

En zit die man nou te garen in een grote kannibalenkookpot? “Wij eten Van Lier op?” Aan zijn gezichtsuitdrukking te zien wel.’

Nee, dan Kruytzer, hier zie (!) je meteen waar het om draait.’

‘De schoenmaker-blijf-bij-je-leest-tas is voor Provak (“Verhaegh”): een winkel met mannenspullen verdient een mannentas.

‘De beste ik-blijf-mezelf-tas is van Albert Heijn: geen ronkende woorden nodig. En toch onmiskenbaar.’

Prachtig toch? 

Klein mysterie 728 – Gasthoês (13)

Op 16 februari 2015 schreef ik (klik hier) over het proces dat moet leiden tot een nieuw cultureel centrum ’t Gasthoês: ‘En zo sukkelt het karretje voort op de zandweg, mij verbijsterd in de berm achterlatend.’ In die berm heb ik het karretje de afgelopen anderhalf jaar dankzij zijn slakkengang steeds in het zicht weten te houden. Nu dreigt ineens het gas erop te gaan. Als was het karretje een Formule 1-bolide. In een moordtempo belooft het op de finish af te stormen. Alleen is het gammele karretje daar nog helemaal niet voor toegerust.

Op 21 december moet de gemeenteraad 12,5 miljoen euro beschikbaar stellen voor het nieuwe Gasthoês. Iets minder dan de helft van dat bedrag, vijf miljoen, dient de provincie op te hoesten. Gaat de provincie dat ook doen? ‘Wij hebben er alle vertrouwen in dat Gedeputeerde Staten van Limburg een positief besluit zullen nemen’, aldus het gemeentebestuur in het raadsvoorstel (klik hier en klik daarna op agendapunt 14). Gedeputeerde Eric Geurts liet zich gisteren in De Limburger aanzienlijk voorzichtiger uit: ‘We kennen de plannen en zijn positief met elkaar in gesprek, maar verder dan dat wil ik momenteel niet gaan.’ Het lijkt in elk geval uitgesloten dat Gedeputeerde Staten vóór 21 december een besluit nemen. Omdat door een nee van de provincie alle plannetjes in duigen vallen, ligt uitstel van het raadsbesluit voor de hand. Dunkt mij. Verantwoordelijk wethouder Ger van Rensch ziet dat volgens De Limburger anders: hij wenst dat de raad op 21 december toch een besluit neemt, desnoods op basis van vertrouwelijke informatie.

Vanwaar na al die jaren van eindeloos gepraat en overleg nu ineens deze haast? Waarom kunnen een paar maanden extra er nu ineens niet meer bij? Waarom afwijken van de logische volgorde der dingen (zekerheid over bijdrage provincie, raadsvoorstel, raadsbesluit)? Het was allemaal misschien nog anders als de bijdrage van de provincie niet cruciaal zou zijn. Of als het om een habbekrats zou gaan. Maar we hebben het hier over een, zeker voor Horster begrippen, gigantisch bedrag. De uitgave daarvan vereist uiterste zorgvuldigheid. En wat als de gemeenteraad op 21 december ja zegt en de provincie onverhoopt toch niet over de brug komt? Dan zou Leiden helemaal in last zijn.

Wat me overigens verbaast is de uiterst summiere onderbouwing van het raadsvoorstel. Nu na al die jaren een finaal besluit aan de orde is, mag je toch meer verwachten dan een notitie van amper vijf kantjes? Dit temeer omdat de gemeenteraad eerder dit jaar, zeker voor Horster gemeenteraadsbegrippen, behoorlijk kritisch was over de Gasthoêsplannen (klik hier). (Of beschikt de raad intussen soms over meer, al dan niet vertrouwelijke, informatie die voor mij niet toegankelijk is?)

Spannend om te zien hoe het het karretje op de zandweg de komende tijd zal vergaan. Wordt het omgetoverd in een Formule 1-bolide? Sukkelt het voort? Of loopt het vast in het rulle zand?

Ingezonden – Dat gebeurt er (10) / Verkeer

In een ingezonden bijdrage zet Andries Brantsma vraagtekens bij de interpretatie van de cijfers over verkeersslachtoffers in Horst aan de Maas:

Verkeer: we gaan voor nul … echt waar?

Tijdens de begrotingsbehandeling in de gemeenteraad gaf een raadslid van de PvdA aan dat er in de raad sprake was van dualisme armoede. Het leiden van de vergadering vond hij, is daar mede debet aan. Hoera, ik heb een medestander uit onverdachte hoek! En met de pas aangenomen motie van D66 en PvdA gaat er nu misschien echt iets gebeuren. Omdat deze dualisme armoede toch nog wel even zal duren, zal ik regelmatig aangeven wat de boodschappen die gebracht worden waard zijn. Dualisme armoede leidt ook tot gebrekkige informatie en gebrek aan controle, vandaar nu en dan enig inzicht in boodschappen die worden uitgedragen.

Nu informatie over het verkeer. Het verschil tussen kernboodschap en de cijfers.

In het Gemeentelijk Verkeer- en Vervoerplan (GVVP), vastgesteld begin 2013, heeft het college de ambitie uitgesproken om op termijn te streven naar nul verkeersslachtoffers. In hetzelfde plan geeft het college ook al aan dat het dat toch wel niet zal halen. Daar spreekt geen echte ambitie uit. Het niet hebben van een inventarisatie van verkeersrisico’s, het niet jaarlijks evalueren en maken van plannen, het nauwelijks handhaven op snelheden: het geeft allemaal aan dat de ambitie een loze is.

Deze weinig krachtige opstelling wordt ook zichtbaar in de veiligheidsresultaten. Het aantal verkeersdoden en ernstig gewonden laat duidelijk zien dat er al zes jaar geen verbetering is, zoals blijkt uit de cijfers over de gemeentelijke en provinciale wegen in onze gemeente. Sterker nog, er is eerder sprake van een verslechtering, hoewel statistisch gezien de getallen wel erg klein zijn. Van 2006 tot en met 2010 waren er zes dodelijke verkeersslachtoffers. Van 2011 tot en met 2015 waren er tien dodelijke verkeer slachtoffers. Een toename van 65%!!!!!!

Iets soortgelijks geldt ook voor de cijfers waarmee het college zich op de borst slaat. Behalve dat het aantal dodelijke slachtoffers is toegenomen in de laatste vijf jaar, is het (overigens toenemend onbetrouwbare) cijfer van ernstige verkeersslachtoffers al zes jaar vrijwel hetzelfde.

De wethouder stopt die uitkomsten weg. Hij wil dat niet zien en is wars voor waarschuwingen en kritiek, zowel in commissies als in de gemeenteraad. Na veel druk heeft de verantwoordelijk wethouder een raadsinformatiebrief laten zien en een ‘factsheet’ opgesteld waaruit de wethouder de conclusie/kernboodschap trekt dat het verkeer veel veiliger is geworden ten opzichte van de periode vóór 2010. Juist is dat de cijfers ten opzichte van vóór 2010 sterk zijn verbeterd, echter ook juist is dat de wethouder weet dat deze cijfers toenemend onbetrouwbaar zijn (zie GVVP). Vanaf 2010 is er geen enkele vooruitgang te zien. En de aantallen dodelijke verkeersslachtoffers kent u.

De boodschap die de wethouder met de raadsinformatiebrief heeft afgegeven kan zeker in twijfel worden getrokken, daarover kunt u nu uw eigen oordeel vormen. Het GVVP is goed, de uitvoering en de resultaten zijn ruim onvoldoende. Cijfers en kernboodschap lijken strijdig. Daarom zal ik blijven rapporteren.

Andries Brantsma

Top 5 – Straatnaamwaardige Horster vrouwen

Onder het motto ‘Wij vrouwen eisen’ streden vrouwen in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw met succes voor liberalisering van de abortuswetgeving in Nederland. Mij dunkt dat de tijd rijp is voor een lokale variant op deze gevleugelde strijdkreet: Wij eisen vrouwen! Wij eisen vrouwen op de straatnaambordjes in de gemeente Horst aan de Maas.

Hallo Horst aan de Maas constateerde deze week dat de gemeente Horst aan de Maas een schrijnend gebrek heeft aan naar vrouwen vernoemde straten (klik hier). Horst-sweet-Horst kwam ruim acht jaar geleden al tot diezelfde trieste conclusie (klik hier). Vrouwelijke heiligen en vrouwelijke leden van het koninklijk huis daargelaten, is Hanna van de Voort (Tienray) de enige vrouw in de hele gemeente Horst aan de Maas die een straat (in dit geval plein) op haar naam heeft staan. Onbestaanbaar!

Zijn er dan geen vrouwelijke equivalenten van Jan Drabbels, Jacob Poels, meester Hermans, Leopold Haffmans, Toon Reijnders, Constant Dietz, dokter Van de Meerendonk en noem ze allemaal maar op? Maak dat de kat wijs! Wat is het dan? Onwil? Onwetendheid? Een combinatie van beide? Wat dan ook, dit valt niet langer te tolereren. Wij eisen vrouwen!

Het moet een sinecure zijn een groslijst van laten we zeggen vijftig straatnaamwaardige vrouwen uit Horst aan de Maas op te stellen. Zo kom ik zelf in een vloek en een zucht al tot een reeks van vrouwen die absoluut straatnaamwaardig zijn. Met als resultaat de (uiterst willekeurige, subjectieve en absoluut niet uitputtende) Horst-sweet-Horst top 5 van straatnaamwaardige Horster vrouwen. Komt-ie:

           

5. Anna Sophia Vullinghs-Pauwels (Sevenum). Van 1796 tot 1844 de eerste gemeentelijke vroedvrouw in Sevenum. Maar ik had ook A.M. Driessen-van Osch (Horst), Maria Hanraets (Horst), G.H.E. Weustink (Sevenum), H.M. Tebbens (Grubbenvorst en Broekhuizen) of M.H. Valckx (Grubbenvorst en Broekhuizen) kunnen noemen, stuk voor stuk gemeentelijke vroedvrouwen met een lange staat van dienst.

4. Henriëtte Bels-Koning. Ik herhaal (klik hier): waarom wel een straatnaam voor Pieter Bels,

maar niet voor zijn echtgenote Henriëtte Bels-Koning, die evenveel betekenis heeft gehad voor de champignonteelt (lees het artikel van P.M. Schaper in Horster Historiën deel 3 er maar op na)?

3. Marie-Louise Linssen-Vaessen. Zwemster, zwempionier, zwemfenomeen. Zouden er behalve Marie-Louise Linssen-Vaessen nog heel veel drievoudige Olympische medaillewinnaressen zijn naar wie ook meer dan twintig jaar na hun overlijden géén straat is vernoemd? Als het niet zo was, zou je het niet geloven.

2. Toos Buijssen. Eerste vrouwelijke wethouder in de gemeente Horst (klik ook hier). Maar ik had ook E. Moorrees-Peeters (eerste vrouwelijke Horster gemeenteraadslid), Riet Geurts (eerste naoorlogse vrouwelijke Horster gemeenteraadslid) of Riet Greweldinger-Beudeker (voor zover ik weet eerste en enige vrouwelijke gedeputeerde uit Horst aan de Maas) kunnen noemen. Stuk voor stuk vrouwen die door het glazen plafond heen wisten te breken. Dat alleen al is voldoende voor een straatnaam. Politieke gevoeligheid – zoals de gemeente ook nu weer beweert – is daarom niet aan de orde.

1. Eugénie Boutet. Uit Vervolgd in Limburg door Herman van Rens (Hilversum 2013), p. 225: ‘Eugénie Boutet was de centrale figuur voor de joodse onderduikers in Sevenum. Mede dankzij haar inspanningen was het aantal onderduikers in het dorp, in vergelijking tot het aantal inwoners, het grootste van heel Limburg.’

Wij eisen vrouwen!

Klein mysterie 727 – Boodschappenbriefje (9)

Dat handschrift! Zó kraakhelder, zó regelmatig, zó tot in de lettertekens verzorgd. Waar heeft een simpel boodschappenbriefje (klik op de afbeelding om het te vergroten) dit in vredesnaam aan verdiend? Nog een geluk dat Franka Jakobs het, een jaar of twee geleden, aan de achterzijde van het Horster filiaal van Albert Heijn heeft opgeraapt en daarmee voor de vergetelheid heeft bewaard.

Plukken dezelfde Poolse vingers waarmee dit op papier is gezet onder abominabele omstandigheden veertien uur per dag champignons, aardbeien, tomaten of andere voortbrengselen van Horster bodem? Grote kans. Terwijl dit van origine misschien wel aristocratenvingers zijn. Of notabelenvingers. Of dan toch op z’n minst onderwijzersvingers. Geduldige vingers zijn het ook. Geen 24/7-vingers. Empathische vingers.

Hebben dezelfde vingers ook het briefje afgescheurd? Ten enenmale onmogelijk! Iemand met zo’n handschrift scheurt een briefje niet zo slordig af. Iemand met zo’n handschrift bepaalt nauwkeurig het midden van het papier, vouwt het voorzichtig dubbel, scherpt de vouw met behulp van de duimnagel en gaat vervolgens uiterst omzichtig te werk bij het afscheuren. Mocht dat onverhoopt niet naar verwachting verlopen, dan gaat iemand met zo’n handschrift geheid op zoek naar een schaar om de rafelrandjes bij te knippen.   

Gaan dezelfde vingers straks ook de gyrossalade (sałatka gyros) en de tonijnsalade (sałatka z tuńczyka) klaarmaken? Ongetwijfeld. Maar dan toch niet voordat die vingers in plastic handschoenen zijn gestoken. Allemaal goed en wel met die paprika (papryka), die Chinese kool (pekińska), die maïs (kukurydza), die ingemaakte augurken (ogórek korn.), die tonijn (tuńczyk), die eieren (jajka), dat gehakt (mięso mielone) en dat gefileerd vlees (mięso filet), van die hoogst sensibele vingers hebben ze af te blijven.

En dan kan het feest beginnen. Want feest dat wordt het. Anders ben je echt niet zo gek die kabanosy, de meest exclusieve aller Poolse worsten, in huis te halen.

(Met bijzonder hartelijke dank aan Franka Jakobs voor de foto van het briefje en aan Małgorzata Rzymyszkiewicz voor de vertaling.)

Klein mysterie 726 – Meterik, terug naar toen

Rare tijden beleven we. Zelfs dat gouwe ouwe vooruitgangsgeloof lijkt nu op de helling te gaan. Neem nu Meterik. Heel langzaam maar heel zeker wordt daar de klok teruggedraaid. Ziehier het bewijs (klik op de afbeeldingen om ze te vergroten): november 2008,

augustus 2016,

november 2016.

Hoe lang zou het nog duren voordat De Meulewiek, de voormalige Bondszaal, de kerk en molen Eendracht Maakt Macht worden afgebroken en Jan Drabbels, dr. Lemmen, rector De Fauwe en al hun Meterikse consorten weer als vanouds huizen in plaggenhutten en gehuld in berenvellen proberen hun kostje bij elkaar te scharrelen? 

Ingezonden – Dat gebeurt er (9) / Presidium

In een ingezonden bijdrage kraakt Andries Brantsma harde noten over de democratie in Horst aan de Maas:

Machtspolitiek, gekrenkte trots, presidium

In een eerder stukje [klik hier] heb ik stevige kritiek geuit op het presidium (fractievoorzitters, burgemeester en vicevoorzitter van de gemeenteraad) in Horst aan de Maas. Ik verweet het presidium (de agendacommissie voor de raad) een te enge blik in de voorbereiding over de discussie van de intensieve veehouderij. Het wilde namelijk belangengroepen niet uitnodigen. ‘Oogkleppen’, schreef ik.

Stevig, dat geef ik toe. De vraag is of ik te mild ben geweest en dan met name over het gebrek aan democratisch gehalte van het presidium.

Wat gebeurde er in de eerstvolgende presidiumvergadering? Men was zeer verbolgen over het feit dat een commissielid commentaar had op het functioneren van het presidium, want hij was toch onderdeel van het bestuur? De discussie moest in de gemeenteraad plaatsvinden. Maar daar is dualisme armoede (uitspraak PvdA-raadslid). Het is diep droevig dat, zoals het lijkt, deze extra bestuurslaag vindt dat er geen discussie buiten de commissies of raad zou mogen plaatsvinden.

Volgens de meerderheid in het presidium echter was dat wel zo en ik moest daar maar eens stevig op worden aangesproken, zo werd er geblaft. De beweegredenen zijn duidelijk. Het presidium als verlengstuk van de coalitie en het college wenst geen kritiek (pure machtspolitiek). Het presidium stemt met meerderheid de inbreng van de oppositie meestal weg en laat de stem van de minderheid daardoor zo min mogelijk horen (het om zeep helpen van de democratie) en daarmee is het presidium geen agendacommissie, maar een extra bestuurslaag geworden.

In het presidium werd over dit onderdeel stevig over mij te keer gegaan. Niet over de inhoud van de stukjes, maar over het feit dat er buiten de raad commentaar werd gegeven op Horst-sweet-Horst. Tijdens het gesprek van een presidiumlid (had het presidium besloten!) met mij werd er echter poeslief gesponnen. Dat een commissielid commentaar kon geven op het bestuur werd beaamd en dat dat op een politiek blog als Horst-sweet-Horst scherp kon zijn, daar was hij het mee eens en dat hij zelf daar ook direct commentaar op kon geven, ja dat wist hij. Dat klinkt heel anders. Misschien is hij bekeerd en kan hij deze verstandiger benadering ook in het presidium overbrengen.

Eind goed al goed? Dat is maar de vraag. Eerst zal duidelijk moeten worden dat minderheidsstandpunten ook meegewogen worden en herkenbaar worden. Het leek erop dat het presidium in beslotenheid mocht werken en bepaalde wat wel of niet kon. Dat is toch onbestaanbaar!!!! Hier wordt duidelijk waarom dualisme in Horst aan de Maas geen kans krijgt. En de voorzitter als hoeder van de democratie moet dat bewaken.

Wat hieraan te doen? De partijen hebben zelf de mogelijkheid in te grijpen. De gemeente zal over dit onderwerp geen persbericht uitgeven, maar de pers is natuurlijk vrij er zelf op te duiken en de werkwijze van het presidium en het gebrek aan acteren daar en gebrek aan dualisme en debat in de raad eens te onderzoeken.

Ik ben benieuwd en hoor graag reacties.

Andries Brantsma

Klein mysterie 725 – Keukenafvalemmertjes

Donderdagmorgen, voor de ingang van parkeergarage Librije, aan de Groenewoudstraat in Horst (klik op de afbeeldingen om ze te vergroten):

Oogt als een geënsceneerde foto. Is het niet. Geloof me: dit is het gebruikelijke beeld op donderdagmorgen voor de ingang van parkeergarage Librije. Een aantal – twintig, op deze donderdagmorgen – groene keukenafvalemmertjes strak in het gelid, klaar om te worden geleegd. Telkens als ik ze passeer, moet ik me inhouden. Me inhouden om niet het zevende emmertje van links op het tweede emmertje van rechts te zetten. Om niet het emmertje waar die twee gele lussen uitsteken uit de rij te verwijderen en voor straf in de hoek te zetten. Om niet tussen de derde en vierde emmer van links een roze emmertje te zetten. Om niet al die emmertjes stuk voor stuk een vreselijke rotschop te geven. Tot op heden wint mijn wellevendheid het nog steeds van mijn recalcitrantie.  

Later diezelfde donderdag las ik in NRC Handelsblad een interview van Hester Carvalho met Jeff Tweedy, zanger van de Amerikaanse band Wilco. Fragment daaruit:

‘Als ik thuis in mijn auto door Chicago rij, zie ik de mensen hun vuilnis van twee hoog naar beneden gooien. Kijk om je heen en je ziet hoe hard en gevoelloos de wereld is. De cultuur is ontaard in veel opzichten, objectief gezien is het huiveringwekkend.’

Jeff heeft gelijk: het feit dat mensen in Chicago hun vuilnis van twee hoog naar beneden gooien zegt iets. Maar zegt het feit dat aan de Groenewoudstraat in Horst elke donderdagmorgen een groot aantal keukenafvalemmertjes strak in het gelid staat niet evenveel? Is de neiging tot ordening, tot netjes, tot uniformiteit, tot het hoofd niet boven het maaiveld durven uitsteken niet óók (al is het maar een heel klein beetje) beangstigend?

Hoe zou Jeff erover denken? Zou hij naar Horster toestanden verlangen? Of zou hij de Horster emmertjes net zo huiveringwekkend vinden als het naar beneden kieperen van vuilnis in Chicago? Weet je wat? Ik zal het ’m gewoon eens vragen. 

Ingezonden – Dat gebeurt er (8) / Roy en Andries

In een ingezonden bijdrage reageert Andries Brantsma op een Horst-sweet-Horst-stukje van gisteren (klik hier) en op de reactie daarop van Roy Bouten op Facebook (klik hier):

Op Horst-sweet-Horst is een stuk geplaatst door Wim Moorman als reactie op zijns inziens misplaatste opmerkingen van Roy Bouten in een raadsvergadering kort geleden. Zoals ik hoor, reageert Roy Bouten nu via Facebook, wat het wat moeilijk maakt voor de lezers om het geheel te volgen. Het onderwerp was dat Roy (PvdA) er bezwaar tegen had dat een commissielid van D66 via Horst-sweet-Horst commentaar gaf op een aantal bedenkelijke zaken. Hij verweet D66 daarmee – en doet dat via Facebook weer – hypocrisie, omdat het over het beantwoorden van vragen wel opmerkingen had in de raad, maar de zaken als door mij aangekaart, (nog) niet in de raad ter discussie heeft gesteld.

Hij wil dat het debat in de raad wordt gevoerd. Dat juich ook ik toe. Feit is echter, ook uitgesproken door een PvdA-raadslid, dat er geen debat gefaciliteerd wordt door de voorzitter (‘dualisme armoede’). En overigens Roy, het ook anderen informeren via Horst-sweet-Horst is niet fout.

Hypocrisie, je beter voordoen dan je eigenlijk kunt verdedigen, dingen bewust weglaten, halve waarheden.

Roy, je weet dat ik mijn stukken onder eigen naam plaats. Dat is een fundamentele vrijheid waar kennelijk andere partijen wel eens vreemd tegenaan kijken. Je weet dat Horst-sweet-Horst bedoeld is als politiek blog en dat daar dus ook wat scherper gereageerd kan worden, je hebt de inhoud van mijn stukken op geen enkel punt tegengesproken (dus alle mogelijkheden om ook zelf een motie van wantrouwen in te dienen), je weet dat er door mij in de commissie herhaald commentaar op, vaak niet de beleidsplannen zelf, maar de uitvoering is geweest (verkeer, alcohol beleid, handhaving etc.) en ook jij of jullie hebt/hebben vaak commentaar, zonder dat echter via het stemmen ook tot uitdrukking te brengen en je weet dat de burgemeester een openlijke discussie over het stellen van vragen al meer dan een jaar tegenhoudt.

Je zou ook moeten weten dat, hoewel dat vanuit de macht wel eens moeilijk te accepteren is, het elke burger, elk commissielid en elk raadslid vrij staat om de openbaarheid te zoeken en zaken die nog niet besproken worden of waarover te weinig debat in de raad wordt gevoerd, voor het voetlicht te brengen.

Nee Roy, kijkende naar hoe je nu reageert en vaak stemt, kijk nog eens naar de betekenis van het woord ‘hypocrisie’. Nee Roy, politiek is misschien wel het handig met woorden omgaan, maar niet alleen dat wat je goed uitkomt gebruiken.

Maak van je hart geen moordkuil, wees eerlijk en laat je niet voor een machtskarretje spannen.

Andries Brantsma

Intermezzo – Roy (en Andries)

‘Waar ik uw bijdrage tegen hypocrisie aan vind schuren is dat u schermt met het niet voldoen aan democratische waarden. Dit rijmt volgens mij niet met stukken die wij lezen op een bekend Horster blog waar een commissielid van uw partij een zevental stukken heeft geplaatst waarin stuk voor stuk uitspraken worden gedaan die een motie van wantrouwen tegen dit college waard zijn. Als u zegt dat het niet beantwoorden van vragen het ontnemen van een democratisch recht is, dan zeg ik dat het plaatsen van stukken en niet het lef hebben hier de discussie aan te gaan, het ontnemen van het democratisch recht van hoor en wederhoor is.’

Ik beluisterde het. Omdat ik mijn oren niet kon geloven, beluisterde ik het daarna nogmaals. Omdat ik mijn oren nog steeds niet kon geloven, heb ik het ook nog een derde keer beluisterd. Maar hij zei het heus, PvdA-fractievoorzitter Roy Bouten, afgelopen dinsdag tijdens de gemeenteraadsvergadering (klik om het zelf te beluisteren hier en ga naar 3.46.20 uur).

Voor alle duidelijkheid (1): de aangesprokene is Jim Weijs, D66-gemeenteraadslid; ‘een bekend Horster blog’ is Horst-sweet-Horst; ‘een commissielid van uw partij’ is Andries Brantsma; ‘een zevental stukken’ zijn de ingezonden bijdragen van Andries Brantsma die de afgelopen maanden op Horst-sweet-Horst zijn verschenen onder het kopje ‘That’s happening’.

Voor alle duidelijkheid (2): ik ben geen lid van D66, ben nooit lid geweest van D66, heb nog nooit op D66 gestemd en ben niet voornemens dat in de toekomst te gaan doen.

Voor alle duidelijkheid (3): ik ben geen lid van de PvdA, ben nooit lid geweest van de PvdA, heb ooit op de PvdA gestemd en ben niet voornemens dat in de toekomst weer te gaan doen.

Voor alle duidelijkheid (4): ik heb groot respect voor Roy Bouten, ben het vaak met hem eens en heb hem op Horst-sweet-Horst regelmatig de hemel in geprezen.

Duidelijk? Mooi. Dan nu ter zake: met bovenstaande opmerkingen slaat Roy Bouten de plank volledig mis. Hij doet er D66 in het algemeen en Andries Brantsma in het bijzonder grotelijks mee tekort. Als in de Horster politiek één fractie haar controlerende taak serieus neemt, dan is het wel die van D66. Als in de Horster politiek één fractie het lef heeft de discussie aan te gaan, dan is het wel die van D66. Als in de Horster politiek één commissielid het lef had (Andries Brantsma is vorige week teruggetreden als lid van de Commissie Samenleving) de discussie aan te gaan, dan was het wel Andries Brantsma. Laten we wel zijn: ook Andries Brantsma is niet onfeilbaar, je kunt iets op hem tegen hebben, maar twee dingen mag je hem niet verwijten: lafheid en discussiemijdend gedrag. Als commissielid heeft hij zich juist bewezen als iemand die genoegen schept in het uitsteken van zijn nek, die lééft van discussie. Hij is het vleesgeworden lef, de vleesgeworden discussiant. Roy weet dat allemaal als geen ander.

En nu we het toch over lef hebben: het zou pas echt van lef getuigen als Roy niet de kleinste oppositiefractie de maat neemt, maar de grootste coalitiefractie. U weet wel, die fractie die een reputatie als applausmachine heeft hoog te houden, die fractie die er zo vaak en zo graag het zwijgen toe doet, die fractie die discussie het liefst uit de weg gaat.

Voor alle duidelijkheid (5): ingezonden bijdragen op Horst-sweet-Horst van Andries Brantsma, van Roy Bouten, van het CDA of van wie dan ook, waren, zijn en blijven van harte welkom, mits ze voldoen aan de spelregels (klik hier).

Duidelijk?

P.S. Klik hier voor het vervolg.