Ingezonden – De bedenkelijke waarde van bestemmingsplannen, moties en vergunningen

Wat volgt is een ingezonden stuk: de mening van de schrijver is niet noodzakelijk dezelfde als die van Horst-sweet-Horst. Klik hier voor de spelregels voor ingezonden stukken.

In Monitor op NPO2 van zondag 12 maart werd duidelijk hoe sommige gemeentes omgaan met de regels die zijn vastgesteld. In het genoemde geval waren inwonenden al meer dan tien jaar bezig hun recht te halen. Ondanks gerechtelijke uitspraken dwarsboomde de gemeente steeds de eisen van burgers. De gemeente ging zijn eigen gang.

Zo ook soms bij ons. Expliciete voorwaarden van een bestemmingsplan buitengebied worden aan de kant geschoven, wat niet kan of mag in een vergunning wordt gelegaliseerd tegen de oorspronkelijke vergunning in, en moties worden terzijde geschoven. Bezwaar maken heeft geen zin, je recht krijgen is schier onmogelijk.

De waarde van bijvoorbeeld een bestemmingsplan buitengebied wordt bepaald door de houding van het college en de ruimte die coalities in de raad haar geven. Het aantal zelfstandige  beslissingsbevoegdheden om zelfstandig af te wijken van het bestemmingsplan dat een college vraagt laat al zien of het college dit soort plannen serieus neemt. Vraagt het veel van dergelijke bevoegdheden, dan zegt het eigenlijk dat de plannen en regels wel gelden, maar ook weer niet als ze even niet uitkomen. Dus wel regels, maar met het recht ervan af te wijken. Dat doet het college hier zeer veelvuldig.

Toch blijft het belangrijk om  goed te letten op het ontwerp bestemmingsplan buitengebied. Dit plan moet goed worden, zeker, omdat er ook colleges kunnen komen waar deze wel meer op de letter worden gevolgd. Dan hebben ze wel waarde.

Met het bestemmingsplan kunnen we het buitengebied beschermen. Een mooi landelijke karakter moet beschermd worden. Controleer alle voor u belangrijke locaties in het ontwerp. Dat is echt nodig, omdat met dit plan ook geprobeerd zal worden om bijvoorbeeld huidige ongewenste overtredingen te legaliseren.

Te denken valt aan bijvoorbeeld het toestaan van containervelden op vele locaties. Soms nodig, maar sterk ontsierend langs de fietspaden. Dan weer een groot bedrijf op een plek waar het niet hoort, grote stukken plastic over of onder de planten, grote hekwerken, opslag en stank: het is tijd voor bescherming van het buitengebied.

Let ook op een enkel zinnetje dat wordt toegevoegd in de nieuwe plannen, met bijvoorbeeld de tekst ‘regionale mestverwerking’. Dat zinnetje dat wordt toegevoegd, terwijl de wethouder te kennen geeft geen visie op intensieve veehouderij te hebben, biedt straks wel de mogelijkheid om naar te verwijzen als er vergunningaanvragen worden ingediend. Dan worden die teksten wel gebruikt en was het onderdeel van een ‘visie’.

Het bestemmingsplan en vergunningen en moties blijven dus belangrijk, maar de echte waarde blijkt pas als het college deze zonder alle mogelijke eigen beslissingsbevoegdheden accepteert en gebruikt zoals bedoeld. Een plan waar veel wijzigingsbevoegdheden voor nodig zijn, is geen goed plan.

Voor u als inwoner van Horst aan de Maas: neem het bestemmingsplan buitengebied serieus en reageer.

Andries Brantsma