Intermezzo – Ingezonden stukken (2)

Niets veranderlijker dan een mens. Op 31 december van het afgelopen jaar verklaarde ik hier nog ferm dat iedereen van harte bleef uitgenodigd een ingezonden stuk op Horst-sweet-Horst te publiceren. En nu, nog geen drie maanden later, verklaar ik hier even ferm dat het – houd u vast! – met onmiddellijke ingang is afgelopen met de ingezonden stukken op Horst-sweet-Horst.

Wat heeft mij hiertoe doen besluiten?

• niet het feit dat Ruud Verheggen op Facebook meerdere malen heeft gepleit voor een publicatieverbod van deze of gene op Horst-sweet-Horst. Hoe hoog ik de pastoor van de parochiefederatie Maasdorpen ook acht, ik maak nog altijd mijn eigen afwegingen;
• niet het feit dat ingezonden stukken niet zouden worden gelezen. Dat is namelijk geen feit: vier van de tien best gelezen berichten ooit op Horst-sweet-Horst zijn ingezonden stukken;
• niet het feit dat ingezonden stukken te veel zouden worden gelezen. Dat is namelijk geen feit: de meerderheid van de ingezonden stukken verdient het om zo veel mogelijk te worden gelezen;
• niet het feit dat ik het niet eens zou zijn met de inhoud van de ingezonden stukken. Dat is namelijk geen feit: met de strekking van de meeste stukken ben ik het roerend eens.

Wat heeft mij dan in vredesnaam wél doen besluiten met onmiddellijke ingang te stoppen met het publiceren van ingezonden stukken op Horst-sweet-Horst? In oplopende volgorde van belangrijkheid:

• het feit dat het soms lastig werd door de bomen nog het bos te zien: de laatste drie gepubliceerde berichten waren allemaal ingezonden stukken;
• het feit dat het teveel dezelfde mensen waren die me ingezonden stukken stuurden (hetgeen geen verwijt is aan die mensen, maar juist aan de mensen die me géén ingezonden stukken stuurden);
• het feit dat ik tot mijn leedwezen moest constateren dat de ingezondenstukkenrubriek ook na negen jaar nog altijd niet of nauwelijks voldeed aan mijn verwachtingen. Ik had gehoopt dat mijn stukjes tot beredeneerde tegenreacties zouden leiden en tot discussies en uitwisselingen van opvattingen die mij (en anderen) zouden dwingen om beter of anders naar zaken te kijken. Dit is helaas niet uit de verf gekomen: zoals gezegd lagen de meeste ingezonden stukken in het verlengde van mijn opvattingen;
• het feit dat regelmatig de grenzen van de spelregels werden opgezocht dan wel overschreden en ik geen zin had om nieuwe regeltjes te bedenken om dat te voorkomen;
• het feit dat mijn gelijke-monniken-gelijke-kappen-houding me in de weg begon te zitten. Voorbeeld: als ik de PvdA toesta een aankondiging van een klapstoelzitting te publiceren, dan kan ik een CDA-aankondiging van een kerkbankzitting, een SP-aankondiging van een barkrukzitting, een Essentie-aankondiging van een fauteuilzitting of een D66-aankondiging van een skippybalzitting met goed fatsoen evenmin weigeren. En dan zijn dat nog min of meer eerzame partijen, maar wat als er een aankondiging van een PVV-schopstoelzitting zou komen?

Bestaat er voortaan dan geen mogelijkheid meer om te reageren op op Horst-sweet-Horst gepubliceerde berichten? Natuurlijk wel! Zowel op het weblog zelf als op Facebook blijven reacties van harte welkom. En wie met iets zit of iets te melden heeft, wordt vriendelijk verzocht dat te blijven melden via horstsweethorst@gmail.com. Ik sluit ook beslist niet uit dat er een of meerdere Horst-sweet-Horst-columnisten komen. Of telkens wisselende gastschrijvers. Of dat ingezonden stukken op een gegeven moment toch weer welkom zijn. Niets veranderlijker dan een mens.

P.S. Iedereen die de afgelopen jaren de moeite heeft genomen een ingezonden stuk te schrijven: heel hartelijk dank!