Intermezzo – Waving Helmets

Ben je even een paar dagen weg uit deze gemeente, is er ineens een kunstwerk geland. Een kinetisch kunstwerk nog wel!

Zowel Hallo Horst aan de Maas als ’t Meteriks Krèntje bevatte deze week bovenstaande foto van het kunstwerk. De foto deed me niets, duidelijk geen liefde op het eerste gezicht. Maar mag je een kunstwerk op basis van één foto be- of veroordelen? Nee. Dus toog ik gisteren naar de Heere Peel in America, een kunstmatig stukje Peel tussen Loohorst en Meerdal. Tot m’n verrassing bleek het te gaan om een drijvend kunstwerk, wat uit de foto niet viel op te maken. En tot m’n grote vreugde bleek het ook nog eens te gaan om een bewegend kunstwerk – kinetische kunst is een van m’n favoriete kunstgenres.

Waving Helmets is een werk van Thijs van de Manakker uit Helenaveen. Hij maakte het in 2010, honderd jaar nadat turfsteker Gebbel Smolenaars in de Peel een gouden helm vond uit de tijd van de Romeinen. De helm zou mogelijk hebben toebehoord aan een Romeinse ruitereenheid, een turma. Die bestond uit 32 cavaleristen, met aan het hoofd een decurio. Thijs van de Manakker (klik hier): ‘Nou heeft iedereen het altijd maar over die ene man, die honderdman met zijn gouden helm, de man van Deurne, maar wie heeft het over die 32 jongens, die onder hem reden en streden? Wat is er met hen gebeurd? Niemand die het zich afvraagt. Ik wel! Laat ik hen maar eens in het daglicht stellen: 32 Waving Helmets.’

Waving Helmets, een perpetuum mobile, is al vaker tentoongesteld. Dat het nu in de Heere Peel is beland, is te danken aan Paul Jacobs, uitbater van Aan De Drift, een horecagelegenheid met natuur- en informatiecentrum in de Heere Peel (klik hier). Aan De Drift ligt aan een poel. Samen met Thijs van de Manakker kwam Paul Jacobs tot de conclusie dat die poel bij uitstek geschikt is om Waving Helmets te exposeren, voorlopig voor twee maanden.

Intussen prijs ik me gelukkig dat ik niet ben afgegaan op die foto, maar ter plekke een kijkje heb genomen. Zou u ook moeten doen. Als je niet beter wist, zou je denken dat Waving Helmets speciaal voor deze locatie is geschapen. Kunstwerk en idyllische omgeving vormen één harmonisch geheel. Ik ben zelfs geneigd te zeggen dat de rust en stilte die sowieso heersen op deze plek nog aan intensiteit winnen door de 32 helmen, die meedansen op de wind en door de continue beweging voortdurend van aanzien veranderen.

Waving Helmets nodigt uit tot contemplatie en meditatie. Ga een uur aan de rand van de poel zitten of liggen en je kunt er gegarandeerd weer een hele tijd tegenaan.

Waarom koopt de gemeente Horst aan de Maas – liefst vandaag nog – Waving Helmets eigenlijk niet gewoon aan?