Intermezzo – Eddy en Max

Een ontmoeting met Eddy (links). En met Max. Allebei 21, al zo’n beetje hun hele leven vrienden. Allebei gek van muziek: ‘Toen we een jaar of 15 waren, maakten we eigen versies van bestaande nummers, gewoon om lol te hebben.’ Daarna gingen ze echt muziek maken. En clips. Dat wil zeggen: Eddy. Met Max als klankbord en manusje-van-alles. Gekscherend betitelt hij zichzelf als ‘manager’. Hij figureert ook in de clips, die wel héél professioneel ogen. Eddy is dan ook afgestudeerd als cameraman en editor aan SintLucas in Eindhoven. En heeft een eigen bedrijf: Eddy Creative Productions (klik hier). En maakte onlangs een video voor Burger King.

De muziek dan. Eddy is een man van projecten. Het eerste kwam in juli vorig jaar uit en heet The Movie Project. Dat bestaat uit tien songs, met een mix van genres en met elk een eigen clip. Samen vormen ze een verhaal dat zich ontvouwt in een film, geschoten op tal van locaties, onder meer in Horst aan de Maas:

Z’n jongste project is getiteld Stories. Ditmaal vier losse verhalen, met vier nieuwe karakters. De clips verschijnen in de loop van dit jaar, maar de nummers zijn al te beluisteren op YouTube. Nu geen mix van genres maar een cohesive sound: ‘Een experimentele sound, gemixt met elektronische invloeden.’ Een van de nummers, Wild West, doet me aan het begin een beetje denken aan Tom Waits. ‘Tom Waits? Nooit van gehoord!’ Ai, generatiekloof.

Hij verzint de karakters zelf. Autobiografisch zijn ze niet, ‘al zit er wel veel van mij in’. ‘Wild West is geïnspireerd op de cowboyverhalen in het Wilde Westen. Joss Mennen is ook te horen op het nummer. Hij introduceert het karakter. Lucid Lucy gaat over een weduwe die haar man heeft verloren bij een ongeluk. In rouw leeft ze in dromen van andere mannen. Frank Stein is afgeleid van het monster van Frankenstein en is gebaseerd op mijn eigen leven. Half Moon gaat over een vrouw die bij halve maan jaagt op mannen. Dit is geïnspireerd op mijn ex die niet kon slapen bij volle maan.’

Eddy ziet zich trouwens meer als verhalenverteller dan als muzikant. Hij vindt zichzelf niet in een hokje te plaatsen: ‘Ik ken niemand die zo werkt als ik.’ Fans heeft hij over de hele wereld, zijn focus ligt niet op een Nederlands publiek. Optreden doet hij niet, wel is het zijn ambitie ooit performances te doen.

En dan moeten ze iets bekennen. Herinner ik me nog mijn stukje over een paspop op het Sint-Lambertusplein dat ik afgelopen zomer schreef? Natuurlijk herinner ik me dat stukje (klik hier). Of ik weet wie daar achter zaten? Nee. Zij! Max: ‘Dat was een soort promotiestunt voor The Movie Project, de pop is gekleed zoals het voornaamste karakter in die video. Eerst moesten we aan een paspop zien te komen, wat nog best lastig was, daarna hebben we kleding gekocht en de pop vastgelijmd. Vervolgens maar zien wat er gebeurt. Was wel spannend. We wilden mensen tot nadenken aanzetten.’

  

Verder nog iets? Eddy: ‘We houden ervan om te observeren, om buiten te chillen. Mensen te volgen die bijzondere dingen doen.’ Max: ‘Nee, we zijn niet saai. Horst is wel saai.’ Daarom overwegen ze Horst te verlaten. Hetgeen een ernstig verlies zou zijn, Horst aan de Maas heeft een tekort aan Eddy’s en Maxen.