Intermezzo – Sint-Lambertusplein

Oude ansichten zijn interessant, iets minder oude ansichten misschien nog wel interessanter. Zoals deze:

Het Sint-Lambertusplein in Horst, op basis van de auto’s naar schatting een kleine vijftig jaar geleden, begin jaren zeventig. Auto’s inderdaad, al het verkeer wurmde zich destijds door het centrum van Horst. Parkeren was nog geen probleem: meer lege dan volle parkeervakken. Wel lastig manoeuvreren, zeker in de vakken voor de gevelwand. Klassieke elegante lantaarnpalen, prachtige gele verkeerszuilen met blauwe pijl, kettingen die dwongen tot oversteken via het zebrapad. Geen mensen. Wel trottoirs. Ongeschonden plantenbakken. Bomen ontbreken. Geen schreeuwerige reclame, geen kouwe drukte. Wat zat er ook alweer in het pand uiterst links? Een bank? Daarnaast juwelier Op de Laak. Daarnaast Woninginrichting Geurts. Daarnaast? Tabakswinkel Coenders? Of zat die één huis verderop? Dan het (oud) gemeentehuis, met aansluitend een pand in vergelijkbare stijl, waarin enkele jaren later bar Schitspool zijn intrek nam. Daar weer naast twee woonhuizen. Zat in het meest rechtse later niet een bank? Uiterst rechts is nog een fragment zichtbaar van het pand van kapper Louis Kleeven. Voor de Volkswagen rechts een kwart van een bank die uitzicht bood op de historische dorpspomp.

Iets minder oude ansichtkaarten worden nog interessanter als je ze vergelijkt met de huidige situatie. Vandaag gefotografeerd, eveneens vanaf het trapje naar de zijingang van de Sint-Lambertuskerk:

Groen, groener, groenst. De vier plantenbakken op een rij hebben plaats moeten maken voor bomen. Wel twee nieuwe plantenbakken, ongeschonden. Auto’s zijn taboe – één dissonant. De bestrating lijkt te herinneren aan de parkeervakken. Lompe lantaarnpalen, van elke elegantie ontdaan. Verkeerszuilen vallen nu uitsluitend nog te aanschouwen in een enkel Horster voortuintje. Wel een zebrapad. Geen kettingen die dwingen tot oversteken via het zebrapad – kettingen, ook al zo’n verdwijnend cultuurfenomeen. Wel mensen. Geen trottoirs. Onrust voor de rechter gevelwand met bankjes, stoelen, fietsen. De betonnen zuilen voor het pand uiterst links zijn weggewerkt. Het pand van voorheen juwelier Op de Laak is witgekalkt. Woninginrichting Geurts heeft plaatsgemaakt voor de bombast van Kruidvat. De ook al witgekalkte Hema doet de oorspronkelijke eenheid van de gesloten gevelwand helemaal teniet. Van de soberheid van de rechter gevelwand resteert ook al weinig – het pand naast het voormalige gemeentehuis is zelfs onherkenbaar. De historische dorpspomp heeft plaatsgemaakt voor een fontein – waar is de historische dorpspomp eigenlijk gebleven?