Mild gekruid

woensdag 26 januari 2022

Klein mysterie 797 – Stout

De grootste gemeente qua oppervlakte van Limburg. De grootste megastal van Nederland. De gezondste regio van Europa. Aan overtreffende trappen geen gebrek in Horst aan de Maas. De behoefte zich te onderscheiden van anderen heeft hier zo langzamerhand dwangmatige vormen aangenomen. Deze manifestatiedrang kwam afgelopen zaterdag opnieuw tot uiting. Ditmaal ontpopte Horst aan de Maas zich als het stoutste jongetje van de klas. 


Terwijl bijvoorbeeld in Venlo kasteleins die het waagden gasten toe te laten in hun café op de vingers  werden getikt, opende de horeca in Horst aan de Maas tussen twaalf en vier zijn deuren. Met gemeentelijke toestemming. Zo ongeveer als enige in Nederland. ‘De geest is uit de fles en we laten ons niet meer terug stoppen’, hadden de lokale kasteleins en restauranthouders op donderdag al laten weten in een paginagrote advertentie in De Limburger. Ze stelden zelfs een ultimatum aan het kabinet – er ging een siddering door Den Haag. Ferme taal, die alom met bijval werd onthaald. Ook ten gemeentenhuize dus, mits de lokale etablissementen zich maar aan de coronaregels zouden houden.


Burgemeester Ryan Palmen onderscheidt zich vanaf het begin van de coronacrisis door een eigenzinnige koers. Dit is hem al eens op een reprimande komen te staan van zijn collega’s in de regio. Van zijn eigen gemeenteraad heeft de burgemeester veel minder te duchten. Die knikt doorgaans ja en amen. Ook ditmaal vielen vooralsnog geen kritische raadsreacties op te tekenen. Wat bevreemding wekt. Is er dan werkelijk niemand die vindt dat één lijn trekken met buurgemeenten misschien gepast zou zijn?


Nog vreemder is dat bepaalde fracties in de gemeenteraad en ook het gemeentebestuur te pas en te onpas roepen: ‘Dat is landelijk beleid, daar gaan wij niet over!’ Onlangs bijvoorbeeld nog toen Horst aan de Maas weigerde nog langer subsidie te geven aan stichting Slachtofferhulp Nederland. Slechts twee andere gemeenten gingen Horst aan de Maas hierin voor. Een raadslid repte over Horst aan de Maas als lichtend voorbeeld voor de rest van Nederland. Je moet het lef maar hebben, wéér die manifestatiedrang.


Maar als Slachtofferhulp een landelijke aangelegenheid is, dan is het coronabeleid dat toch zeker ook? Waarom zou de gemeente als het om corona gaat dan ineens wel een eigen koers mogen varen van diezelfde raadsleden? Wat maakt waarom Horst aan de Maas afwijkt van de door het rijk bepaalde regels? Stuk voor stuk legitieme vragen, dunkt me. Maar geen raadsfractie die ze wenst of durft te stellen. Raar.

Dit stukje verscheen vandaag in iets andere vorm ook in Via Horst-Venray.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten