Horst-sweet-Horst ontving de volgende ingezonden bijdrage van Johan van Helden over iets dat hem gisteren overkwam.
Het was 3 april, ik fietste van Sevenum naar huis (in Horst) na een dag werken. Normaal gesproken fiets ik altijd met muziek op naar huis, maar dit keer had ik geen oortjes in. Mijn standaard route gaat altijd door het centrum. Heerlijk om daar mensen te kijken, winkeliers die zich klaarmaken om te sluiten en de levendigheid van Horst te ervaren.
Vlak voordat ik de Lambertuskerk passeerde hoorde ik
geschreeuw van het Lambertusplein komen. Er stopten wat mensen vooraan het
plein om te kijken. Daar was ik nog benieuwd naar wat ik aan zou treffen. Ik
fietste het plein op en zag net een groepje mensen struikelen in een plantenbak
bij de fontein. Het viel me op dat er enige paniek heerste. Toen zag ik dat er
geslagen werd.
In ieder geval één jongen sloeg in op een man. Een tweede
volwassen man probeerde de ander weg te trekken. Twee jongens probeerden de
slaande vriend weg te trekken. Of ze sloegen zelf mee (dat stukje is wat vaag
in mijn herinnering).
Ik heb een hekel aan mensen die alleen maar kijken, of erger
nog, filmen. Ik ben gezegend met een goed paar longen en stembanden die graag
van zich laten horen. Al schreeuwend ‘**Krachtterm** kappen met die onzin’
fietste ik er tussenin. Dat gaf beide trekkende partijen net genoeg ruimte om
de afstand te nemen die ze nodig hadden.
De volwassen man die de klappen had ontvangen, bleek
beschonken te zijn. Volgens een korte uitleg achteraf, had hij een van de
jongens benaderd en vastgepakt of juist weggeduwd (wederom wat vaag, op dat
moment vond ik dat niet relevant). Daarop had de groep gereageerd waarna de man
losliet en zijn excuus aanbood. Toch zou de man daarna zijn gaan slaan, waarna
de jongeren van zich af beten. Dat moet het moment zijn geweest vlak voordat ik
de Lambertuskerk passeerde.
De tweede volwassene vroeg me om hulp om zijn kompaan mee
weg te krijgen. De beschonken persoon wilde graag nogmaals zijn excuus aanbieden,
maar leek niet te begrijpen dat de groep jongens hier niet echt op zat te
wachten. Na een aantal minuten mijn fiets tussen beide partijen te hebben
gehouden en de man te manen om te vertrekken, deed hij dit dan ook eindelijk.
Daarna heb ik nog even gecontroleerd of alles met de jongens
in orde was en vervolgde ik mijn weg weer, nog enigszins beduusd van wat ik had
meegemaakt.
Tot zover de intro.
Ik ben ook jong geweest en heb ook wel eens een
schermutseling meegemaakt. Maar dat stond niet in verhouding tot wat hier
gebeurde. Graag zou ik de jongens willen vragen (mocht dit hen ooit bereiken)
om in het vervolg een andere route te bewandelen. Er zijn al te veel
voorbeelden van vergelijkbare gevallen die minder gunstig zijn afgelopen. Ook
in onze gemeente. Voeg jezelf alsjeblieft niet bij dit lijstje. Dat zou zonde
zijn voor jullie, net als voor jullie naasten. Vraag omstanders om hulp, bel de
politie en laat die mensen hun werk doen.
Daarnaast wil ik nog mijn excuus maken aan de kerk voor mijn
krachtterm(en?).
Johan van Helden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten