Intermezzo – Straatnaamborden

Zondagmorgen. Ik bevind me op m’n fiets op de Tongerloseweg in Hegelsom-West. Iets voor de kruising met de Bosstraat zie ik een straatnaambord in de graaf langs de weg liggen (nooit geweten dat ‘graaf’ ook een Nederlands woord is, maar het staat in de Van Dale, zie ik nu). Om welke straatnaam het gaat, kan ik zo snel niet zien. Mijn eerste impuls: ik fiets door, ik ben al aan de late kant. Mijn tweede impuls: ik stop, stap af en kijk om welke straatnaam het gaat. In eerste instantie geef ik gevolg aan mijn eerste impuls. Dan wint de nieuwsgierigheid het alsnog van de haast. Ik fiets terug en geef gevolg aan mijn tweede impuls. Meteen blijkt dat ik me heb vergist. Er ligt niet één straatnaambord in de graaf, maar twee. Twee straatnaamborden verbonden aan één straatnaambordenpaal: Tongerlostraat en Tongerloseweg. Rrraarrr.

Allerlei vragen spoken door m’n hoofd. Hoe is die paal in vredesnaam in die graaf beland? Waarom? Door wie? Mijn eerste gedachte: een stapgrap. Groepje jongeren op de terugweg van een avondje stappen rukt paal uit de grond en smijt ‘m in de graaf. Lachen, jongens! Mijn tweede gedachte: het groepje jongeren zou ook best een groepje ouderen of bejaarden kunnen zijn. Mijn derde gedachte: ruk je een straatnaambordenpaal wel zo gemakkelijk uit de grond? Mijn vierde gedachte: je moet toch wel helemaal mataglap zijn om meer dan een kilometer met zo’n zware en onhandelbare paal te gaan slepen. De paal kan namelijk maar op één plaats hebben gestaan. En die ligt ruim een kilometer verder richting Sevenum. Daar, op de grens van de voormalige gemeenten Horst en Sevenum, verandert de lange rechte weg die leidt naar het buurtschap Tongerlo van naam: van Tongerloseweg (Horst) in Tongerlostraat (Sevenum).

Mijn vijfde gedachte: D66-GroenLinks moet achter deze actie zitten. De gemeenteraadsfractie van deze partij pleitte er onlangs met succes voor om meer straten in Horst aan de Maas naar vrouwen te vernoemen. Het verdonkeremanen van twee straatnaamborden zou dat proces kunnen versnellen. Mijn zesde gedachte: mijn vijfde gedachte is een onzinnige gedachte. Mijn zevende gedachte: als ik zelf, eveneens pleitbezorger voor meer naar vrouwen vernoemde straten, maar niet van deze daad wordt verdacht. Mijn achtste gedachte: mijn zevende gedachte is een onzinnige gedachte, al was het maar omdat ik te onhandig ben om zo’n paal überhaupt uit de grond te krijgen. Mijn negende gedachte: ik pas.

Weet iemand misschien hoe, waarom en door wie de straatnaambordenpaal in de graaf is beland?

(Dit stukje verscheen gisteren ook in Via Horst-Venray)