Intermezzo – Peelkabouters

Er was eens een burgemeester van Horst die een sprookje schreef. Het sprookje ging over kabouters in de Peel. En over paddenstoelen. En over een Peelmanneke dat kabouter Wijsneus heette. En over iedereen die nog lang en gelukkig leefde.

Er was ook eens een kunstenaar. Die heette Nicolas van Ronckenstein. Nicolas van Ronckenstein maakte zeventien bronzen beelden die het sprookje van kabouter Wijsneus tot leven brachten. De beelden van Nicolas van Ronckenstein leidden enkele jaren een zwervend bestaan in het centrum van Horst.

Uiteindelijk vonden ze een vaste woon- en verblijfplaats voor het Patronaat. Daar leefden ze lang en gelukkig. En toen kwam er een olifant met een lange snuit en die blies het sprookje vakkundig uit. Die olifant heette Gemeente Horst aan de Maas. Gemeente Horst aan de Maas deelde op een vrijdagochtend in januari mee dat een klimaatboom in het centrum van Horst zou worden geplant. En dat die klimaatboom precies op de plek van de zeventien beelden van Nicolas van Ronckenstein zou komen te staan.

Gemeente Horst aan de Maas schreef:

‘Samen met belanghebbenden hebben we gekeken hoe we De Peelkabouters zoveel mogelijk kunnen behouden en tegelijkertijd het plein een kwaliteitsimpuls kunnen geven. Het sprookje blijft en de Peelkabouters blijven staan, maar zij mogen voortaan koel en droog onder de klimaatboom staan.’

Uit de bijgevoegde artist’s impression (zoals op alle artist’s impressions schijnt ook op deze artist’s impression heel verneukeratief de zon) kon je opmaken dat Gemeente Horst aan de Maas de hoofdrolspeler in het sprookje, kabouter Wijsneus, had verbannen naar een oord in Verweggistan.

Inmiddels is de klimaatboom geplant. Van kabouter Wijsneus inderdaad geen spoor meer te bekennen. Evenmin van de zes paddenstoelen met daaromheen jonge padjes. Waarmee ook de geluksboodschap die de zeventien beelden samen bevatten, teniet is gedaan.

Of je de beeldengroep nu mooi of lelijk, goed of slecht vindt, doet niet ter zake. Waar het om gaat is dat Gemeente Horst aan de Maas welbewust, samen met belanghebbenden, een kunstwerk heeft geamputeerd. Dat getuigt van geen enkel respect voor de kunstenaar.

Wie zijn eigenlijk die belanghebbenden waarover Gemeente Horst aan de Maas het heeft? Ik zou denken vooral kinderen (voor wie het sprookje en de beelden in de eerste plaats zijn bedoeld), de inwoners van Horst en de schepper van het kunstwerk. Waren zij daadwerkelijk bij de besluitvorming betrokken? Of zou dat  een fabeltje zijn?