Intermezzo – Danseur noble

Maandag 25 april 2016, 13.47 uur, Smidseplein te Horst (klik op pijl om filmpje te starten):

Intermezzo – Patronaatsfoto

Afgelopen vrijdag zijn in het steegje tussen parkeerplaats Kerkeveld en de Kerkstraat vijf historische Horster foto’s op groot formaat onthuld (klik hier).

Het zijn stuk voor stuk prachtige foto’s en het initiatief om het Horster centrum op te sieren met historische foto’s verdient alle lof. Desalniettemin heb ik ook enkele vragen en kritische opmerkingen. Daarover een andere keer misschien meer. Voor nu graag uw aandacht voor de foto waar ik gistermorgen in alle vroegte wel een minuut of tien gebiologeerd naar heb staan kijken (klik op de afbeelding om haar te vergroten): 

De patronaatszaal met twee aanpalende kapelaanswoningen. Beter bekend als Het Patronaat. Gebouwd in 1908-1909 en niet ‘omstreeks 1926’, zoals abusievelijk staat vermeld op het tekstbordje onder de foto.

Velen hebben er mooie herinneringen aan – zelf staat me nauwelijks iets bij van de hoogst enkele keer dat ik het gebouw heb betreden. Voor Patronaatsnostalgie bent u hier daarom aan het verkeerde adres. Het gaat me om andere dingen. Nee, het gaat me eigenlijk maar om één ding: die Eend, de derde auto van links, is dat onze Eend?

Is dat onze bordeauxrode Eend, kenteken 37-61-FR (zo herinner ik het me tenminste), tweedehands aangeschaft omstreeks 1973 en een jaar of vijf later van ellende in elkaar gezakt, misschien wel mede omdat mijn vader er eens het hele schoolvoetbalelftal mee naar Griendtsveen vervoerde? ‘Nee, natuurlijk kan dat niet jullie Eend zijn, want de foto dateert uit 1970 en toen hadden jullie die bordeauxrode Eend nog niet’, zult u zeggen. Klopt, in 1970 hadden we een gele Eend en de Eend op de foto is geen gele Eend. Zal ik u alleen eens iets verklappen: de foto dateert helemaal niet uit 1970! Dat zou misschien zijn te bewijzen met behulp van de mij allemaal onbekende mensen die figureren op de foto. Maar het valt zeker te bewijzen aan de hand van de auto van een mij al even onbekend merk, uiterst rechts.

Het zou me niet verbazen als dit de auto is waarin dokter Van de Meerendonk zaliger (of diens buurman, eveneens zaliger) zich destijds voortbewoog. Maar merk en eigenaar doen er nu even niet toe. Wat er wel toe doet is de kentekenplaat: 42-RG-69. En kentekenplaten met letters tussen de cijfers werden pas vanaf 3 september 1973 uitgereikt (klik hier)! Ergo: de foto dateert van ná september 1973. Waarmee de kans dat onze bordeauxrode Eend er op is vereeuwigd ineens weer een heel stuk groter is. Weet u wat: tot het tegendeel is bewezen, claim ik gewoon dat het onze bordeauxrode Eend is. 

Top 5 – Onder geen beding te verwijderen Horster paaltjes

‘Het Horst aan de Maas van de toekomst streeft naar een effectieve en efficiënte inrichting van de openbare ruimte. In 2013 zijn al ruim 1000 overbodige verkeersborden verwijderd. In onze gemeente staan ook veel overbodige paaltjes. Deze paaltjes zijn in verschillende maten en kleuren dominant aanwezig. Onze buitendienst gaat vanaf deze week van start met het verwijderen van overbodige paaltjes. In eerste instantie worden alleen paaltjes verwijderd binnen de bebouwde kom in Horst. In een later stadium komen de overige kernen binnen onze gemeente aan de beurt.’

Wat jammer dat Horst aan de Maas het, getuige dit bericht op de gemeentelijke website (klik ook hier), nodig vindt paal en perk te stellen aan de ongekende diversiteit aan paaltjes in de openbare ruimte. Die vele duizenden paaltjes in alle mogelijke variëteiten zijn juist een sieraad voor Horst aan de Maas. De rigoureuze paalkaalslag zal het aanzien van deze gemeente voor lange tijd ernstig aantasten. Nu nog niet alle paaltjes het loodje hebben gelegd, wil Horst-sweet-Horst op het nippertje graag pleiten voor het behoud van de meest markante Horster paaltjes. Vandaar de Horst-sweet-Horst top 5 van onder geen beding te verwijderen Horster paaltjes. Komt-ie:

5. Paaltjes die de passant even prikkelen tot nadenken over het antwoord op de vraag welk bord er ooit aan was bevestigd, zoals dit paaltje aan Stuksbeemden.

4. Paaltjes die bungelen aan een ijzerdraadje, zoals dit paaltje op het Smidseplein.

3. Paaltjes die als een paal boven water staan, zoals dit paaltje in de Kabroeksebeek tussen Middelijk en Vijverlaan.

2. Paaltjes die nog zitten te wachten op een Horst-sweet-Horst-onderzoek naar hun functie en betekenis, zoals dit paaltje aan de Venrayseweg.

1. Paaltjes die herinneren aan niet meer bestaande roemruchte jongerencentra voor de alternatieve jeugd in Horst en omgeving, zoals dit paaltje aan de Molenstraat.

Top 5 – Met voorrang te verwijderen Horster paaltjes

‘Het Horst aan de Maas van de toekomst streeft naar een effectieve en efficiënte inrichting van de openbare ruimte. In 2013 zijn al ruim 1000 overbodige verkeersborden verwijderd. In onze gemeente staan ook veel overbodige paaltjes. Deze paaltjes zijn in verschillende maten en kleuren dominant aanwezig. Onze buitendienst gaat vanaf deze week van start met het verwijderen van overbodige paaltjes. In eerste instantie worden alleen paaltjes verwijderd binnen de bebouwde kom in Horst. In een later stadium komen de overige kernen binnen onze gemeente aan de beurt.’

Wat goed dat Horst aan de Maas, getuige dit bericht op de gemeentelijke website (klik ook hier), eindelijk paal en perk gaat stellen aan de ongebreidelde wildgroei van paaltjes in de openbare ruimte. Die vele duizenden paaltjes in alle mogelijke variëteiten ontsieren al veel te lang op tal van plekken het straatbeeld in Horst aan de Maas. De te verwachten rigoureuze kaalslag zal het aanzien van deze gemeente naar een veel hoger niveau tillen. Omdat het amoveren van de paaltjes waarschijnlijk enige tijd in beslag zal nemen, wil Horst-sweet-Horst graag pleiten voor een prioritering in het verwijderen van paaltjes. Vandaar de Horst-sweet-Horst top 5 van met voorrang te verwijderen Horster paaltjes. Komt-ie:

5. Paaltjes die voor paal staan omdat ze niet met ijzerdaad met elkaar verbonden zijn terwijl het er alle schijn van heeft dat dat wel de bedoeling is, zoals deze paaltjes aan de Americaanseweg.

4. Paaltjes die al vanaf hun plaatsing de vraag oproepen waarom ze toch in hemelsnaam hun tijd liggen en staan te verdoen, zoals deze paaltjes op het Engelerveld.

3. Paaltjes die bedoeld zijn om vlaggen aan op te hangen die moeten bevorderen dat de lachwekkende naam Kasteelpark Ter Horst ingang vindt, zoals deze paaltjes aan de Venrayseweg.

2. Paaltjes die een voorspoedige ontwikkeling van olifantenpaadjes in de weg staan, zoals deze paaltjes op het Smidseplein.

1. Paaltjes die ooit de ingang van bebouwde kommen stonden te verzieken, na verplaatsing van de bebouwde komgrens zijn blijven staan en daardoor helemaal als kut op dirk slaan, zoals deze paaltjes aan de Pastoor Debijestraat in Hegelsom.

Intermezzo – Greenport

Dagblad De Limburger, 17 februari 2009: ‘Het aantal banen in Greenport Venlo groeit de komende tien jaar met 25.000. Dat staat in het masterplan en strategisch businessplan dat morgen wordt gepresenteerd door gedeputeerde Ger Driessen.’

Dagblad De Limburger, 11 februari 2011: ‘Volgens Driessen levert Greenport Venlo binnen tien jaar zo’n 25.000 banen op.’

De simultaan schaker – De nieuwe horizonten van gedeputeerde Ger Driessen, juli 2011: ‘Greenport is een turbomotor voor de werkgelegenheid met op termijn 20.000 nieuwe arbeidsplaatsen.’

Website provincie Limburg, 8 april 2016: ‘Ontwikkelbedrijf Greenport Venlo; een krachtige speler met nog zo’n 300 hectare uit te geven bedrijfsterreinen en een vermogen van € 200 miljoen. De verkoop van de grond zit inmiddels bij de top van Nederland en levert uiteindelijk zo’n 15.000 nieuwe banen op.’

Dagblad De Limburger, 23 april 2016: ‘De provincie Limburg en de gemeenten Venlo, Horst aan de Maas en Venray brachten onlangs het nieuws dat een bedrijf wordt opgetuigd dat door de verkoop van driehonderd hectare bedrijfsgrond rondom het Floriadeterrein 10.000 banen gaat scheppen.’

Naar verwachting volgt op 16 juni 2016 het bericht dat turbomotor Greenport 5.000 nieuwe banen gaat scheppen.

Naar verwachting volgt op 12 september 2017 het bericht dat turbomotor Greenport 0 nieuwe banen gaat scheppen.

Naar verwachting volgt op 17 februari 2019 het bericht dat turbomotor Greenport leidt tot een verlies van 5.000 banen.

Naar verwachting blijven bestuurders – niet in de laatste plaats die van Horst aan de Maas – tot sint-juttemis van de daken schreeuwen dat in Noord-Limburg door turbomotor Greenport de bomen tot in de hemel zullen groeien. Naar verwachting zullen er tot sint-juttemis gemeenteraadsleden zijn die geloven in zulke sprookjes. Naar verwachting zal het daarom tot ver na sint-juttemis duren voordat Noord-Limburg verlost is van deze hele Greenport-flauwekul. 

Klein mysterie 695 – Vluchtelingenopvang (3)

NRC Handelsblad berichtte afgelopen dinsdag dat veel te weinig vluchtelingen met een verblijfsvergunning (‘statushouders’) doorstromen naar normale huisvesting. Oorzaken, aldus de NRC, zijn een tekort aan sociale woningbouw en ‘maatschappelijke weerstand tegen het idee om vluchtelingen voorrang te geven bij het verdelen van sociale woningen’.

Dit roept de vraag op hoe Horst aan de Maas er in dit opzicht voorstaat. Precies een half jaar geleden beloofde het gemeentebestuur 160 tot 400 statushouders extra op te vangen in Horst aan de Maas. Op hoeveel staat de teller inmiddels? Is dit conform de verwachtingen? Wanneer denkt het gemeentebestuur 160 extra statushouders te hebben gehuisvest? Wanneer 400? Stokt ook hier de huisvesting van statushouders? Zo ja, waarom?

Zelf zie ik die extra statushouders liever vandaag dan morgen komen. Kwestie van solidariteit met mensen die het, al dan niet tijdelijk, minder hebben getroffen dan wij. Kwestie van solidariteit ook met gemeenten die wél paraat stonden toen er noodopvang moest komen en met gemeenten die wél bereid waren of zijn tot het opzetten van een asielzoekerscentrum op hun grondgebied.

In november verscheen hier de Horst-sweet-Horst top 5 van positieve effecten van de komst van statushouders naar Horst aan de Maas. Op dat moment kende ik nog geen Horster statushouders. Intussen wel. Nog veel te weinig en ik ken ze nog niet goed genoeg. Maar het begin is er en ik ben er nu nog zekerder van dat Horst aan de Maas baat heeft bij de komst van meer statushouders. Ik ben er ook nog dieper van doordrongen geraakt dat je mensen niet als groep maar als individu moet zien. Dat ‘de’ Nederlander niet bestaat, stond voor mij al heel lang vast. Het afgelopen jaar ben ik er achter gekomen dat ‘de’ Pool niet bestaat. Sinds enkele maanden weet ik dat ook ‘de’ Syriër, ‘de’ moslim en ‘de’ vluchteling niet bestaan. Ali heeft een heel ander levensverhaal dan Aisha. Tahira heeft heel andere opvattingen dan Ibrahim. Mohamed heeft heel andere idealen dan Sahar. Open deur natuurlijk, maar je beseft het pas echt als je hen spreekt.

Het contact met de statushouders heeft me ook geconfronteerd met mijn eigen vooroordelen. Zo leek het me een uitgemaakte zaak dat belijdende moslims zeker in het openbaar geen alcohol drinken. Mag u raden wat de eerste de beste moslim die ik hier tegenkom doet. Ander, misschien nog wel sprekender voorbeeld: twee weken geleden trad op het Mondiaal Evenement (klik hier) een bijzonder schaars geklede Braziliaanse sambadanseres op. ’t Gasthoês was op dat moment voornamelijk gevuld met meer of minder zwaar gehoofddoekte vrouwen. ‘Ai, ai, als dat maar goed gaat’, dacht ik, ongetwijfeld niet als enige. Koudwatervrees: al die gehoofddoekte vrouwen hadden de grootste lol.

Velen zien de komst van vluchtelingen naar Nederland en van statushouders naar Horst aan de Maas niet zitten. Dat mag uiteraard. Feit is dat die statushouders er zijn en waarschijnlijk ook nog wel even zullen blijven, of je dat nu leuk vindt of niet. Je kunt ze uit de weg gaan en blijven volharden in je oordelen, maar je kunt ook proberen er het beste van te maken. Hen opzoeken, het gesprek met hen aangaan en hen confronteren met je oordelen. Goed mogelijk dat je die vervolgens moet bijstellen. Zo niet, dan kun je ze tenminste voortaan baseren op ervaringen. Grijp die kans! Kom maar op met die extra statushouders.

Actualisatie – Olifantenpaadjes (19)

Oude liefde roest niet. Toch is het wel zo netjes oude liefdes ook een beetje te onderhouden. En daarin schiet Horst-sweet-Horst herhaaldelijk tekort. Neem nu olifantenpaadjes. Ik ontdekte ze in 2009 (klik hier) en bericht er sindsdien regelmatig over. Regelmatig en tegelijkertijd veel te weinig. Het afgelopen jaar bijvoorbeeld slechts tweemaal. Wat de indruk zou kunnen wekken dat olifantenpaadjes op hun retour zijn, mijn liefde voor olifantenpaadjes is bekoeld of mijn antenne voor het ontdekken van olifantenpaadjes niet meer functioneert. Geen van drieën is het geval. En toch leggen olifantenpaadjes het vaak af tegen andere vermeldenswaardige zaken. Te vaak en ten onrechte. Ik beloof bij dezen beterschap. Rehabilitatie van het olifantenpaadje!

Eén criterium voor het beoordelen van de kwaliteit van olifantenpaadjes is het aantal overbodige meters dat wordt bespaard door gebruikmaking van het paadje. Deze zogeheten terreinwinstfactor leidde in 2011 al eens tot een Horst-sweet-Horst top 5 (klik hier). Op de eerste plaats eindigde een olifantenpaadje bij perron 1 van station Horst-Sevenum. Terreinwinstfactor (in dat geval ook treinwinstfactor): 188 meter.

Het slechte nieuws is dat dit olifantenpaadje inmiddels ten prooi is gevallen aan de almaar oprukkende verstening. Het goede nieuws is dat Horst aan de Maas een olifantenpaadje rijk blijkt te zijn dat de terreinwinst van 188 meter verre overtreft. Het bevindt zich aan de Stationsstraat in Horst en overbrugt de afstand meter tussen de parkeerplaats van Fitklub en het aanpalende fietspad.

Wie op dit punt voor de voorgeschreven route kiest, dient 643 meter af te leggen. Via het olifantenpaadje bedraagt de afstand 4,5 meter. Terreinwinstfactor: 638,5 meter.

Nu zou je kunnen denken dat juist fitnessers hun hand niet omdraaien voor 638,5 extra meters, maar de praktijk wijst anders uit, zo bewijst de mate van uitgesletenheid van het paadje. Daarnaast maakt het feit dat de vertakkingen van het paadje allebei even diep zijn uitgesleten duidelijk dat er geen verschil in gebruiksfrequentie is tussen komende en gaande fitnessers. Enigszins tot mijn verbazing, moet ik bekennen: je zou verwachten dat het paadje voor gaande – en dus vermoeide – fitnessers dieper is uitgesleten dan dat voor komende. Overigens zou nader onderzoek moeten uitwijzen in hoeverre de aftakking voor komende fitnessers ook wordt gebruikt door gaande fitnessers (en andersom).

Maar wat een plaatje van een paadje!

Top 5 – Bloembakken van Horster bedrijfsterreinisten die hun hakken in het zand hebben gezet

Een van de grotere misverstanden van deze tijd is dat bedrijfsterreinen netjes zouden moeten zijn. Bedrijfsterreinen als spiegel van de samenleving. ‘Zeg me hoe je bedrijfsterrein eruit ziet en ik vertel je hoe het gesteld is met jouw gemeente.’ Zoiets.

Bullshit. Werkelijk het allerlaatste wat een bedrijfsterrein moet zijn is netjes. Hoe rommeliger, onoverzichtelijker, onguurder en smeriger, hoe beter. Aangeharkt is het al op veel te veel plaatsen. Er moet toch ook ergens ruimte zijn voor schimmige zaakjes die het daglicht niet kunnen velen? Wat stelt een samenleving nou voor zonder plekken die je na zonsondergang beter kunt mijden? Wie wil nu leven in een maatschappij zonder rafelranden?

Model voor de hedendaagse bedrijfsterreinse netheid staat de bloembak. Op de bedrijfsterreinen van weleer waren bloembakken volstrekt uit den boze. ‘Een bloembak op een bedrijfsterrein’ was in die dagen het equivalent van ‘een vlag op een modderschuit’. Moest je niet willen. En terecht. Totdat op een dag de een of andere malloot op het onzalige idee moet zijn gekomen dat bedrijfsterreinen meer aaibaarheid behoefden. Waarna de bedrijfsterreinse bloembak zijn intrede deed. En aan een ongekende triomftocht begon. Want slechts een enkeling is niet gezwicht voor de dictatuur van de bedrijfsterreinse bloembak. Alle lof daarvoor. Daarnaast wil Horst-sweet-Horst graag eer betonen aan bedrijfsterreinisten die op een andere, minstens zo heldhaftige manier hun hakken in het zand hebben gezet. Namelijk door wél over te gaan tot de aanschaf van een bloembak, maar zich vervolgens niet of nauwelijks om de vulling ervan te bekommeren. Ook deze verzetsbeweging telt weinig leden. Zo heb ik er op het Sevenumse bedrijfsterrein tevergeefs naar gezocht. Daar barst het van zulke gruwelijke taferelen:

In Horst is het min of meer van hetzelfde laken een pak, met Limbraco

en Euroflor als meest pregnante voorbeelden.

Maar met veel pijn en moeite is het toch gelukt een Horst-sweet-Horst top 5 samen te stellen van bloembakken van Horster bedrijfsterreinisten die hun hakken in het zand hebben gezet. Komt-ie:

5. Fitklub, Stationsstraat

Bij gebrek aan beter, want die potten neigen wel heel erg naar netjes. Gelukkig ogen de struikjes enigszins troosteloos, al kan dat over enkele weken anders zijn.

4. VTI, Handelstraat

Komt meer in de richting. Wee degene die het waagt deze bloembak in originele staat te herstellen! Smetje zijn natuurlijk de vrij florissant ogende struikjes. 

3. Gebr. Janssen Staalbouw, Handelstraat

Vierkante bloembakken met een gewassengrindbekleding zijn van zichzelf al triest en doen het daarom goed op bedrijfsterreinen. En al helemaal als ze zijn gevuld met onbestemd groen.

2. Domiberia, Bedrijfsstraat

Robuuste jongen, al zouden kwaadwillenden er design in kunnen zien. Hoe het ook zij: de vulling maakt alles goed. Op de achtergrond z’n tweelingbroer.

1. Henk Bovee, Handelstraat

Ronde bloembakken met een gewassengrindbekleding zijn van zichzelf al triester dan vierkante en doen het daarom nog beter op bedrijfsterreinen. En al helemaal als ze zijn gevuld met onbestemd groen. En al helemaal in het kwadraat als ze aan de rand van een stenen vlakte staan. 

Intermezzo – Krantenraam

Tientallen keren moet ik er de afgelopen weken aan voorbij zijn gefietst. Telkens dacht ik: ‘Komt nu even niet goed uit om er van dichtbij naar te gaan kijken. Komt op de terugweg / vanavond / morgen wel.’ Telkens kwam het er niet van. Tot gisteren. Toen viel er niet langer aan te ontkomen.

Ik heb het uiteraard over de aan de Jacob Merlostraat gelegen nummer 1 in de Horst-sweet-Horst top 5 van met kranten dichtgeplakte Horster ramen (klik hier). Enkele weken na publicatie van die top 5 viel me op dat een van de kranten achter het linkerraam had plaatsgemaakt voor iets dat van een afstandje wel op een vitrine leek. En dát vergat ik dus telkens van dichtbij te bekijken. Tot ik gisteren deze e-mail ontving van iemand die anoniem wenst te blijven: 

‘Hallo meneer, bij deze wil ik u een betrouwbare tip geven. Bij de krantenraam aan de jacob-merlostraat hebben ze een kijkdoos tussen de kranten gemaakt. Zeker de moeite waard om even te gaan bekijken.’

In een vloek en een zucht zat ik op m’n fiets. Was mijn dag al goed door dat ‘meneer’, hij werd nog beter door wat ik aan de Jacob Merlostraat aantrof: iets dat je met enige fantasie ‘vitrine’ zou kunnen noemen, maar dat met ‘kijkdoos’ inderdaad adequater is omschreven. In die met tape aan de ruit bevestigde doos bevindt zich een A4-tje. Daarop een foto van de twee met kranten dichtgeplakte ramen met daaronder de tekst van de Horst-sweet-Horst top 5 waarin de eerste plaats voor deze ramen wordt gemotiveerd:

‘De absolute klassieker onder de met kranten dichtgeplakte Horster ramen. Inmiddels kennen generaties Horstenaren dit pand niet anders dan met kranten dichtgeplakt. Valt niet ergens vast te leggen dat dit voor eeuwig zo blijft?’ 

Het A4-tje wordt geflankeerd door iets waarin ik een kampioensschaal meen te herkennen. En ter verhoging van de feestvreugde hangt de hele doos vol serpentines. Die eerste plaats wordt hier gekoesterd! Zo wordt het ego van Horst-sweet-Horst wel gestreeld!

Intussen maak ik me wel enige zorgen om de toekomst van de ramen. Meer in het bijzonder: om de toekomst van de kranten waarmee de ramen zijn dichtgeplakt. Aanleiding zijn enkele Facebookreacties (klik hier) op de top 5. Die wekken de indruk dat achter de kranten hard wordt gewerkt aan de herinrichting van het pand. Dat mag natuurlijk, maar daarmee ligt ook het gevaar op de loer dat de herinrichters op enig moment de resultaten van hun werkzaamheden aan een breed publiek willen tonen en de kranten verwijderen. Wat uiteraard volstrekt ontoelaatbaar zou zijn.

Intermezzo – Referendum

Waar ook veel lol aan te beleven valt, is de uitslag van het Oekraïne-referendum. Het lijkt zo klaar als een klontje: 9462 (30,15 procent) van de 32.118 stemgerechtigde inwoners van Horst aan de Maas gingen stemmen (of lieten stemmen). Van hen stemden 3367 (35,58 procent) vóór, 6095 (64,42 procent) tegen en 59 blanco. 162 stemmen werden achteraf ongeldig verklaard. Waarmee Horst aan de Maas niet significant afwijkt van de landelijke uitslag.

Interessant wordt het pas als je de uitslagen per stembureau met elkaar gaat vergelijken. Dan blijkt dat de opkomst in Broekhuizen zeven procent hoger was dan in het nauwelijks een kilometer verderop gelegen buurdorp Broekhuizenvorst (39 om 32 procent). Dan blijkt ook dat Broekhuizen de Horster kern is met de minste tegenstemmers (59 procent). Dan blijkt verder dat Swolgen en Tienray (óók buurdorpen) de kernen zijn met de meeste tegenstemmers (respectievelijk 70 en 74 procent).

Ook leuk: verklaringen proberen te bedenken. Drie voorbeelden:

1. Verzorgingshuis Sevenheym in Sevenum is het stembureau met het hoogste aantal ongeldig verklaarde stemmen (16). Is er misschien een verband tussen de gemiddelde leeftijd van de opgekomen kiezers en het aantal ongeldig verklaarde stemmen?

2. Swolgen en Tienray zijn de Horster kernen waar de PVV doorgaans het beste scoort. Zou het toeval zijn dat dit nu de kernen zijn met de meeste tegenstemmers?

3. Bij stembureau Berkele Heem in Horst is het percentage voorstemmers opmerkelijk groot (42 procent). Valt dit wellicht te verklaren uit een relatief massale opkomst van gezagsgetrouwe CDA-stemmende bewoners van Berkele Heem, Hof te Berkel en Kuiperpleinflat?

Mooie kluif voor de lokale verkiezingsuitslagduiders dunkt me. Op voorhand zou ik hun willen adviseren ook de meer triviale factoren in hun onderzoek te betrekken. Ik bedoel: misschien zouden in Broekhuizenvorst wel veel meer mensen zijn gaan stemmen als je niet in een paal hoefde te klimmen om het stembureau te kunnen bereiken.

En wellicht heeft de penetrante geur van de vette hap menig Swolgenaar weerhouden van de stembusgang. Of zouden zonder de combinatie cafetaria-stembureau juist nóg meer Swolgse stemgerechtigden zijn thuisgebleven?

En wat als het stembureaubordje plus rode pijl bij ’t Haeren in Grubbenvorst nu eens niet de indruk hadden gewekt dat de kiezer zich op een hellend vlak begaf?

Blijft de vraag wie die ene blancostemmer in Kronenberg is.

Top 5 – Heerlijke begrippen uit de Integrale probleemanalyse Horst aan de Maas – Stationsstraat

Retourtjes Nederland van Simon Kuper. Bestiarium van J.J. Voskuil. Beschrijving van een stad van Dmitri Danilov. Pluche van Femke Halsema. Koets naar Wenen van Jan Procházka. Stuk voor stuk prachtige boeken die ik de afgelopen weken tot me heb genomen. Dit weekend las ik iets dat daar dicht bij in de buurt komt. Vreemd genoeg betreft het een rapport, en dan ook nog een rapport van een adviesbureau, Arcadis. Misschien nog wel vreemder is dat ik het rapport inhoudelijk ernstig tekort vind schieten.

Het gaat om WP 2A/B – Integrale probleemanalyse Horst aan de Maas – Stationsstraat (klik hier, klik op agendapunt 7 en klik op 07C). Dit rapport ligt ten grondslag ligt aan het voornemen een verbindingsweg aan te leggen tussen de Asdonckerweg en station Horst-Sevenum. Over dat voornemen (en dus indirect ook over het rapport) heb ik me vorige week behoorlijk negatief uitgelaten (klik hier). Ik had WP 2A/B toen nog niet gelezen. Zou ik het wel hebben gelezen dan had dat stukje van vorige week er precies hetzelfde uitgezien. Hoogstens zou ik eraan hebben toegevoegd dat mocht de weg onverhoopt werkelijkheid worden, de pijn dan ten minste nog wordt verzacht door het taalgebruik in het rapport.

Dat het een rapport betreft valt af te lezen aan zinnen als ‘Toekomstige ontwikkelingen vallen onder de beleidslijn van compenserende maatregelen en kennen dus een ander financieringstraject, waarbij de veroorzaker van de toegenomen onveiligheid de vereiste compensatie financiert.’ Inderdaad gruwelijk, maar het zou flauw zijn daar de nadruk op te leggen. Waar de nadruk dan wel op dient te liggen? Nou, bijvoorbeeld op het nagenoeg ontbreken van allerlei verhullende Engelse termen en op het overwegend heldere taalgebruik – een zeldzaamheid als het gaat om rapporten van adviesbureaus. 

Maar wat me vooral zo aanspreekt in WP 2A/B zijn de begrippen die bestaan uit twee of drie aan elkaar geplakte Nederlandse woorden. Begrippen waarvan WP 2A/B bol staat, waarvan ik nooit had gehoord, die de Van Dale niet kent en die in sommige gevallen op Google tot slechts enkele treffers leiden. Begrippen ook waarvan de betekenis me zelfs na lezing van het rapport niet altijd helemaal duidelijk is. Maar dat mag de pret niet drukken, want het zijn wél begrippen die over het algemeen lekker bekken. En begrippen die schreeuwen om een top 5. Voor het zover is eerst een selectie van wat buiten de top 5 is gevallen: voertuigverliesuren, roodlichtnegatie, aankondigingstijd, aankondigingsweg, baanvaksnelheid, onderbouwingsdocument, oversteeklengte, wachtrijlengte, opstellengte, oversteekbaarheid, overwegveiligheid en basisoplossingsrichting.

Maar ik houd u niet langer in spanning, hier komt-ie, de Horst-sweet-Horst top 5 van heerlijke begrippen uit WP 2A/B – Integrale probleemanalyse Horst aan de Maas – Stationsstraat:

5. overstaander

Komt slechts één keer in het hele rapport voor, in een tabel: ‘Gemiddeld aantal overstaanders.’

4. overwegaankondiging

‘De overwegbomen blijven gesloten nadat de intercity naar Venlo de overweg gepasseerd is, aangezien de intercity naar Eindhoven dan al in de overwegaankondiging zit.’

3. voorijling

‘De overweg in de Stationsstraat te Hegelsom (Horst aan de Maas) heeft een netto aankondigingstijd van 27 seconden en een voorijling van 8 seconden.’

2. wachttijdvermeerdering

‘De wachttijdvermeerdering is verwaarloosbaar omdat de wachttijd alleen langer wordt doordat er meer optrekkende voertuigen in de wachtrij staan.’

1. dichtligtijden

‘Deze combinatie van twee treinen in één sluiting veroorzaakt lange dichtligtijden en daarmee een lange wachttijd voor het wegverkeer.’