Horst aan de Maas liefdevol, verontwaardigd, uitdagend, kritisch en verwonderd beschouwd
Mild gekruid
▼
donderdag 30 december 2021
Intermezzo – Wandelgang (4) | Anne-Marie Collin
‘Tuurlijk wil ik mee wandelen!’ Leuk. ‘Mag dat ook met de kinderen erbij?’
Eigenlijk is de bedoeling een wandeling met z’n tweeën, maar voor kinderen maak
ik een uitzondering. En zeker als het de kinderen betreft van een nicht die ik
te weinig zie. En dus maak ik op woensdagochtend een wandeling met Anne-Marie Collin
(48) en Rein (18), Noortje (16) en Dirk (15). Anne-Marie is analiste bij het
VieCuri ziekenhuis in Venlo.
We hebben afgesproken bij het Hôrster Hundje. Anne-Marie klaagt dat haar
kinderen de gewoonte hebben ontwikkeld onderling Engels te spreken. Uiteraard
wordt ze onmiddellijk op de vingers getikt als ze zelf het woord roots
laat vallen. Laten we het daarom maar een wortelwandeling noemen: Anne-Marie
is opgegroeid in Venlo, woont al heel lang in Velden, maar kwam als kind vaak
bij ‘oma Moorman’, haar en mijn in 1994 overleden en in Horst wonende oma. Toch
beginnen we bij een verwijzing naar Anne-Maries familie van vaders kant. Het
voormalige café aan het Lambertusplein met de naam Kling werd namelijk
uitgebaat door Wiel Collin (‘Kling’), naar ik meen een neef of achterneef van
Jo, de vader van Anne-Marie.
In de Loevestraat passeren we het geboortehuis van Trees, de moeder van
Anne-Marie, tevens geboortehuis van mijn vader en nog acht kinderen. ‘Misschien
kunnen we op het kerkhof het graf van opa en oma gaan bekijken?’, oppert
Anne-Marie. Prima, maar dan moet zij me wel wijzen waar dat graf te vinden is,
het kan best 25 jaar geleden zijn dat ik het heb bezocht. Anne-Marie en Noortje
zijn trouwere grafbezoekers dan ik en loodsen ons feilloos naar de enigszins (understatement)
groen uitgeslagen grafsteen.
Via de Deken Creemersstraat, Venrayseweg, Gebroeders van Doornelaan,
Noordsingel en Zegersstraat lopen we naar de Meterikseweg, richting mijn ouderlijk
huis, waar Anne-Marie ook regelmatig op bezoek kwam. Ondertussen maken Rein,
Noortje en Dirk me duidelijk dat ze een soort van filmcrew vormen.
Hoewel Noortje eigenlijk meer van de comics is en ze onlangs ‘een dag
van haar leven heeft gegeven’ aan een verhaal dat door haar beide broers niet
op waarde werd geschat. Hoe dan ook: ik ben diep onder de indruk als ik,
thuisgekomen, op YouTube de eerste film van Team Story Studio bekijk:
Via de Afhangweg, de Schoolstraat en de Westsingel wandelen we naar de
Waterstraat. Daar woonde oma Moorman ruim tien jaar. Anne-Marie kwam er vaak op
bezoek. Ook met de kermis, als ze steevast tien gulden van oma meekreeg om op
de kermis te spenderen (wat bij mij de vraag oproept waarom mij niet diezelfde
eer te beurt viel, maar goed, familiale financiële kwesties uit lang vervlogen tijden vallen buiten het kader van dit stukje).
Via de Schoolstraat en het Wilhelminaplein lopen we weer terug naar het Hôrster
Hundje. Rein, Noortje en Dirk wekken niet de indruk alsof ze héél erg onder de
wandeling hebben geleden. Of laten dat althans, welopgevoed als ze zijn, niet
aan mij blijken.
Dit was aflevering 4 van Wandelgang, een serie wandelingen in de kerstvakantie
met Horst-sweet-Horst. Klik hier voor een toelichting op deze reeks. Wil je ook
een keer meewandelen met Horst-sweet-Horst? Dan ben je te laat: helemaal
volgeboekt!
Dit verhaal brengt mij weer terug naar mijn jeugdjaren. Wij woonden tegenover jouw opa en oma in de Loevestraat. Ik heb mooie herinneringen aan jullie familie. Een groot gezin met discipline. Nu loop ik vaker een rondje over het kerkhof met mijn kleinkinderen. Dan vertel ik wie wie was en probeer ze toch mee te geven dat onze familie er altijd er voor ons was. Zo kom ik ook voorbij het graf van jouw opa en oma. En dan denk ik weer even terug in de tijd. Nelly Janssen- vd Bekerom
Dit verhaal brengt mij weer terug naar mijn jeugdjaren. Wij woonden tegenover jouw opa en oma in de Loevestraat. Ik heb mooie herinneringen aan jullie familie. Een groot gezin met discipline. Nu loop ik vaker een rondje over het kerkhof met mijn kleinkinderen. Dan vertel ik wie wie was en probeer ze toch mee te geven dat onze familie er altijd er voor ons was. Zo kom ik ook voorbij het graf van jouw opa en oma. En dan denk ik weer even terug in de tijd.
BeantwoordenVerwijderenNelly Janssen- vd Bekerom