Intermezzo – De Grote Scheidsrechter

BREKEND. Vanochtend is de Grote Scheidsrechter neergedaald in de Schadijkse Bossen. Het hoe en waarom is nog allemaal onduidelijk, feit is wel dat het bekend worden van Zijn verschijning het eerst doordrong tot de voetballerij. Binnen een half uur had de crème de la crème van de voetbalwereld zich op de Kale Vlakte verzameld om bij de Zaligmaker op audiëntie te gaan. Horst-sweet-Horst – vanouds bekend om zijn korte lijnen met Boven – was er als de kippen bij om foto’s te maken en was het bovendien vergund enkele vragen te stellen aan de Almachtige. Vanwaar deze verschijning?
‘Als de berg niet naar Mohammed komt, zal Mohammed naar de berg moeten gaan.’
Cryptisch …
‘Ach, ik lul maar wat.’
Wat is Uw oordeel over de recente bekering van Wesley Sneijder?
‘Geen commentaar.’Wat vindt U dan van de polsbandjes die veel Oranjespelers dragen?
‘Bijgeloof is de wortel van alle kwaad.’
Staan voetballers die bij het betreden en verlaten van het veld een kruisje slaan bij U meer in de gunst?
‘Om de dooie dood niet. Heilige boontjes zijn het. Hypocrieten.’
Wie wordt wereldkampioen?
‘Ik ben er nog niet helemaal uit.’
Argentinië?
‘Dacht je dat ik gek ben? Ik heb nog een rekening te vereffenen met die Maradona. Mano de Dios, weet je nog? Ik was toen nondeju niet helemaal scherp. Een moment van onachtzaamheid. Kan dus zelfs de Grote Scheidsrechter overkomen. Mogen deze woorden tot troost dienen voor de heren Larrionda en Rosetti.’
De Goddelijke Kanaries dan?‘De geest is gewillig maar het vlees zwak.’
Duitsland?
‘Hoogmoed komt voor de val.’
Chili wellicht?
‘Ik zou het ze gunnen, spelen het meest aanvallend van allemaal. Maar ja, die rode shirts staan me tegen. Kleur van de duivel.’
Heeft het feit dat U hier in een oranje gewaad verschijnt een bepaalde betekenis?
‘Geen commentaar.’En ineens was Hij weg, de Grote Scheidsrechter. Even plotseling verdwenen als dat Hij was verschenen. Een intussen onafzienbare rij voetballers in vertwijfeling achterlatend.

Op 11 juli vernemen we Zijn eindoordeel. Overigens bevond zich tussen alle voetballers een blindganger. Een vreemdeling zeker, die verdwaald is zeker:

Intermezzo – Kunstwerk (1)

Ooit kende Horst (aan de Maas) een beeldende kunstbeleid dat andere Noord-Limburgse gemeenten ten voorbeeld strekte. Die tijd is voorbij. Horst aan de Maas lijkt op dit terrein elke ambitie te hebben verloren. ‘Kunst in de openbare ruimte geeft kwaliteit aan de omgeving’, heet het in het coalitieakkoord. Een open deur noemen we zoiets. Vrijblijvendheid ten top. Geen woord over beschikbare budgetten, intenties, planning, achterliggende gedachten. Mag je misschien ook niet verwachten in een coalitieakkoord. Maar ook als je – nu de huidige coalitie precies een half jaar aan de macht is – naar de praktijk kijkt, is er weinig reden tot vrolijkheid. Iets dat riekt naar een beeldende kunstbeleid heb ik nog niet kunnen bespeuren. Het is bij mijn weten gebleven bij de aankoop van een werk van de Rotterdamse kunstenaar Chris Ripken, samen met de gemeente Venray. (Het komt volgens het Venrayse weekblad Peel en Maas te staan bij de Sint-Goarkapel in Meerlo, op de grens van de gemeenten Horst aan de Maas en Venray, en wordt op 11 juli onthuld.) Magertjes dus, zeker als je dit afzet tegen wat er in Venray allemaal gebeurt. Of is een half jaar soms te kort om een college op te be- of veroordelen? Wellicht, maar de oorverdovende stilte voorspelt weinig goeds. Ik vrees daarom dat we de komende jaren afhankelijk zijn van particuliere initiatieven op dit gebied. Wat uiteraard niet betekent dat particulier initiatief niet zou kunnen leiden tot kunst in de openbare ruimte die kwaliteit geeft aan de omgeving. Kijk bijvoorbeeld eens naar dit beeld:Het verscheen enkele weken geleden zomaar in de voortuin van het kapitale pand op de splitsing Gasthuisstraat – Venloseweg in Horst, samen met een zusterbeeld dat een minder prominente plaats heeft gekregen:Letterlijk beeldbepalend, die man. Zeker vanuit de Gasthuisstraat alle aandacht naar zich toetrekkend. Intrigerend ook. Wat drukt zijn houding uit? Wanhoop? Dankbaarheid? Opluchting? Onthechting? Heeft hij iets met die wat weggestopte vrouw te maken? En in welke relatie staan beiden tot de villa? Zijn het soms slachtoffers van de kredietcrisis?Maker, betekenis, gebruikte materialen, initiatiefnemer(s), prijs en financier(s) van de beelden zijn me onbekend. Misschien zijn het wel replica’s. Het zal me eerlijk gezegd allemaal worst wezen. Waar het om gaat is dat we hier van doen hebben met een kunstwerk waaraan een bepaald esthetisch genoegen valt te beleven en dat daarnaast, tenminste bij mij, ook nog vragen oproept. ‘Wat wil je nog meer?’, zou je bijna geneigd zijn te vragen. Maar dat was al duidelijk: een gemeentelijk beeldende kunstbeleid.

Klein mysterie 174 – Vlagvertoon (3)

Belofte maakt schuld. Dus ging het onderzoeksbureau van Horst-sweet-Horst dit weekend weer op pad om de oranjegezindheid van Horst aan de Maas op wetenschappelijk verantwoorde wijze te meten. Stond vorige week de vraag centraal of Horst aan de Maas meer oranje- dan koningsgezind is, deze keer was het de bedoeling inzicht te krijgen in de omvang van de groep victorievlaggers. Wees gewaarschuwd: de resultaten zijn schokkend. Wat is een victorievlagger? Een victorievlagger is iemand die pas een Nederlandse of oranje vlag buiten hangt nadat het Nederlands elftal zijn eerste wedstrijden op een Europees of wereldkampioenschap voetbal heeft gewonnen.
Bestaan er synoniemen van het begrip victorievlagger? Jazeker. Wat dacht u van succespaladijn, katuitdeboomkijker, mooiweersupporter, gloryhunter? Eigenlijk is een victorievlagger gewoon een opportunist. Een verachtelijk menstype dus.Hoe heeft het onderzoeksbureau van Horst-sweet-Horst de omvang van de groep victorievlaggers gemeten? Door in het afgelopen weekend de aan een vlaggenmast hangende Nederlandse en oranje vlaggen in naar leden van het koningshuis vernoemde straten in Horst aan de Maas te tellen. De uitkomsten van die telling werden vervolgens vergeleken met die van de telling van vorige week.Valt er al iets te zeggen over de resultaten? De complete onderzoeksafdeling heeft afgelopen nacht doorgewerkt. Zojuist is de laatste hand gelegd aan de rapportage.
Voor de dag ermee dan! De resultaten zijn werkelijk verbijsterend te noemen. Vorige week in 12 Meerlose straten 15 vlaggen; deze week 18. In 9 Horster straten vorige week 19 vlaggen; nu 22. In de 4 Sevenumse en Grubbenvorster straten veranderde er niets: zowel deze als vorige week respectievelijk 1 en 6 vlaggen. Bij elkaar opgeteld vorige week 41 Nederlandse en oranje vlaggen, deze week 47. Een toename van 14,6 procent.Wat zegt dit nu? Dat één op de zeven Horstenaren een victorievlagger is. Een alarmerend hoge score. Uit onderzoek in de Randstad blijkt dat het percentage victorievlaggers daar 9,8 bedraagt. In de drie noordelijke provincies stokt het zelfs al bij 1,9 procent. Alleen Noord-Brabant komt met 11,7 procent in de buurt van Horst aan de Maas.
Hoe nu verder? Het onderzoeksbureau van Horst-sweet-Horst adviseert over te gaan tot de instelling van een gemeentelijk zorgloket voor victorievlaggers. Het aanleggen van een cordon sanitaire rondom de victorievlaggers valt beslist af te raden. Dat leidt slechts tot stigmatisering en uitsluiting en dan zijn we nog verder van huis.Hoe zou het onderzoeksbureau van Horst-sweet-Horst de situatie willen kwalificeren? Als bijzonder ernstig. Met name in Horst en Meerlo natuurlijk, maar ook in Sevenum en Grubbenvorst blijft uiterste waakzaamheid geboden. Van de andere kant: een snelle uitschakeling van Oranje zou wonderen doen.
Vanmiddag duimen voor Slowakije dus? Precies.

Klein mysterie 173 – Moelbaere

Morgen 29 juni. Sint-Peter en Sint-Paul. Ja, ik ken m’n klassieken. Een volkswijsheid, althans in Horst, wil dat op Sint-Peter en Sint-Paul de bosbessen (‘moelbaere’) rijp zijn. Maar zoals dat met volkswijsheden gaat: ze hebben vaak wel de klok horen luiden maar weten niet waar de klepel hangt. Vorige week dinsdag plukte (en nuttigde) ik in het Schuitwater namelijk al m’n eerste moelbaere van dit jaar. Heerlijk, hoewel de in groten getale aanwezige dazen (‘daeze’ inderdaad) het plezier ietwat vergalden. Is het nou echt te veel moeite voor Staatsbosbeheer om hier een paar dazenvangers te installeren? Zur Sache. Wat ik me in het Schuitwater afvroeg, is hoe het toch met de moelbaere zou gaan in het bos dat – als ik het allemaal goed heb begrepen – vroeger Moelbaerenbos heette, toen even Kasteelpark Ter Horst en nu weer Moelbaerenbos. Weet u het nog? Na alle commotie over de naam (nu precies een jaar geleden) kwam de 87-jarige Horstenaar Gerrit Vullings in het najaar met het idee om weer moelbaere aan te planten in het al tientallen jaren moelbaerloze bos. Een idee dat gretig werd omarmd door wethouder Leon Litjens. Hij toog eind oktober met de heer Vullings naar het bos. Samen plantten ze er een aantal moelbaerestruikjes. De Echo maakte er een foto van en Horst kon weer gerust gaan slapen.Benieuwd naar de staat (en de smaak) van de moelbaere heb ik de afgelopen dagen de Moelbaerenbos van onder naar boven en van links naar rechts doorkruist. Geen moelbaer gevonden. Betekent dit automatisch dat de jonge nieuwe moelbaerestruikjes de winter niet hebben overleefd? Nee. Het zijn vrij nietige planten die je zelfs in een overzichtelijk bos als de Moelbaerenbos gemakkelijk over het hoofd ziet. Dit neemt niet weg dat ik me enige zorgen over de struikjes maak. Ze worden toch wel gekoesterd, vertroeteld en in de watten gelegd? Er is toch wel iemand die regelmatig hun welbevinden peilt? De wethouder zal z’n handen er toch niet vanaf hebben getrokken nadat de foto eenmaal in De Echo was gepubliceerd? Wie bezorgt me een teken van leven van de moelbaerestruikjes in de Moelbaerenbos? Liefst natuurlijk een baer in levenden lijve, maar met een foto van de struikjes stel ik me ook al tevreden. Zou Sint-Peter en Sint-Paul in één klap tot een echte feestdag maken.

Intermezzo – Bekeerling

Uren, dagen, weken had Horst-sweet-Horst er op zitten wachten. Gisteren was het moment dan eindelijk daar: Wesley kwam uit de kast. Waarom hij juist De Volkskrant, de krant die Rome veertig jaar geleden al in de ban deed, de primeur gaf, zal wel altijd een mysterie blijven. Enfin, waar het om gaat: Wesley is bekeerd tot het katholicisme. En Wesley is niet zo’n laat-maar-waaien-katholiek, nee, het katholicisme zit bij hem tot in z’n haarvaten. Lees mee: ‘Het katholicisme geeft me kracht. Ik blijf nu sterk in bepaalde situaties. Als ik me even niet lekker voel, bid ik, en dan kan ik dat vervelende gevoel van me afwerpen. Ik ga nu echt makkelijker door het leven dan voorheen. Tijdens het WK bid ik elke dag een Onzevader met Yolanthe. Dat doen we telefonisch.’Allemaal goed en wel, maar wat heeft dit met Horst of Horst-sweet-Horst te maken? Alles! Zoals bekend brengt Horst-sweet-Horst regelmatig een bezoekje aan de Gele Madonna van Voor-America. Om Haar om raad te vragen, om Haar deelgenoot te maken van vreugde en verdriet. Zo ook in de vroege ochtend van 6 mei. En wie trof Horst-sweet-Horst daar aan, met een rozenkrans in de hand Weesgegroetjes prevelend? U raadt het al: de jonge bekeerling. We kunnen niet ontkennen dat hij zich aanvankelijk enigszins betrapt voelde, maar toen het de voormalige godenzoon eenmaal duidelijk was dat hij niet van doen had met een paparazzi, was het ijs snel gebroken. In weerwil van z’n imago bleek Wesley een fijne knul. In z’n eigen woorden: ‘Ik weet van mezelf dat ik goed in elkaar zit.’ Maar waarom kwam hij helemaal vanuit Milaan naar Voor-America? ‘Weet je dat niet? De Gele Madonna biedt speciale bescherming tegen de angstdroom van elke voetballer: een ruptuur van de musculus semitendinosis, een van de drie achterdijbeenspieren die samen hamstrings heten. Later vandaag ga ik nog naar de Blauwe Vrouwe van de Gun en naar de Wenende Maagd van het Zwaanenheike. Die beschermen tegen scheuren van de andere twee achterdijbeenspieren. Heb ik daar tijdens het WK in elk geval geen last van. Arjen zou hier eens wat vaker moeten komen, maar hij zweeft nog tussen atheïsme, ietsisme en katholicisme.’ En zo keuvelden we nog een tijdje gezellig door. Tegen het maken van foto’s had Wesley geen enkel bezwaar. Alleen vroeg hij om pas tot publicatie over te gaan op het moment dat hij uit de kast kwam. Geen probleem uiteraard. Vorige week mailde hij zelf nog foto’s van zijn bezoeken aan de Blauwe Vrouwe van de Gun en de Wenende Maagd van het Zwaanenheike. Vilein had hij erbij geschreven: ‘Arjen heeft te lang gezweefd. De straf van God was zijn deel. Nu is hij hier de godganse dag in de weer met een rozenkrans. Hij wil zelfs een bliksembezoek brengen aan Voor-America, de Gun en het Zwaanenheike. De opportunist.’

Top 5 – Horster WK-straatnamen

Hoeveel woorden zou ik op dit weblog al niet aan de Horster straatnamen en straatnaamborden hebben gewijd? Ik weet het niet en ik heb ook geen zin het te gaan onderzoeken. Wat ik wel weet, is dat slechts weinig van die aan straatnamen en straatnaamborden gewijde woorden lovend waren. Vandaag wordt dat anders. Want wat je ook op de Horster straatnaamgevers tegen mag hebben, je kunt ze in elk geval niet verwijten dat ze niet hebben geanticipeerd op het wereldkampioenschap voetbal van 2010. Je gaat het pas zien als je het door hebt (om JC te citeren). Pas dan besef je wat een vooruitziende blik de dames en heren hebben gehad. Geniaal gewoon. Als eerbetoon mijn top 5 van Horster WK-straatnamen:

5. Jack van Gelder. Persoonlijk vind ik ‘m de verschrikking van dit WK (of eigenlijk van elk WK, of nee, eigenlijk van elk sportevenement waarvan hij verslag doet en/of over nababbelt), dus ik heb er alle begrip voor dat de straatnaamgevers hem slechts een achterafstraatje in Sevenum hebben toebedeeld:Alleen als je bekend bent in de omgeving zie je het niet over het hoofd – en zo hoort het.

4. Pim Verbeek, Fabio Capello, Kim Jong-Hun, Sven-Göran Ericsson, Otto Rehhagel, Raymond Domenech: allemaal kunnen ze na dit WK op zoek naar eenOok Carlos Dunga, Paul Le Guen, Takeshi Okada, Lars Lagerbäck, Radomir Antic en Carlos Alberto Parreira mogen van mij ophoepelen. De rest misschien ook wel. Als Diego Maradona, Vicente Del Bosque en Marcelo Bielsa maar op hun plaats blijven.

3. Natuurlijk verdient Jan Mulder, de zelfbenoemde voorzitter van de KNVVA (Koninklijke Nederlandse Vereniging van Voetbal Analytici), een naar hem vernoemde straat:Mijn favoriete WK-analyticus: Günter Netzer, op korte afstand gevolgd door Alan Hansen. Hoogste nieuwe binnenkomer: Adri van Tiggelen. Zaterdag op Canvas samen met Hugo Broos analyticus van dienst bij Nederland-Japan. Alleen … Adri werd plotseling overvallen door een aanval van hoge nood. Hij onderbrak z’n analyse, deed z’n grote dan wel kleine boodschap en keerde enkele minuten later doodgemoedereerd (en zichtbaar opgelucht) terug op z’n positie. Hugo Broos wist al die tijd z’n gezicht keurig in de plooi te houden, presentator Tom Coninx is z’n lachstuip waarschijnlijk nog altijd niet te boven. Gênant en hilarisch tegelijkertijd, goed voor een plaats in mijn top 5 van WK-momenten. Als je de beelden op internet nog eens wil bekijken, krijg je helaas de mededeling dat de beelden om juridische redenen uitsluitend in België te bekijken zijn. Wil iemand me waarschuwen als ze alsnog ergens verschijnen? Kon trouwens wel eens de doodsteek betekenen voor de analyticuscarrière van Adri.

2. Waarschijnlijk inderdaad alle drie al na de eerste ronde weg, de Australiërs, de Denen en de Fransen. Zo niet, dan toch zeker na de kwartfinale. En Nederland? Daarin hebben de straatnaamgevers meer vertrouwen:
1. Op 1 uiteraard het ultieme bewijs dat de dames en heren Horster straatnaamgevers echte voetbalkenners zijn. Toen de gemeente hen een kleine twintig jaar geleden vroeg een Horster straat te vernoemen naar de aanvoerder van het Nederlands elftal op het WK van 2010, lieten ze Ruud van Nistelrooij, Paul Verhaegh, Mark van Bommel, André Ooijer, Sjors Verdellen, Rafael van der Vaart, Wesley Sneijder, Joep Sijbers, Gregory van der Wiel en Dirk Marcellis allemaal links liggen en kozen ze eensgezind voor: Inderdaad geniaal.

Klein mysterie 172 – Banken (3)

Banken vormen een telkens terugkerend item op dit weblog. De laatste keer dat ze hier figureerden, was op 26 april. Ik maakte me toen boos over het plotse verdwijnen van een bijzondere bank in Meerlo. Ze maakte plaats voor een bank van een karakterloos type dat de laatste tijd aan een onstuitbare opmars bezig lijkt in Horst aan de Maas:Inderdaad, je zou er moedeloos van worden. Van de andere kant: hoop blijven houden, immers die Hoffnung stirbt zuletzt. Precies. Want wat verschijnt daar ineens? Boem pats, als donderslag bij heldere hemel, als geschenk van boven, als parel voor de zwijnen: Je gelooft je ogen niet. Petje af. En dat in Horst! Waar hebben we het aan verdiend?
Je mag hopen dat dit het begin is van een nieuw beleid. Persoonlijk zou ik al tevreden zijn met één mooie of in elk geval eigenzinnige bank per drie lelijke. Met alleen maar mooie banken wordt het namelijk al snel gewoontjes en blijft er bovendien voor mij niets te zeuren over. En laat zeuren nu net een van m’n grootste hobby’s zijn. Daarom bezondig ik me er ter afsluiting van dit stukje ook zo graag aan. Want waarom heeft deze bank juist deze locatie gekregen? Op zich is de ligging natuurlijk prachtig: in het groen aan de rand van een begroeid snelwegtalud.Maar de zaak verandert als je weet dat de bank ook aan de rand staat van de tot vorig jaar beoogde locatie voor een skatebaan, tussen de Van Merwijckstraat en de A73. Buurtbewoners wisten de aanleg van de baan dankzij halsstarrig verzet met succes te voorkomen. Ze werden daarvoor eerder al beloond met een voetbal- annex basketbalveld en alsof dat nog niet genoeg was, krijgen ze er nu voor nop ook nog zo’n buitengewone bank bij. Terwijl ik juist hen zo’n lelijke bank van hierboven zou gunnen. Genoeg gezeurd, je kunt ook niet alles hebben.A propos skatebaan: op 31 mei schreef ik dat wethouder Loes Wijnhoven in de gemeenteraadsvergadering van 8 juni zou laten weten of ze uiterlijk op 1 oktober met een plan komt voor een skatebaan aan de Venrayseweg. Ze liet op 8 juni echter weten dat ze pas op 20 juli duidelijkheid kon geven. Het lijkt me onderhand uitgesloten dat er nog deze eeuw een oplossing voor het skatebaanprobleem komt. Ceterum censeo Horst skatebaan acquirendam esse.

Klein mysterie 171 – Vlagvertoon (2)

Het mooie van zo’n weblog is dat je er af en toe ook wat resultaten van wetenschappelijk onderzoek op kwijt kunt. Zo toonde een diepgravend, op Koninginnedag verricht onderzoek aan dat van alle kernen van de gemeente Horst aan de Maas Meerlo de meest koningsgezinde is. Hoewel, in al m’n onnozelheid gebruikte ik in het onderzoeksverslag niet de term ‘koningsgezind’ maar ‘oranjegezind’. En dat is dus niet bepaald wetenschappelijk. De term ‘oranjegezind’ laat namelijk ruimte voor twijfel open: oppervlakkige lezers zouden abusievelijk kunnen denken dat dat ‘oranjegezind’ op het Nederlands voetbalelftal sloeg in plaats van op het koninklijk huis. Met het laten voortbestaan van die onduidelijkheid is de wetenschap uiteraard niet gediend. En wat is het dan een geluk dat er momenteel een wereldkampioenschap voetbal plaatsvindt waaraan het Nederlands voetbalelftal meedoet. Want dat betekent oranjegekte en daarmee ook een uitgelezen kans alle eventuele onduidelijkheid over het Koninginnedagonderzoek weg te nemen. Dus deed ik dat de afgelopen dagen nog eens dunnetjes over. Ik besloot de aan een vlaggenmast hangende Nederlandse en oranje vlaggen in naar leden van het koningshuis vernoemde straten in Horst aan de Maas te gaan tellen om daar vervolgens dezelfde rekenkundige formule op los te laten als op 30 april (het aantal vlaggen gedeeld door het aantal straten). Zo kon ik dan toch bepalen wat de meest oranjegezinde kern van Horst aan de Maas is. Zou Meerlo behalve het meest koningsgezind ook het meest oranjegezind zijn? En zou Horst aan de Maas meer konings- of meer oranjegezind zijn? Spannend!Ik begon donderdag in Meerlo. Dit was het resultaat (met tussen haakjes de score van 30 april):
Amaliastraat 0 (0)
Alexanderstraat 1 (0)
Beatrixstraat 5 (5)
Bernhardpad 0 (0)
Bernhardstraat 0 (6)
Christinastraat 1 (1)
Constantijnstraat 0 (3)
Frisostraat 0 (0)
Irenestraat 1 (6)
Julianastraat 6 (9)
Margrietstraat 1 (3)
Mauritsstraat 0 (op 30 april over het hoofd gezien)
Valt dat even tegen zeg: 12 straten en 15 vlaggen resulteren in een score van 1,25. Steekt wel heel erg mager af tegen de 3,0 van 30 april.Een dag later naar Sevenum:
Beatrixstraat 1 (3)
Emmastraat 0 (1)
Julianaplein 0 (0)
Wilhelminastraat 0 (1)
Sevenum laat zich weer eens van z’n kilste kant zien: 1 vlag in 4 straten maakt een beschamende score van 0,25.Zaterdag eerst Horst:
Beatrixstraat 3 (1)
Bernhardstraat 2 (2)
Emmastraat 0 (1)
Irenestraat 4 (1)
Julianastraat 3 (1)
Margrietstraat 2 (2)
Marijkestraat 0 (0)
Oranjestraat 1 (0)
Willem Alexanderstraat 4 (1)
Zo willen we dat zien: 19 vlaggen, 9 straten, score 2,11. Horst, zo kennen we je weer!En tenslotte Grubbenvorst, eveneens op zaterdag:
Beatrixstraat 2 (0)
Irenestraat 2 (0)
Julianastraat 2 (0)
Wilhelminastraat (0)
Kan er mee door, zou ik zeggen: in 4 straten 6 vlaggen leidt tot een score van 1,50.
Welke conclusies kunnen we nu uit dit onderzoek trekken? In de eerste plaats dat Horst de meest en Sevenum de minst oranjegezinde kern van de gemeente is. Verder dat Meerlo en Sevenum meer konings- dan oranjegezind zijn. In Horst en Grubbenvorst is het juist andersom. Een andere conclusie is dat Horst aan de Maas als geheel meer koningsgezind (score 1,68) dan oranjegezind (1,24) is. Dat noem ik nu pas echt een opzienbarende uitkomst. Ik overweeg overigens om het vlaggenonderzoek tijdens dit WK voort te zetten zolang Nederland in het toernooi zit. Naar verwachting zal het aantal Nederlandse en oranje vlaggen namelijk gestaag toenemen. Op die manier valt dan achteraf vrij eenvoudig te bepalen welke kern van Horst aan de Maas de meeste mooiweersupporters (gloryhunters is eigenlijk een mooier woord) telt. En als we die cijfers dan vergelijken met de uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen vallen daar ongetwijfeld ook weer conclusies uit te trekken. Heerlijk, zo’n wetenschappelijk onderzoek. Toch eens kijken of ik er niet op kan promoveren.

Klein mysterie 170 – Windwatermolen (2)

Dat het er naar uitziet dat de PVV niet in het kabinet komt, was goed nieuws. Evenals het feit dat mevrouw Sneijder een nieuwe tattoo op haar achterste kon laten zetten. Maar hét goede nieuws van afgelopen week kwam toch echt uit Sevenum. Daar, zo bleek uit diverse mediaberichten, bezorgden de Stichting Groengroep en de Stichting KnopenLopen een windwatermolen een tweede leven. De molen stond tot voor kort in een akkerbouwgebied bij Heierhoeve. Dit wordt in naam van de vooruitgang opgeofferd aan wegen en grootschalige bedrijven. Dus was de molen ten dode opgeschreven. Daarop kwamen de beide Sevenumse stichtingen in actie. Ze kochten de molen en herplaatsten dit wonder der techniek (waarvoor ik eerder mijn liefde beleed op 1 augustus 2008 en 13 april 2009) afgelopen week in het langs de Venloseweg in Sevenum gelegen natuureducatiegebied Blakterbeek. Een initiatief dat niet genoeg valt te prijzen.Eind goed, al goed? Voor deze windwatermolen wel. Maar weet u wat het vreemde is? Er is nog een tweede windwatermolen in Heierhoeve. En die staat er nog gewoon, op nog geen tweehonderd meter afstand van de naar Sevenum verhuisde molen. Zou deze tweede molen niet worden bedreigd door het oprukkende geweld? Ik kan het me nauwelijks voorstellen. Er zullen toch wel mensen, verenigingen, stichtingen, musea of gemeentebesturen zijn die het lot van deze molen ter harte gaat en actie ondernemen? Het zal toch niet zo zijn dat ik me er zelf sterk voor moet gaan maken? (Het gestage verval van Heierhoeve wordt overigens in woord en beeld fraai gedocumenteerd door Thijs Coppus.)