Horst aan de Maas liefdevol, verontwaardigd, uitdagend, kritisch en verwonderd beschouwd
Mild gekruid
▼
maandag 26 juli 2010
Klein mysterie 184 – Nieuw Gemengd Bedrijf (1)
Vorige week dinsdag was het weer eens zover: de gemeenteraad sprak over het Nieuw Gemengd Bedrijf (NGB) (klik hier en vervolgens op agendapunt 5). U weet wel, die megastal met 35 duizend varkens en 1,2 miljoen kippen – alleen de gedachte al – die in landbouwontwikkelingsgebied (LOG) Witveld moet gaan verrijzen. Om het heel kort samen te vatten ging het vorige week om de vraag welke organisatie onderzoek naar de gezondheidsrisico’s van het NGB moet doen. Daaraan gekoppeld was de vraag of hangende dit en andere onderzoeken de vergunningsprocedures voor het NGB moesten worden stopgezet. ‘Ja’, zeiden D66 en SP. ‘Nee’, zeiden CDA, Essentie en PvdA-PK. Dus sukkelt de NGB-trein verder. Waarom geen tussenstop gemaakt? Waarom de uitslag van alle lopende onderzoeken niet afgewacht? Als bijvoorbeeld Provinciale Staten van Brabant unaniem (dus inclusief het CDA) megastallen rücksichtslos een halt toeroepen, waarom zou Horst aan de Maas nu dan ook niet even pas op de plaats kunnen maken? Al was het dan maar als klein gebaar richting de vele tegenstanders.Vooral de opstelling van PvdA-PK blijft me verbazen. In haar verkiezingsprogramma was de partij heel duidelijk: ‘Aan bedrijven zoals het NGB bieden wij in LOG’s geen ruimte.’ Op 16 december verklaarde toen nog fractievoorzitter Birgit Op de Laak vervolgens tegen Dagblad De Limburger bereid te zijn het verzet tegen het NGB te staken in ruil voor openheid van het buitengebied, aandacht voor de minima én een zetel in het college van burgemeester en wethouders. Maar wat doet de nieuwe fractievoorzitter Richard van der Weegen vervolgens op 15 april in Hallo Horst aan de Maas? Hij noemt het ‘absolute onzin’ als zou de PvdA-PK ‘gedraaid hebben in het dossier NGB’. Voor alle duidelijkheid zet hij verder nog even alle bezwaren van zijn fractie tegen megastallen en het NGB op een rijtje. Over het groot landelijk onderzoek naar de effecten van megastallen op de volksgezondheid zegt hij: ‘Wacht de uitkomsten af en maak nu een pas op de plaats!’ En nu gíng het vorige week in de gemeenteraad over dat landelijk onderzoek en nu kón er pas op de plaats worden gemaakt en wat doet de PvdA-PK? Die zegt, weliswaar na enkele kritische vragen: ‘Ga maar door.’ Ik begrijp dat niet. Corrigeer me alstublieft als het niet klopt, maar bij mij roept dit het beeld op van een blaffende hond die niet bijt. Van draaikonterij ook.
Top 5 – Vergelijkingen van Horst en omgeving met archetypische plaatsen, streken, gebouwen en wijken
In antwoord op de vraag waar ze op vakantie zijn geweest, antwoordden sommige lolbroeken ‘Naar Rundumhausen’. Ook sneu zijn mensen die hun vakantie doorbrengen in Sint-Hiero, Playa del Balcona, Bad Meingarten, Thushavn, Tuinesië, Environs-la-Maison of aan het Meer van Hiernève. Maar dit is allemaal nog vrij onschuldig vergeleken met de hotemetoten die doen alsof vergelijkingen met andere plaatsen, wijken of gebouwen nodig zijn om hun eigen plaats, wijk of gebouw te doen opstomen in de vaart der volkeren, maar in werkelijkheid kampen met een minderwaardigheidscomplex van zorgwekkende omvang. Zo bestaan er volgens Wikipedia maar liefst elf steden en dorpen, waaronder Amsterdam, Appingedam en Giethoorn, die zichzelf betitelen als ‘Venetië van het noorden’.
Ons eigen Limburg wil zich sinds kort op de kaart zetten als Piemonte van het Noorden. Want u wist het waarschijnlijk niet, maar waar het Limburg altijd aan heeft ontbroken, was, in de woorden van gedeputeerde Jos Hessels, een ‘referentieregio’. Gelukkig is dat probleem opgelost sinds de gedeputeerde eind april Piemonte bezocht: ‘Een regio, die net als Limburg beschikt over uitstekende streekproducten, die een prachtig landschap weet te combineren met industriële bedrijvigheid en waar top-restaurants en prachtige hotels garant staan voor het grote genieten van de geneugten des levens.’ Uit NRC Handelsblad van 2 juni:Piemonte als referentieregio dus. De gedeputeerde belooft alle ervaringen te zullen verwerken in ‘een uitgebreide rapportage, die uiteindelijk de basis zal zijn van een plan van aanpak voor de ontwikkeling van Limburg tot het “Piemonte van het Noorden”’. Ik kijk er nu al naar uit.
Ook Horst en omgeving hebben al vele jaren te lijden onder vergelijkingen met archetypische plaatsen, wijken en gebouwen. Mijn top 5:
5. Rivièra van Horst. Zaterdag voor het eerst gelezen in Dagblad De Limburger. Bedoeld wordt ‘het meertje achter het Parkhotel’.Volgens de krant ontsproten aan het brein van ‘dorpelingen met gevoel voor dramatiek’. Zou het? Lijkt me eerder foldertaal of een bedenksel van een extern adviesbureau.
4. Quartier Latin.Dagblad De Limburger noemde het plan van wethouder Leon Litjens voor een Horster Quartier Latin op de plek waar nu het Rode Kruisgebouw ligt op 30 januari 2008 ‘een speelse gedachte’. Moeten we er rouwig om zijn dat het daar vooralsnog bij is gebleven?
3. De Eiffeltoren van Horst. 24 juli 2003. Dagblad De Limburger bericht enthousiast over de aanstaande herontwikkeling van de ruïne van kasteel Ter Horst. Architect Geer Selen is verantwoordelijk voor de plannen. De kasteelruïne kan volgens hem uitgroeien tot een centrum van historie en cultuur: ‘Let maar op. De ruïne wordt de Eiffeltoren van Horst.’ Droom maar lekker verder.
2. Wageningen van het Zuiden. Gemunt door voormalig burgemeester Romé Fasol, gretig omarmd door de huidige burgemeester, Kees van Rooij, in de speech bij z’n installatie op 7 oktober 2005.
Bent u wel eens in Wageningen geweest?
1. Het Nederlandse Toscane. Blauwe bessenteler Theo Douven uit Melderslo in Dagblad De Limburger van 28 februari 2007: ‘Toscane. Veertig jaar geleden stelde die regio he-le-maal niets voor. Maar nu is het een van de populairste vakantiebestemmingen van Italië. Er is ook zoveel te zien en te doen, zonder dat het oorspronkelijke agrarische karakter van de streek daar onder heeft moeten lijden. Deze streek zou het Nederlandse Toscane kunnen worden.’Inderdaad, met Florence aan de Langevensche Loop als hoofdstad.
Ons eigen Limburg wil zich sinds kort op de kaart zetten als Piemonte van het Noorden. Want u wist het waarschijnlijk niet, maar waar het Limburg altijd aan heeft ontbroken, was, in de woorden van gedeputeerde Jos Hessels, een ‘referentieregio’. Gelukkig is dat probleem opgelost sinds de gedeputeerde eind april Piemonte bezocht: ‘Een regio, die net als Limburg beschikt over uitstekende streekproducten, die een prachtig landschap weet te combineren met industriële bedrijvigheid en waar top-restaurants en prachtige hotels garant staan voor het grote genieten van de geneugten des levens.’ Uit NRC Handelsblad van 2 juni:Piemonte als referentieregio dus. De gedeputeerde belooft alle ervaringen te zullen verwerken in ‘een uitgebreide rapportage, die uiteindelijk de basis zal zijn van een plan van aanpak voor de ontwikkeling van Limburg tot het “Piemonte van het Noorden”’. Ik kijk er nu al naar uit.
Ook Horst en omgeving hebben al vele jaren te lijden onder vergelijkingen met archetypische plaatsen, wijken en gebouwen. Mijn top 5:
5. Rivièra van Horst. Zaterdag voor het eerst gelezen in Dagblad De Limburger. Bedoeld wordt ‘het meertje achter het Parkhotel’.Volgens de krant ontsproten aan het brein van ‘dorpelingen met gevoel voor dramatiek’. Zou het? Lijkt me eerder foldertaal of een bedenksel van een extern adviesbureau.
4. Quartier Latin.Dagblad De Limburger noemde het plan van wethouder Leon Litjens voor een Horster Quartier Latin op de plek waar nu het Rode Kruisgebouw ligt op 30 januari 2008 ‘een speelse gedachte’. Moeten we er rouwig om zijn dat het daar vooralsnog bij is gebleven?
3. De Eiffeltoren van Horst. 24 juli 2003. Dagblad De Limburger bericht enthousiast over de aanstaande herontwikkeling van de ruïne van kasteel Ter Horst. Architect Geer Selen is verantwoordelijk voor de plannen. De kasteelruïne kan volgens hem uitgroeien tot een centrum van historie en cultuur: ‘Let maar op. De ruïne wordt de Eiffeltoren van Horst.’ Droom maar lekker verder.
2. Wageningen van het Zuiden. Gemunt door voormalig burgemeester Romé Fasol, gretig omarmd door de huidige burgemeester, Kees van Rooij, in de speech bij z’n installatie op 7 oktober 2005.
Bent u wel eens in Wageningen geweest?
1. Het Nederlandse Toscane. Blauwe bessenteler Theo Douven uit Melderslo in Dagblad De Limburger van 28 februari 2007: ‘Toscane. Veertig jaar geleden stelde die regio he-le-maal niets voor. Maar nu is het een van de populairste vakantiebestemmingen van Italië. Er is ook zoveel te zien en te doen, zonder dat het oorspronkelijke agrarische karakter van de streek daar onder heeft moeten lijden. Deze streek zou het Nederlandse Toscane kunnen worden.’Inderdaad, met Florence aan de Langevensche Loop als hoofdstad.
Klein mysterie 183 – Het geheim van Horst
Diepte-interviewers vragen mensen wel eens naar hun absolute leeftijd. Nu wil het geval dat ik nog nooit aan een diepte-interview ben onderworpen, dus de vraag naar mijn absolute leeftijd is me nog nooit gesteld (gewone mensen doen zoiets namelijk niet). Maar je moet altijd op het ergste zijn voorbereid. Stel daarom dat er ooit een diepte-interviewer langskomt, dan kan ik op de vraag ‘Wat is jouw [diepte-interviewers tutoyeren altijd] absolute leeftijd?’ vol overtuiging antwoorden: ‘0’. Op 0-jarige leeftijd lig je in je wieg of box en beleef je momenten van gelukzaligheid met dingen die bewegen en ook nog geluid maken. Bij mij is dat de rest van m’n leven altijd zo gebleven. Nog steeds kan ik me opperbest vermaken met tollen en opdraaibeesten. Jean Tinguely is een van m’n favoriete kunstenaars en veel mooiers dan de diverse windwatermolens en door wind aangedreven vogelverschrikkers heeft Horst aan de Maas echt niet te bieden.
Na het voorgaande zult u begrijpen dat ik zaterdag met hooggestemde verwachtingen afreisde naar Neerpelt om daar de internationale klankkunstexpositie Good Vibrations en – vooral – Klankenbos te bezoeken. De klankkunstexpositie, tien klankkunstwerken geëxposeerd op tien verschillende locaties in Neerpelt, kon me niet bijster imponeren (soms te pretentieus, soms te onbegrijpelijk); Klankenbos des te meer.Klankenbos bevat een voor Europa unieke verzameling van twaalf klankinstallaties. Ze staan her en der verspreid over Provinciaal Domein Dommelhof, een vooral uit dennen bestaand bos (à la de Schadijkse Bossen, maar dan veel kleiner), doorsneden door de Dommel. Het gaat vooral om het horen, maar ook kijken speelt een belangrijke rol en bij vrijwel elke installatie is er iets dat beweegt. Zoals bij Springtime in a small town van Peter Bosch en Simone Simons: met veren verbonden houten kisten die bewegen als bezoekers in de buurt komen.
Bij Konversation van Erwin Stache zijn het kasten die geluiden uitwisselen en converseren.
In Willow Hut van Benjamin Samane kun je eigenhandig regenklanken opwekken.
In Tacet van Hekkenbergarchitects is het juist de totale afwezigheid van elk geluid die indruk maakt.Klankenbos is fascinerend, mooi, spannend, ontroerend, ergerlijk (als je ontdekt dat enkele installaties buiten werking zijn) en je hebt er dus dingen die bewegen én geluid maken. Ik voelde me zaterdag weer voor even die 0-jarige in de wieg.
O ja, je hebt er ook nog Wat dat is? U dacht toch niet serieus dat ik dat hier ga verklappen? Zoek het zelf maar uit en taai ‘m gewoon af naar Klankenbos. Om de entreeprijs (gratis) en de openingstijden (24 uur per dag, 365 dagen per jaar) hoeft u het in elk geval niet te laten.
Na het voorgaande zult u begrijpen dat ik zaterdag met hooggestemde verwachtingen afreisde naar Neerpelt om daar de internationale klankkunstexpositie Good Vibrations en – vooral – Klankenbos te bezoeken. De klankkunstexpositie, tien klankkunstwerken geëxposeerd op tien verschillende locaties in Neerpelt, kon me niet bijster imponeren (soms te pretentieus, soms te onbegrijpelijk); Klankenbos des te meer.Klankenbos bevat een voor Europa unieke verzameling van twaalf klankinstallaties. Ze staan her en der verspreid over Provinciaal Domein Dommelhof, een vooral uit dennen bestaand bos (à la de Schadijkse Bossen, maar dan veel kleiner), doorsneden door de Dommel. Het gaat vooral om het horen, maar ook kijken speelt een belangrijke rol en bij vrijwel elke installatie is er iets dat beweegt. Zoals bij Springtime in a small town van Peter Bosch en Simone Simons: met veren verbonden houten kisten die bewegen als bezoekers in de buurt komen.
Bij Konversation van Erwin Stache zijn het kasten die geluiden uitwisselen en converseren.
In Willow Hut van Benjamin Samane kun je eigenhandig regenklanken opwekken.
In Tacet van Hekkenbergarchitects is het juist de totale afwezigheid van elk geluid die indruk maakt.Klankenbos is fascinerend, mooi, spannend, ontroerend, ergerlijk (als je ontdekt dat enkele installaties buiten werking zijn) en je hebt er dus dingen die bewegen én geluid maken. Ik voelde me zaterdag weer voor even die 0-jarige in de wieg.
O ja, je hebt er ook nog Wat dat is? U dacht toch niet serieus dat ik dat hier ga verklappen? Zoek het zelf maar uit en taai ‘m gewoon af naar Klankenbos. Om de entreeprijs (gratis) en de openingstijden (24 uur per dag, 365 dagen per jaar) hoeft u het in elk geval niet te laten.
Klein mysterie 182 – Beeldenbloei
Wat is het antoniem van beeldenstorm? Beeldenexplosie? Beeldengroei? Beeldenhausse? Beeldenbloei? ‘Beeldenhausse’ komt denk ik het dichtste in de buurt, maar laten we het vanwege de alliteratie toch maar op ‘beeldenbloei’ houden.
Zou het toeval zijn? Het ontbreken van gemeentelijk beleid misschien? Wat de verklaring ook moge zijn, feit is dat Horst aan de Maas momenteel een periode van ongekende beeldenbloei doormaakt. Vanaf eind maart noteerde ik (1) een anoniem, intussen grotendeels tenietgedaan meesterwerkje nabij station Horst-Sevenum, (2) twee beelden in de voortuin van Renschdael in Horst, (3) een versierde paal in een wild begroeid veldje nabij Kronenberg, (4) een roedel wolven of honden (daarover zijn de geleerden het nog altijd niet eens) bij de Sint-Goarkapel in Meerlo,(5) een installatie met voetbalplaatjes en tuinkabouter in een voormalige winkeletalage aan de Spoorstraat in Tienray en (6) de TG-KL (Time Generator Klein Lourdes) in een tuin aan Over de Beek in Tienray.
Aan die mooie oogst ga ik nu nog eens drie kunstwerken toevoegen. Eerst een aanvulling. In de tuin van Renschdael op de splitsing van Gasthuisstraat en Venloseweg blijk ik namelijk een derde beeld over het hoofd te hebben gezien (hetgeen de vraag opwerpt waarom u me daar eigenlijk niet op attendeerde):Verplaatsen we ons vervolgens naar Swolgen, naar de splitsing Monseigneur Aertsstraat – Schoolstraat. Daar is vrijdag een glaskunstwerk onthuld dat Swolgen en meer in het bijzonder dorpsblad De Haverkist onder een vergrootglas legt.Een werk van Petra Verhees uit Panningen, die ook het nog niet eerder door mij opgemerkte De Roos van Lottum (2006) op haar naam heeft staan.Tenslotte was het Hallo Horst aan de Maas dat me afgelopen week attent maakte op een installatie van Bert Korsten aan de Dijkerheideweg, nog net aan de Horster zijde van de grens tussen de voormalige gemeenten Horst (aan de Maas) en Sevenum. Het werk hangt schuin boven een uit het begin van de vorige eeuw daterend veldkruis. Het bestaat uit een spinnenweb van gegalvaniseerde draad. Een cirkelvormig stuk folie met daarop het gedicht Stilte vormt het middelpunt van het web.Mede omdat ik geen antenne heb voor poëzie (ik schaam me diep, Hans Mellendijk) moest ik wel even wennen aan dit werk. Maar na het bekijken van het filmpje dat er betrekking op heeft (alleen al de moeite waard vanwege de prachtige muziek), begin ik het geloof ik toch enigszins te doorgronden. Bekijk trouwens beslist ook de andere filmpjes op YouTube van Bert Korsten. Het zou een understatement zijn hem een uiterst veelzijdig kunstenaar te noemen.
Zou het toeval zijn? Het ontbreken van gemeentelijk beleid misschien? Wat de verklaring ook moge zijn, feit is dat Horst aan de Maas momenteel een periode van ongekende beeldenbloei doormaakt. Vanaf eind maart noteerde ik (1) een anoniem, intussen grotendeels tenietgedaan meesterwerkje nabij station Horst-Sevenum, (2) twee beelden in de voortuin van Renschdael in Horst, (3) een versierde paal in een wild begroeid veldje nabij Kronenberg, (4) een roedel wolven of honden (daarover zijn de geleerden het nog altijd niet eens) bij de Sint-Goarkapel in Meerlo,(5) een installatie met voetbalplaatjes en tuinkabouter in een voormalige winkeletalage aan de Spoorstraat in Tienray en (6) de TG-KL (Time Generator Klein Lourdes) in een tuin aan Over de Beek in Tienray.
Aan die mooie oogst ga ik nu nog eens drie kunstwerken toevoegen. Eerst een aanvulling. In de tuin van Renschdael op de splitsing van Gasthuisstraat en Venloseweg blijk ik namelijk een derde beeld over het hoofd te hebben gezien (hetgeen de vraag opwerpt waarom u me daar eigenlijk niet op attendeerde):Verplaatsen we ons vervolgens naar Swolgen, naar de splitsing Monseigneur Aertsstraat – Schoolstraat. Daar is vrijdag een glaskunstwerk onthuld dat Swolgen en meer in het bijzonder dorpsblad De Haverkist onder een vergrootglas legt.Een werk van Petra Verhees uit Panningen, die ook het nog niet eerder door mij opgemerkte De Roos van Lottum (2006) op haar naam heeft staan.Tenslotte was het Hallo Horst aan de Maas dat me afgelopen week attent maakte op een installatie van Bert Korsten aan de Dijkerheideweg, nog net aan de Horster zijde van de grens tussen de voormalige gemeenten Horst (aan de Maas) en Sevenum. Het werk hangt schuin boven een uit het begin van de vorige eeuw daterend veldkruis. Het bestaat uit een spinnenweb van gegalvaniseerde draad. Een cirkelvormig stuk folie met daarop het gedicht Stilte vormt het middelpunt van het web.Mede omdat ik geen antenne heb voor poëzie (ik schaam me diep, Hans Mellendijk) moest ik wel even wennen aan dit werk. Maar na het bekijken van het filmpje dat er betrekking op heeft (alleen al de moeite waard vanwege de prachtige muziek), begin ik het geloof ik toch enigszins te doorgronden. Bekijk trouwens beslist ook de andere filmpjes op YouTube van Bert Korsten. Het zou een understatement zijn hem een uiterst veelzijdig kunstenaar te noemen.
donderdag 22 juli 2010
Intermezzo – Kater
Wat een genante vertoning zeg, die gemeenteraadsvergadering van dinsdagavond. Dan heb ik het niet alleen over de zoveelste episode skatebaanschande (waarover PvdA-PK-raadslid Roy Bouten intussen nieuwe schriftelijke vragen heeft gesteld), maar bijvoorbeeld ook over een wethouder die op het onbeschofte af (anders kan ik het niet noemen) antwoord geeft op aan hem gestelde vragen (klik hier en vervolgens op agendapunt 7) en een burgemeester die na een schorsing van de vergadering weigert te wachten totdat de raad weer voltallig is. Daar hield ik dus, zonder dat ik ook maar een druppel alcohol gedronken had, een fikse kater aan over. Maar dan is er gelukkig nog Galatasaray om die kater weg te spoelen.Cim Bom speelde gisteren in Mönchengladbach tegen aartsrivaal Fenerbahçe. Lang getwijfeld of ik dat reisje van drie kwartier wel moest maken: de tijden dat ik – per definitie oninteressant – vriendschappelijk voetbal live bezocht of op televisie bekeek, liggen ver achter me. Uiteindelijk toch maar besloten om te gaan. En het moet gezegd: het was alweer even geleden dat ik zo’n goed besluit had genomen.34.191 toeschouwers, naar schatting 99 procent Turks of van Turkse afkomst. De ene helft van het stadion roodgeel (Galatasaray), de andere blauwgeel (Fenerbahçe). Een orkaan van geluid al tijdens de warming-up.
Na een kwartier vier gele kaarten en een rode (Selçuk Şahin; Fenerbahçe). Gejoel. Na een half uur 1-0 voor Fenerbahçe (Santos). Vuurwerk vanuit het Fenerbahçe-vak.
Waarschuwing van de stadionspeaker. Meer vuurwerk. Wedstrijd gestaakt.
Oorverdovend gefluit. Wedstrijd hervat. Meer gele kaarten. Politie. Ritmisch handgeklap. Overtredingen. Vuurwerk. Flitsen van de klasse van Arda Turan. Meer vuurwerk. Meer overtredingen. Uitdagend gezang. Meer politie. Uitblinker Alex (Fenerbahçe) uit de wedstrijd geschopt. Hels gebrul. Vuurwerk.Waarschuwing van de stadionspeaker. Overtredingen. Steeds grotere druk van Galatasaray. Gezang. Overtredingen. Nog meer politie. Weer een gele kaart. Vuurwerk.Geen waarschuwing meer van de stadionspeaker. Vrije trap Arda Turan op de lat. Woest gekrijs. Vuurwerk. Waarschuwing van de stadionspeaker. Overtredingen. Laatste minuut. Kopbal Arda Turan net over. Afgelopen. Uitzinnige vreugde (Fenerbahçe).
Stilte (Galatasaray). Gelukkig is er meer tussen hemel en aarde dan genante gemeenteraadsvergaderingen.
Na een kwartier vier gele kaarten en een rode (Selçuk Şahin; Fenerbahçe). Gejoel. Na een half uur 1-0 voor Fenerbahçe (Santos). Vuurwerk vanuit het Fenerbahçe-vak.
Waarschuwing van de stadionspeaker. Meer vuurwerk. Wedstrijd gestaakt.
Oorverdovend gefluit. Wedstrijd hervat. Meer gele kaarten. Politie. Ritmisch handgeklap. Overtredingen. Vuurwerk. Flitsen van de klasse van Arda Turan. Meer vuurwerk. Meer overtredingen. Uitdagend gezang. Meer politie. Uitblinker Alex (Fenerbahçe) uit de wedstrijd geschopt. Hels gebrul. Vuurwerk.Waarschuwing van de stadionspeaker. Overtredingen. Steeds grotere druk van Galatasaray. Gezang. Overtredingen. Nog meer politie. Weer een gele kaart. Vuurwerk.Geen waarschuwing meer van de stadionspeaker. Vrije trap Arda Turan op de lat. Woest gekrijs. Vuurwerk. Waarschuwing van de stadionspeaker. Overtredingen. Laatste minuut. Kopbal Arda Turan net over. Afgelopen. Uitzinnige vreugde (Fenerbahçe).
Stilte (Galatasaray). Gelukkig is er meer tussen hemel en aarde dan genante gemeenteraadsvergaderingen.
dinsdag 20 juli 2010
Actualisatie – Skatebaanschande (7)
Zoals gisteren al voorspeld, is dinsdag 20 juli 2010 inderdaad een historische dag voor Horst geworden. Twee uur geleden maakte wethouder Loes Wijnhoven tijdens de gemeenteraadsvergadering namelijk bekend dat een nieuwe skatebaan in Horst in elk geval NIET op het grasveldje tussen sportschool ANCO en de Venrayseweg zal komen. Want de skaters waarmee de wethouder heeft gesproken willen een locatie waar ze meer gezien worden. Ook de ouders van de skaters (ik wist niet dat die in dezen ook al iets te zeggen hebben) zien een skatebaan nabij de ANCO niet zitten.Maar daarom niet getreurd, aldus de wethouder, want ‘er is een andere locatie in beeld voor een permanente skatebaan’. Een vooralsnog geheime locatie, die op het moment ‘planologisch getoetst’ wordt. Na die planologische toetsing treedt de gemeente in overleg met de omwonenden en pas daarna wordt de nieuwe locatie naar buiten gebracht. PvdA-PK-raadslid Roy Bouten (‘Het gezeik heeft lang genoeg geduurd’) daagde de wethouder nog uit een datum te noemen waarop de skatebaan operationeel is, maar aan dat feestje wenste mevrouw Wijnhoven geen medewerking te verlenen: ‘Zorgvuldigheid staat voorop.’Je hoeft geen ziener te zijn om te voorspellen dat dit weer maanden, zo niet jaren gaat duren. Ik kan hier nu wel weer een hele verhandeling over gaan houden, maar laat ik me voor de verandering eens beperken tot drie woorden: triest, diep triest.
maandag 19 juli 2010
Intermezzo - Schoenen
Nu de hitte geleidelijk weer ondraaglijk begint te worden, lijkt me dit een mooi moment om er ter afleiding weer eens een quizje in te gooien. Van een held die vorige week van z’n voetstuk is getuimeld en intussen verwoede pogingen doet er weer op te klauteren, ontving ik deze foto (dank!). Ra, ra, wat zijn dit?A. De schoenen van Galatasarayspelers die op kousenvoeten het Parkhotel zijn uitgeslopen om een avondje te gaan stappen in het bruisende Horster uitgaanscentrum.
B. Kinderschoenen die Sinterklaas in december vergeten is te vullen.
C. De schoenen van Galatasarayspelers die voorafgaand aan hun training in Horst nog snel een gebed tot Allah richten in de mobiele moskee die zich tijdelijk op sportpark Ter Horst bevindt.
D. Een door de spelers van PAS Hamedan meegenomen verzameling schoenen die het afgelopen jaar tijdens persconferenties in Iran naar het hoofd van westerse politici en diplomaten zijn gegooid.
Mail het juiste antwoord vóór komende zondag naar HorstsweetHorst@gmail.com. Onder de inzenders van het juiste antwoord verloot ik een zakje dropveters.
B. Kinderschoenen die Sinterklaas in december vergeten is te vullen.
C. De schoenen van Galatasarayspelers die voorafgaand aan hun training in Horst nog snel een gebed tot Allah richten in de mobiele moskee die zich tijdelijk op sportpark Ter Horst bevindt.
D. Een door de spelers van PAS Hamedan meegenomen verzameling schoenen die het afgelopen jaar tijdens persconferenties in Iran naar het hoofd van westerse politici en diplomaten zijn gegooid.
Mail het juiste antwoord vóór komende zondag naar HorstsweetHorst@gmail.com. Onder de inzenders van het juiste antwoord verloot ik een zakje dropveters.
Intermezzo – Puzzelstukjes (en helden)
Heel soms gebeurt het dat twee puzzelstukjes in elkaar vallen (vreemd trouwens dat puzzelstukjes in elkaar vallen). Mij viel dat geluk afgelopen week ten deel.
Puzzelstukje 1: op 27 mei ontdekte ik een prachtige installatie in de etalage van een voormalige winkel aan de Spoorstraat in Tienray (ik schreef er vorige week al over).Puzzelstukje 2: op 25 juni viel m’n oog ineens op dit object in een tuin aan Over de Beek in Tienray:Een opberghok voor tuingereedschap? Een lanceerinstallatie voor een ruimtevaartuigje? Een afvoerinstallatie voor onderaardse dampen? Of toch gewoon een luxe poepdoos om de hoge nood van de eigenaren van het perceel te lenigen? Hoe het ook zij, het volgende Klein Mysterie was geboren. Ik besloot er te zijner tijd eens een stukje aan te wijden.
Hoe vielen deze twee puzzelstukjes nu in elkaar? Of moeten we zeggen: hoe dwarrelden deze twee puzzelstukjes nu in elkaar? Want er gingen wel 24 uur overheen voordat de stukjes elkaar bereikten. Afgelopen donderdag vertelde iemand me dat de WK-installatie in de voormalige winkeletalage het werk was van kunstenaar Erik van Maarschalkerwaard. Daarmee begon Puzzelstukje 1 aan een dwarreltocht die een dag later tijdens het lezen van Peel en Maas eindigde in de armen van Puzzelstukje 2. Want laat het Venrayse weekblad nu een uitgebreid artikel bevatten over het object in de tuin aan Over de Beek. En laat dat object nu een werk zijn van Erik van Maarschalkerwaard! Van de weeromstuit zou je nog gaan geloven in een Grote Ordenaar.Het object blijkt een houten constructie te zijn, bekleed met masonite en voorzien van zinken deuren en een zinken dak. Het heet TG-KL, wat staat voor Time Generator Klein Lourdes. Erik van Maarschalkerwaard in Peel en Maas over zijn kunstwerk: ‘Ik wilde iets maken waar mensen zich van zouden afvragen wat het is. Alles is altijd netjes geordend in Nederland en volgens regels. Er is weinig ruimte om te fantaseren.’
Dat vind ik nu geweldig: plompverloren ergens iets geks neerzetten en mensen vervolgens maar laten gissen wat het is, terwijl het niks is, althans niks functioneels. En het werkt, in elk geval bij mij, want ik had op 25 juni dus meteen al vier mogelijke functies aan het object toegekend. Zo zie je maar: de ene week lazeren twee helden van hun voetstuk, de andere week heb je er ineens weer een held bij.
Puzzelstukje 1: op 27 mei ontdekte ik een prachtige installatie in de etalage van een voormalige winkel aan de Spoorstraat in Tienray (ik schreef er vorige week al over).Puzzelstukje 2: op 25 juni viel m’n oog ineens op dit object in een tuin aan Over de Beek in Tienray:Een opberghok voor tuingereedschap? Een lanceerinstallatie voor een ruimtevaartuigje? Een afvoerinstallatie voor onderaardse dampen? Of toch gewoon een luxe poepdoos om de hoge nood van de eigenaren van het perceel te lenigen? Hoe het ook zij, het volgende Klein Mysterie was geboren. Ik besloot er te zijner tijd eens een stukje aan te wijden.
Hoe vielen deze twee puzzelstukjes nu in elkaar? Of moeten we zeggen: hoe dwarrelden deze twee puzzelstukjes nu in elkaar? Want er gingen wel 24 uur overheen voordat de stukjes elkaar bereikten. Afgelopen donderdag vertelde iemand me dat de WK-installatie in de voormalige winkeletalage het werk was van kunstenaar Erik van Maarschalkerwaard. Daarmee begon Puzzelstukje 1 aan een dwarreltocht die een dag later tijdens het lezen van Peel en Maas eindigde in de armen van Puzzelstukje 2. Want laat het Venrayse weekblad nu een uitgebreid artikel bevatten over het object in de tuin aan Over de Beek. En laat dat object nu een werk zijn van Erik van Maarschalkerwaard! Van de weeromstuit zou je nog gaan geloven in een Grote Ordenaar.Het object blijkt een houten constructie te zijn, bekleed met masonite en voorzien van zinken deuren en een zinken dak. Het heet TG-KL, wat staat voor Time Generator Klein Lourdes. Erik van Maarschalkerwaard in Peel en Maas over zijn kunstwerk: ‘Ik wilde iets maken waar mensen zich van zouden afvragen wat het is. Alles is altijd netjes geordend in Nederland en volgens regels. Er is weinig ruimte om te fantaseren.’
Dat vind ik nu geweldig: plompverloren ergens iets geks neerzetten en mensen vervolgens maar laten gissen wat het is, terwijl het niks is, althans niks functioneels. En het werkt, in elk geval bij mij, want ik had op 25 juni dus meteen al vier mogelijke functies aan het object toegekend. Zo zie je maar: de ene week lazeren twee helden van hun voetstuk, de andere week heb je er ineens weer een held bij.
Intermezzo – Albert
‘Als hij zo doet moet hij afgemaakt worden.’ Persoonlijk vind ik dat wel erg rigoureus. Ik wil het gedrag van Albert absoluut niet goedpraten, maar afmaken? Zo zwaar was het vergrijp nu toch ook weer niet? Je moet de zaken wel in proporties blijven zien. Voor wie nog niet duidelijk is waar ik het over heb: Albert is een witte haan met rode kam. Albert huist in een weitje aan de Tienrayseweg in Meerlo. Albert is bevriend met ezel Pedro. Wat zeg ik? Albert houdt van Pedro! Daarom brengt Albert een groot deel van z’n tijd door op de rug van Pedro. Een wat vreemde manier om je genegenheid te uiten? Ik zou zeggen: iedereen heeft recht op z’n eigen afwijking. Albert raakte afgelopen week in opspraak. Blijkens Dagblad De Limburger van 16 juli vloog Albert twee dagen eerder over het hek van z’n weitje en pikte hij een 57-jarige inwoonster van Meerlo in haar kuit. De vrouw moest zich onder doktersbehandeling laten stellen. Ze was not amused door de actie van Albert en verklaarde in Dagblad De Limburger dat Albert moet worden afgemaakt. Ik vind dat dus buitenproportioneel. Vooropgesteld: Albert heeft zich niet netjes gedragen. Daarom verdient Albert straf. Eenzame opsluiting? Wat denkt u: zou dat Albert minder agressief maken? Natuurlijk niet. Ik vrees dat Albert er alleen maar gewelddadiger op zou worden. ‘Albert de recidivist’, ik zie de krantenkoppen al voor me. Kortwieken dan? Zelfde verhaal. Gaat ie z’n agressie misschien botvieren op andere dieren in het weitje of, nog erger, op Pedro. Nee, Albert dient naar mijn bescheiden mening op z’n plaats te worden gezet. Het moet maar eens afgelopen zijn met dat haantjesgedrag. Een alternatieve straf zou in mijn ogen wonderen kunnen doen. Wat ik in gedachten heb? Laat Albert eens één dag – maar één uur lijkt me ook al voldoende – een kijkje gaan nemen bij zijn 225 duizend soortgenoten bij Pluimveebedrijf Van Leendert BV aan de Mackayweg in Tienray.Als dat Albert geen nederigheid leert, weet ik het niet meer. Ik voorspel u dat Albert op hangende pootjes zal terugkeren naar z’n weitje in Meerlo en daarna geen vlieg meer kwaad zal doen. Pedro blij, Albert blij, 57-jarige Meerlose blij, ik blij.
Klein mysterie 181 – Galatasaray (2)
Stel je eens voor dat honderd jaar geleden iemand had gezegd dat er op 18 juli 2010 in Horst een voetbalwedstrijd zou plaatsvinden tussen een club uit de Turkse Süperlig en een club uit de binnenlanden van Iran en dat de hele wereld van die wedstrijd zou kunnen meegenieten. Het lijkt me niet uitgesloten dat die man of vrouw zou zijn getrakteerd op een enkeltje Venray. En toch vond gisteren op sportpark Ter Horst een voetbalwedstrijd plaats tussen de Turkse topclub Galatasaray en de Iraanse laagvlieger PAS Hamedan en kon de hele wereld, mits aangesloten op internet, via allerlei websites live meegenieten. Sta me alstublieft toe dat ik dat fascinerend vind.
Wat me verder blijft verbazen, is het wereldvreemde gedrag van Galatasaray. Zelfs bij de wedstrijd van gisteren was eigenlijk geen publiek welkom. Dat uiteindelijk toch twee- à driehonderd toeschouwers aanwezig waren, was voor zover ik het kon beoordelen het gevolg van een combinatie van burgerlijke ongehoorzaamheid (van de toeschouwers) en enige lankmoedigheid (van de bewaking). Een wanklank werd overigens niet gehoord. Laat ik, nu ik toch m’n verwondering over van alles en nog wat uit aan het spreken ben, ook nog maar even zeggen dat het me bevreemdt dat Horst zo weinig doet met Galatasaray. Want vergis u niet: Cim Bom (spreek uit: ‘Dzjim Bom’) is de grootste club van Turkije, met alleen al in West-Europa 400 duizend fans. Turkse kranten en televisiezenders en websites berichten dagelijks vanuit Horst. De website van Galatasaray doet zelfs van elke scheet die spelers en trainers laten uitgebreid verslag. En het wordt gevreten. Het verslag van de wedstrijd tegen de Iraniërs is op dit moment al meer dan honderdduizend keer bekeken! Als zich daarom ooit een gelegenheid voordeed om Horst (aan de Maas) op de Turkse kaart te zetten, dan nu wel. Toch heb ik niet de indruk dat dat gebeurt. ‘Is helemaal geen belangstelling voor’, zou een tegenwerping kunnen zijn. Inderdaad zal voetbal altijd de boventoon blijven voeren in de verslaggeving, maar als je al die journalisten op de juiste manier voedt, ben ik ervan overtuigd dat je ook Horst onder hun aandacht kunt brengen. Horst-promotie houdt toch hopelijk niet op bij de landsgrenzen? En Galatasaray mag zich dan wel niet van z’n meest gastvrije kant laten zien, dat wil toch nog niet zeggen dat Horst (aan de Maas) dat ook moet doen?
Wat me verder blijft verbazen, is het wereldvreemde gedrag van Galatasaray. Zelfs bij de wedstrijd van gisteren was eigenlijk geen publiek welkom. Dat uiteindelijk toch twee- à driehonderd toeschouwers aanwezig waren, was voor zover ik het kon beoordelen het gevolg van een combinatie van burgerlijke ongehoorzaamheid (van de toeschouwers) en enige lankmoedigheid (van de bewaking). Een wanklank werd overigens niet gehoord. Laat ik, nu ik toch m’n verwondering over van alles en nog wat uit aan het spreken ben, ook nog maar even zeggen dat het me bevreemdt dat Horst zo weinig doet met Galatasaray. Want vergis u niet: Cim Bom (spreek uit: ‘Dzjim Bom’) is de grootste club van Turkije, met alleen al in West-Europa 400 duizend fans. Turkse kranten en televisiezenders en websites berichten dagelijks vanuit Horst. De website van Galatasaray doet zelfs van elke scheet die spelers en trainers laten uitgebreid verslag. En het wordt gevreten. Het verslag van de wedstrijd tegen de Iraniërs is op dit moment al meer dan honderdduizend keer bekeken! Als zich daarom ooit een gelegenheid voordeed om Horst (aan de Maas) op de Turkse kaart te zetten, dan nu wel. Toch heb ik niet de indruk dat dat gebeurt. ‘Is helemaal geen belangstelling voor’, zou een tegenwerping kunnen zijn. Inderdaad zal voetbal altijd de boventoon blijven voeren in de verslaggeving, maar als je al die journalisten op de juiste manier voedt, ben ik ervan overtuigd dat je ook Horst onder hun aandacht kunt brengen. Horst-promotie houdt toch hopelijk niet op bij de landsgrenzen? En Galatasaray mag zich dan wel niet van z’n meest gastvrije kant laten zien, dat wil toch nog niet zeggen dat Horst (aan de Maas) dat ook moet doen?
Actualisatie – Trapveldjes (2)
Historische dag morgen: na tweeënhalve maand nadenken zal wethouder Loes Wijnhoven de gemeenteraad laten weten of ze uiterlijk op 1 oktober met een plan zal komen voor een skatebaan op een grasveldje tussen sportschool Anco en de Venrayseweg, nabij de ingang van Kasteelpark Ter Horst. In de opmaat naar die al bij voorbaat gedenkwaardige 20e juli 2010 nog maar eens een bezoek gebracht aan de oorspronkelijk beoogde locatie voor de Horster skatebaan. Wat blijkt? De doelen van het basketbal- annex trapveldje zijn inmiddels voorzien van heuse netten. Precies zoals het hoort. Want ook trapvelddoeltjes dienen een net te hebben. Dat net vormt, zoals al eens eerder gezegd, de beloning voor de doelpuntenmaker: hij hoeft de bal niet te gaan halen, z’n kameraadje dat over of naast heeft geschoten, moet die zware gang wel maken. Straffen en belonen, alleen op die manier zal het ooit een keer lukken met dat wereldkampioen worden. Er is nog iets dat ik kwijt wil over de doelnetten op dat geasfalteerde terreintje tussen Van Merwijckstraat en A73. Ze bevestigen me namelijk in m’n onwrikbare vooruitgangsgeloof. Want wat schreef wethouder Wijnhoven nog op 12 april van dit jaar over de netten van trapvelddoelen (klik op agendapunt 4 en vervolgens op het plusje bij 04b en tenslotte op 20 IM 2010.21)? ‘Deze netten zijn niet vandalisme bestendig en ook niet duurzaam verkrijgbaar.’ Nauwelijks twee maanden later ziet de wereld er dus alweer heel anders uit. Ik neem tenminste aan dat deze netten wel vandalismebestendig en wel duurzaam verkrijgbaar zijn. (Wat betekent ‘duurzaam verkrijgbaar’ in dit verband eigenlijk? Dat de netten blijvend verkrijgbaar zijn? Of dat ze lang meegaan of zelfs cradle-to-cradle zijn? Een wezenlijk verschil, lijkt me.)Dit biedt ook perspectieven voor alle tot dusverre netloze trapvelddoeltjes in de gemeente Horst aan de Maas en daarmee voor alle Horster voetbalverenigingen. Ga er maar vanuit dat ze met trapvelddoeltjes met netten binnen tien jaar allemaal minimaal één niveau hoger spelen. Nu morgen die skatebaan er nog even doorjassen en m’n vooruitgangsgeloof krijgt andermaal een gigantische boost.