Wat is dit nu weer?
Enkele weken geleden aangetroffen op een ruig begroeid veldje aan het Bedelaarspad in Kronenberg. Als iemand me aan het verstand zou proberen te peuteren dat het een kunstwerk is, zou ik het voor waar aannemen. Maar als iemand anders zou beweren dat het de basis vormt van een door een vogel te voltooien nest, zou ik het ook geloven. Mogelijk zou een derde me zelfs weten te overtuigen van het feit dat we hier van doen hebben met een religieus symbool of de ijzertijdversie van een totempaal. Voor wat het waard is: persoonlijk zou ik eerder een artistieke dan een praktische of religieuze bedoeling vermoeden. Als er tenminste überhaupt sprake is van een bedoeling.
Bedoeld of onbedoeld: in mijn ogen is die paal kunst. Voor internetencyclopedie Wikipedia is dit vloeken in de kerk. Die definieert
kunst namelijk als
‘dat wat gemaakt is met de vooropstaande bedoeling (één of meer van) de menselijke zintuigen én de menselijke geest te prikkelen’. Ik vind die vooropstaande bedoeling niet per se noodzakelijk. Denk bijvoorbeeld even terug aan die geweldige actie over de rechterflank van Keisuke Honda in de tweede helft van PSV-VVV op 2 augustus 2009. Dacht u nu werkelijk dat hij de vooropstaande bedoeling had de menselijke zintuigen én de menselijke geest te prikkelen? Kom nou toch. Hij wilde gewoon een goal maken. Niettemin een staaltje van hogeschoolkunst. Een zelfde redenering zou je op kunnen hangen over de
windwatermolen. Evenmin bedoeld om de zintuigen en de geest te prikkelen, desondanks kunst in optima forma.
Terug naar die paal. Waarin ligt voor mij z’n bekoring? Ik denk dat het een combinatie is van verschijningsvorm en locatie. Op onnadrukkelijke wijze is hij toch aanwezig. De versierende uitkraging is niet te overdadig en sluit in materiaalgebruik en vormgeving naadloos aan bij de omgeving. Vlak ook de lichte kromming in de paal niet uit. Geeft er karakter aan. Zoals de paal in z’n geheel het veldje karakter verleent. Een baken. Juist die paal doet dit veldje uitstijgen boven al die duizenden andere ruig begroeide veldjes.
Is het dan niet vreselijk jammer dat er geen verklarend bordje bij staat? Nee, absoluut niet. Een bordje zou het alleen maar verpesten. De onbevangen blik zou meteen weg zijn. Ik bedoel: of je het nu wilt of niet, je bekijkt die paal toch met andere ogen als je weet dat hij niet op een achternamiddag door de plaatselijke smid in elkaar is geknutseld maar het werk is van een gerenommeerd landschapskunstenaar. Of andersom.
Enkele weken geleden aangetroffen op een ruig begroeid veldje aan het Bedelaarspad in Kronenberg. Als iemand me aan het verstand zou proberen te peuteren dat het een kunstwerk is, zou ik het voor waar aannemen. Maar als iemand anders zou beweren dat het de basis vormt van een door een vogel te voltooien nest, zou ik het ook geloven. Mogelijk zou een derde me zelfs weten te overtuigen van het feit dat we hier van doen hebben met een religieus symbool of de ijzertijdversie van een totempaal. Voor wat het waard is: persoonlijk zou ik eerder een artistieke dan een praktische of religieuze bedoeling vermoeden. Als er tenminste überhaupt sprake is van een bedoeling. 
Bedoeld of onbedoeld: in mijn ogen is die paal kunst. Voor internetencyclopedie Wikipedia is dit vloeken in de kerk. Die definieert kunst namelijk als ‘dat wat gemaakt is met de vooropstaande bedoeling (één of meer van) de menselijke zintuigen én de menselijke geest te prikkelen’. Ik vind die vooropstaande bedoeling niet per se noodzakelijk. Denk bijvoorbeeld even terug aan die geweldige actie over de rechterflank van Keisuke Honda in de tweede helft van PSV-VVV op 2 augustus 2009. Dacht u nu werkelijk dat hij de vooropstaande bedoeling had de menselijke zintuigen én de menselijke geest te prikkelen? Kom nou toch. Hij wilde gewoon een goal maken. Niettemin een staaltje van hogeschoolkunst. Een zelfde redenering zou je op kunnen hangen over de windwatermolen. Evenmin bedoeld om de zintuigen en de geest te prikkelen, desondanks kunst in optima forma.
Terug naar die paal. Waarin ligt voor mij z’n bekoring? Ik denk dat het een combinatie is van verschijningsvorm en locatie. Op onnadrukkelijke wijze is hij toch aanwezig. De versierende uitkraging is niet te overdadig en sluit in materiaalgebruik en vormgeving naadloos aan bij de omgeving. Vlak ook de lichte kromming in de paal niet uit. Geeft er karakter aan. Zoals de paal in z’n geheel het veldje karakter verleent. Een baken. Juist die paal doet dit veldje uitstijgen boven al die duizenden andere ruig begroeide veldjes. 
Is het dan niet vreselijk jammer dat er geen verklarend bordje bij staat? Nee, absoluut niet. Een bordje zou het alleen maar verpesten. De onbevangen blik zou meteen weg zijn. Ik bedoel: of je het nu wilt of niet, je bekijkt die paal toch met andere ogen als je weet dat hij niet op een achternamiddag door de plaatselijke smid in elkaar is geknutseld maar het werk is van een gerenommeerd landschapskunstenaar. Of andersom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten