maandag 24 mei 2010

Actualisatie – Trapveldjes (1)

Als Job Cohen terug mag komen op eerder ingenomen standpunten, mag Horst-sweet-Horst het ook. Al was het maar omdat ten halve keren stukken stoerder is dan ten hele dwalen. Op 26 augustus 2008 schreef ik in mijn top 5 van Horster trapveldjes over dit in Horst aan de Maas wijdverbreide type goal:‘De doelen zijn de mooiste die ik ben tegengekomen hoewel de ‘tralies’ nog iets dichter op elkaar hadden mogen staan.’ Het lukt me nu helaas niet meer te reconstrueren wat er met me aan de hand was toen ik deze woorden aan de pc toevertrouwde, maar erg goed kan ik er niet aan toe zijn geweest. Dat die ‘doelen’ – waarom niet gewoon het woord ‘goals’ gebruikt? – de mooiste waren, ok. Maar dat ‘de “tralies” nog iets dichter op elkaar hadden mogen staan’? Een schandaal van de eerste orde is het, dat de tralies zo ver uit elkaar staan! Zelfs een vijfje (kenners weten waarover ik het heb) schop je met een welgemikte trap door die tralies heen. Je maakt een goal en als beloning mag je de bal gaan halen. En andersom: belandt de bal wel tegen de tralies, zorg dan als keeper dat je je zo snel mogelijk uit de weg maakt, want de bal komt net zo hard van de tralies terug als ie er tegenaan wordt getrapt.
Cynisme ten top. Wie heeft zoiets ooit bij elkaar kunnen verzinnen? Moet wel een voetbal- annex kinderhater zijn geweest. Dan nog liever helemaal niets achter de goal dat de bal tegenhoudt. Weet je tenminste waar je aan toe bent. Maar dit? Typisch voorbeeld van ‘ik wil wel maar ik kan niet’. En kom me alsjeblieft niet aanzetten met dooddoeners als ‘Het is juist een uitdaging om de bal tussen de tralies door te schieten’ of ‘Keepers worden er hard van als ze regelmatig een bal tegen hun kanis krijgen’. Zo, ík ben van mijn dwaalpad af en ten halve gekeerd. Nu de inrichters van trapveldjes nog. Laat ze eens een kijkje gaan nemen op het trapveldje aan de Kruipwilg – over bespottelijke straatnamen gesproken – in Sevenum: Zo kan het dus ook. Al had de ballenvanger wel iets hoger gemogen. Of begeef ik me nu weer op een nieuw dwaalpad?

1 opmerking:

  1. Voormalig ploeggenoot Gé25 mei 2010 om 18:50

    Het is juist een uitdaging om de bal tussen de tralies door te schieten.
    Wellicht is het ook bedoeld om van achteren te kunnen scoren, denk aan het door Wim innig geliefde minivoetbal dat vroeger op tv was: je kon scoren door de twee ronde gaten achter in het net. Ik wed dat Wim dat spec-ta-cu-lair vond!

    BeantwoordenVerwijderen