Puzzelstukje 1: op 27 mei ontdekte ik een prachtige installatie in de etalage van een voormalige winkel aan de Spoorstraat in Tienray (ik schreef er vorige week al over).
Hoe vielen deze twee puzzelstukjes nu in elkaar? Of moeten we zeggen: hoe dwarrelden deze twee puzzelstukjes nu in elkaar? Want er gingen wel 24 uur overheen voordat de stukjes elkaar bereikten. Afgelopen donderdag vertelde iemand me dat de WK-installatie in de voormalige winkeletalage het werk was van kunstenaar Erik van Maarschalkerwaard. Daarmee begon Puzzelstukje 1 aan een dwarreltocht die een dag later tijdens het lezen van Peel en Maas eindigde in de armen van Puzzelstukje 2. Want laat het Venrayse weekblad nu een uitgebreid artikel bevatten over het object in de tuin aan Over de Beek. En laat dat object nu een werk zijn van Erik van Maarschalkerwaard! Van de weeromstuit zou je nog gaan geloven in een Grote Ordenaar.
Dat vind ik nu geweldig: plompverloren ergens iets geks neerzetten en mensen vervolgens maar laten gissen wat het is, terwijl het niks is, althans niks functioneels. En het werkt, in elk geval bij mij, want ik had op 25 juni dus meteen al vier mogelijke functies aan het object toegekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten