Klein mysterie 179 – Roedel

Gisteren werd bij de Sint-Goarkapel in Meerlo het kunstwerk Roedel honden van Chris Ripken onthuld. De aankoop is een gezamenlijk initiatief van de gemeenten Horst aan de Maas en Venray. Het werk staat nagenoeg op de grens van beide gemeenten. De zes honden symboliseren de zes kernen van de voormalige gemeente Meerlo-Wanssum. Daarvan gingen er op 1 januari 2010 drie op in de gemeente Venray en drie in Horst aan de Maas. Drie honden hebben daarom hun blik gericht op Venray en de andere drie op Horst.Publicitair zonk de onthulling van Roedel honden geheel in het niet bij de processie naar de Sint-Goarkapel en de daaropvolgende openluchtmis. Een gemiste kans, want Horst aan de Maas is eindelijk weer eens een kunstwerk van allure rijker. Op een uitgelezen locatie bovendien. Zou je je als gemeente best iets trotser over mogen betonen.
Valt er verder nog iets op te merken? Wat dacht je wat! Want is het nu een roedel honden of een roedel wolven? Op het officiële bordje staat duidelijk ‘Roedel honden’. Maar de Venrayse wethouder Patrick van der Broeck had het in Peel en Maas van 22 april toch onmiskenbaar over wolven. Op de vraag of het kunstwerk verder nog ergens symbool voor staat, antwoordde hij: ‘Nee, nou, je zou kunnen zeggen dat de twee gemeenten als wolven hebben gevochten om die dorpen. Nee, dat niet. Als je er al een symboliek aan zou willen hangen, dan de volgende: wolven leven altijd in gemeenschappen, dat zijn heel sociale dieren. Nou, die zes dorpen die nu gesplitst zijn, dat waren ook hechte leefgemeenschappen met elkaar.’ Vreemd. Ach, de beestjes kunnen ook maar een naam hebben.
Genoeg gezeurd? Natuurlijk niet. De website van de Meerlose Johannes de Doperparochie weet te melden dat het kunstwerk ‘op gepaste afstand’ van de kapel staat. Mag ik dat merkwaardig vinden? Wat maakt een ‘gepaste afstand’ noodzakelijk? Die honden (dan wel wolven) en de kapel bijten elkaar toch niet? Als het nu om een heiligschennend kunstwerk ging, zou ik me heel misschien nog iets kunnen voorstellen bij die ‘gepaste afstand’. Wat is trouwens een ‘gepaste afstand’? Vijf meter? Tien? Honderd? Tweehonderd? Nog meer noten op m'n zang? Nee.