Horst aan de Maas liefdevol, verontwaardigd, uitdagend, kritisch en verwonderd beschouwd
maandag 8 februari 2010
Intermezzo – D’n Hannes
Afgelopen woensdag ontving Ger Driessen D’n Hannes, een carnavalsonderscheiding voor een Horstenaar die in het voorbije jaar ‘duchtig gekloët’ is. Bij de uitreiking verklaarde de gedeputeerde dat hij alles in het werk zou stellen om het beeldje volgend jaar opnieuw in de wacht te slepen (klik hier voor z'n best grappige dankwoord, het item begint na ongeveer 27 minuten).Hoe moeten we in dat licht bezien zijn uitspraak interpreteren dat het ‘meer dan diefstal’ is als de opbrengst van de verkoop van Limburgse Essent-aandelen gedeeltelijk ten goede zou komen aan noodlijdende provincies als Noord- en Zuid-Holland? Wil hij nu wel of niet voor de tweede keer duchtig gekloët worden? Mij is het niet helemaal duidelijk. Wat mij wel duidelijk is, is dat hier het oude liedje wordt gezongen: die verrekte Hollanders hebben het weer gedaan, Limburg als wingewest, Limburg dat aan de achterste mem hangt. Provinciaalse verongelijktheid die me sterk aan PSV doet denken. Begrippen als ‘solidariteit’ en ‘de sterkste schouders moeten de zwaarste lasten dragen’ zijn in geen velden of wegen te bekennen. Nee, eigen volk eerst. Waarom zouden we ons eigenlijk niet gewoon afscheiden van Holland, dat ons alleen tot last is? Of nee, nog beter: laten we gewoon de Heerlijkheid Horst in ere herstellen. Zijn we behalve van de verrekte Hollanders ook verlost van de arrogante Maastrichtenaren, de konkelfoezende Heerlenaren, de onverstaanbare Kerkradenaren, de begerige Venlonaren en de betweterige Venraynaren. Wat een paradijselijk vooruitzicht! Hoeven we ons ook door niemand meer gekloët te voelen, kunnen we die hele Hannes mooi ritueel de Molenbeek in flikkeren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten