Intermezzo – Hand- en spandiensten

Het CDA liet vorige week weten dat troubadour Math Craenmehr op 4 en 12 november een muzikaal programma ten gehore zal brengen voor de bewoners van de verzorgingshuizen Berkele Heem en Sevenheijm. Raadskandidaten van de partij zullen tegelijkertijd hand- en spandiensten verrichten. Gemeld werd voorts dat dit bij gebleken succes ‘een jaarlijkse happening’ zal worden. Tevens kondigde de partij aan ‘dat zij deze vorm van vrijwilligerswerk structureel in haar activiteitenprogramma zal opnemen’.Ik kan er niets aan doen, maar bij het lezen van dit bericht kreeg ik een vieze smaak in de mond. Niet dat ik de bewoners van de verzorgingshuizen een muzikaal verzetje misgun, verre van dat. Alle lof ook voor iedereen die zich als vrijwilliger nuttig maakt voor de samenleving. Anders wordt het wanneer dit in partijverband gebeurt. Zeker als dit aan de grote klok wordt gehangen. En al helemaal in verkiezingstijd. Dan laad je onvermijdelijk de verdenking op je dat je bezig bent met het winnen van zieltjes. Op zich is daar geen enkel bezwaar tegen – een politieke partij is geen knip voor haar neus waard als ze geen zieltjes probeert te winnen. Ben dan wel gewoon eerlijk. Organiseer een CDA-propagandamiddag in de verzorgingshuizen en mij zul je niet horen. Maar doe je niet fijner voor dan je bent en probeer niet onder het mom van betrokkenheid in de gunst van de oudere en hulpbehoevende kiezer te komen. Want of het nu expliciet wordt uitgesproken of niet: de bedoeling is uiteraard dat al die senioren op 18 november in ruil voor de hand- en spandiensten als wederdienst voor het CDA zullen kiezen. Overigens, ik weet niet hoe het met u zit, maar tegen vrijwilligers die van de daken schreeuwen dat ze vrijwilligerswerk doen, koester ik enige argwaan. Geef mij maar de vrijwilliger die twintig jaar zijn of haar werk in stilte doet zonder te hengelen naar een complimentje. Als zijn of haar verdiensten daar aanleiding toe geven, komt die waardering vanzelf wel.