Klein mysterie 243 – Uitzetting (3)

In de week waarin minister Leers ten koste van Sahar een poging deed zich behalve als Goedheiligman ook als Groot Ziener te profileren terwijl hij in werkelijkheid gewoon gehoor gaf aan een gerechtelijke uitspraak,moest ik terugdenken aan een artikel in De Volkskrant van 12 maart. Het ging over de vraag hoe je kunt voorkomen dat asielzoekerskinderen Nederland worden uitgebonjourd. Aan het woord kwamen onder meer asieladvocate Maartje Terpstra en Annemiek Bots van Vluchtelingenwerk. Maartje Terpstra: ‘Het is op dit moment niet in het belang van asielzoekers om er als enige voorbeeld te worden uitgelicht in de media.’ Annemiek Bots: ‘We hebben op dit moment de indruk dat alle aandacht vaak slechter uitpakt dan dat het helpt. Door zoveel publiciteit als in de Sahar-zaak, voelt de minister zich in de hoek gezet.’ Met andere woorden: stille diplomatie zou volgens deze deskundigen wel eens effectiever kunnen zijn. Autoriteitsgevoelig als ik ben, voeg ik me naar beide dames. Onbevredigend is het wel. Want voor niet bij de stille diplomatie betrokkenen heeft stille diplomatie één groot nadeel: dat ze stil is. Daarmee is stilte voor tweeërlei uitleg vatbaar. Het kan stil zijn vanwege stille diplomatie, maar het kan ook stil zijn omdat er niets gebeurt. Laten we het eens toespitsen op het Iraans-Koerdische gezin dat verbleef in het asielzoekerscentrum in Tienray en dat nu in Ter Apel wacht op uitzetting (waarover ik eerder schreef op 28 maart en op 4 april). Voor zover ik kan nagaan heerst er al een kleine drie weken stilte. De stilte van stille diplomatie? Of de stilte van dat er niets gebeurt? Anders gezegd: speelt er zich achter de schermen van alles af? Of heeft iedereen zich neergelegd bij het onvermijdelijke? Hebben de CDA-raadsleden die onlangs zo hoog opgaven van minister Leers tegen mijn verwachting in misschien toch actie ondernomen? Is de Weisterbeekschool heimelijk met een reddingsactie bezig? Verricht burgemeester Van Rooij (die blijkens Peel en Maas van 24 maart het gezin een ondersteuningsbrief zou schrijven) discreet massagewerk? Is Truus Knoops-Kersten, die zich in diezelfde Peel en Maas bijzonder begaan toonde met het lot van het gezin, op de achtergrond met van alles bezig? Beschikt Roy Bouten behalve over kwetter- ook over stille gaven? Nogmaals: de pest van stille diplomatie is dat je volkomen in het duister tast over het antwoord op dergelijke vragen. Kan ik misschien met de aangesprokenen een geheim codeteken afspreken? Dat, mochten we elkaar een dezer dagen op straat passeren, een omhooggestoken rechterpink betekent dat de stille diplomatie in volle gang is en een naar beneden wijzende linkerpink dat er niets gebeurt? Of kan wellicht een van de aangesprokenen op dit stukje reageren door middel van een emoticon? Zonder de stilte van de eventuele stille diplomatie te verstoren zouden we dan toch weten hoe de vlag erbij hangt, wat een zegen zou zijn voor in elk geval míjn gemoedsrust.