Klein mysterie 132 – Appie (1)

Op 18 juni van het afgelopen jaar berichtte De Echo van Horst dat Albert Heijn zich opmaakte voor een terugkeer in Horst. De grootgrutter zou het vijf jaar eerder verlaten en sindsdien leegstaande pand in de Steenstraat weer in gebruik willen nemen. Maar meer dan een half jaar later maakt het pand nog altijd een desolate indruk. Heeft de crisis roet in het eten gegooid? Is de tegenwerking van de overige supermarkten te groot? Levert de gemeente onvoldoende inspanningen? Sputtert de eigenaar van het pand tegen?
Ik wil hier graag pleiten voor zo spoedig mogelijke heropening van Albert Heijn. En wel hierom. Afgelopen donderdag trof mijn neefje Tom (6) in de brievenbus in een grote witte envelop dit prachtige voetbalplaatjesalbum van Albert Heijn mét vijf zakjes plaatjes aan. Een cadeautje van mijn oom uit Blerick, niet alleen bestemd voor Tom, maar óók voor mij, zo bleek uit het begeleidende briefje:Tom is minstens zo verguld met het album als ik. Hij heeft het intussen voorzien van onze beider namen: Alleen van het ‘samen spelen/samen delen’ is tot dusverre weinig terecht gekomen. Toen ik Tom gisteren vroeg of ik het album nu misschien ook een dagje mocht hebben, keek-ie zo verontwaardigd dat ik verder maar niet heb aangedrongen. Terwijl meneer me wel al vier dagen probeert aan te praten dat ik boodschappen moet gaan doen bij Albert Heijn in Venray. Mezelf een beetje kennende zou het me niet verbazen als het een dezer dagen inderdaad zo ver komt. Om van het gezeur af te zijn en met in het achterhoofd de gedachte ‘Ik heb maar één neefje, dus ik moet er zuinig op zijn’. Maar ook – laat ik daar maar eerlijk in zijn – in de hoop dat Tom uit dankbaarheid zijn dubbelen dan aan mij af wil staan. Mij lijkt dat hij daartoe wel bereid zal zijn, al zal het mannetje er hoogstwaarschijnlijk (behalve mezelf ken ik hem intussen ook vrij goed) de voorwaarde van een volgend bezoek aan Albert Heijn in Venray aan verbinden. Waarop ik dan weer zo gek ben enz. enz.U begrijpt: mijn pleidooi voor een zo spoedig mogelijke heropening van de Horster Albert Heijn is niet van enig eigenbelang ontbloot. Maar jongetjes zoals Tom zijn er meer. Het zou toch triest zijn als een hele generatie Horster kinderen het zou moeten stellen zonder het hogere cultuurgoed dat voetbalplaatjes verzamelen heet? En wat moet er niet worden van de vaders en de opa’s? En van ooms zoals ik?