Klein mysterie 327 – Misse

Onderweg naar Heerenveen-VVV (je moet toch iets doen om je weekend door te komen) belandde ik zaterdag in Katlijk.

Vergeef me, maar toen ik het plaatsnaambordje zag, moest ik meteen denken aan Misse. Misse? Misse is de tweejarige rood-witte kater van Stal Emile Tacken. Of moeten we zeggen ‘was’? Met de lente is namelijk ook het vermistdierbriefjesseizoen weer begonnen. Afgelopen week viel op diverse plaatsen in Horst en Meterik dit briefje aan te treffen (klik op de foto voor een vergroting):

Eerst maar eens twee welgemeende adviezen van een doorgewinterd vermistdierbriefjesbestudeerder aan vermistdierbriefjesschrijvers. Het eerste is om formuleringen als ‘Hij is een week geleden verdwenen’ te vermijden. Maakt je briefje al na een week gedateerd. Zeg niets over het moment van verdwijning

of noem liever nog de (vermoedelijke) datum.

Het tweede welgemeende advies: vermeld het adres waar het dier voor het laatst is gesignaleerd.

Ja, ík, ik weet waar ik Stal Emile Tacken moet situeren, maar hoeveel mensen kunnen mij dat nazeggen?

Verder zit ik met een vraag. Een ongepermitteerde vraag misschien, maar soms moeten ook ongepermitteerde vragen gesteld worden. Dus daar komt ie: is het niet de goden verzoeken om een kat Misse te noemen? Met zo’n naam ben je het als stalkater toch aan je stand verplicht om te verdwijnen?

Of zou Misse z’n naam juist met voorbedachten rade hebben gekregen? Zit er een redenering achter in de trant van: ‘We hopen het natuurlijk niet, maar mocht Misse ooit verdwijnen dan bekt ‘Missing Misse’ op een vermistdierbriefje wel lekker. Misschien allitereren we onze pijn om z’n verdwijning er wel mee weg.’ Nee, nou niet meteen verontwaardigd beginnen te doen, je moest eens weten wat mensen tegenwoordig allemaal verzinnen in relatie tot dieren. Voortbordurend op deze theorie: waarom die stalkater dan geen ‘Missing’ genoemd? ‘Missing Missing’ heeft een nog grotere attentiewaarde op een vermistdierbriefje en bekt minstens zo lekker. Waaraan denk je dat creatievelingen als pianist Lang Lang, actrice Miou Miou en schrijfster Helle Helle hun roem te danken hebben? Om nog maar te zwijgen van modefotograaf Horst P. Horst (die P. maakt het helemaal af).

Ondanks het voorgaande: ik hoop uit de grond van m’n hart dat iemand Louise op haar Zweedse mobiele nummer kan verblijden met de mededeling dat Misse levend en wel is teruggevonden, want als rechtgeaard mensenmens ben ik meer een kattenmens dan een hondenmens.