Als ik lees (op 4 december) dat de wethouder overleg heeft gehad ‘met iemand die een grote reclamezuil langs de snelweg wil plaatsen’, dan krijg ik onmiddellijk angstvisioenen van horizonvervuiling van Midden-Limburgse proporties (rijd een keer over de A73 naar het zuiden en u begrijpt meteen wat ik bedoel) die hier de zaak nog verder gaat verpesten. Je mag hopen dat de wethouder de initiatiefnemer op niet mis te verstane wijze heeft afgeserveerd, maar een aanwijzing in die richting ontbreekt helaas. Als ik lees (op 26 november) dat de wethouder overleg heeft gehad ‘inzake de herontwikkeling van een oud-cultuur-historisch gebouw dat in de oorlog vernietigd is’, dan inspireert mij dat direct tot het samenstellen van een top 5 van mogelijk te herontwikkelen oude cultuurhistorische gebouwen die in de Tweede Wereldoorlog zijn vernield. Hier komt-ie:
5.
Hotel De Ploeg, gelegen aan de westzijde van het huidige Sint-Lambertusplein in Horst, verwoest door oorlogsgeweld in de herfst van 1944. Maar is een hotel wel een cultuurhistorisch monument? Met het oog op de stand van de zon bovendien ongeschikt voor herlocatie van Passi. 4. Boerderij D’n Alden Hein, gelegen aan de huidige Heijnenstraat in Hegelsom, verwoest door oorlogsgeweld in mei 1943. Maar is een boerderij wel een cultuurhistorisch monument? Met het oog op de geïsoleerde ligging bovendien ongeschikt voor herlocatie van Passi.
3.
Hotel Du Cornet d’Or, gelegen aan de noordzijde van het huidige Sint-Lambertusplein in Horst, verwoest door oorlogsgeweld in de herfst van 1944. Maar is een hotel wel een cultuurhistorisch monument? Met het oog op de stand van de zon wel geschikt voor herlocatie van Passi. 2.
Kasteel Broekhuizen, verwoest door oorlogsgeweld in de herfst van 1944. Wis en waarachtig een cultuurhistorisch monument. Met het oog op de geïsoleerde ligging echter ongeschikt voor herlocatie van Passi. 1.
Sint-Lambertuskerk in Horst, door oorlogsgeweld verwoest in de herfst van 1944. Wis en waarachtig een cultuurhistorisch monument. Bovendien bij uitstek geschikt voor herlocatie van Passi. Dat móet ‘m zijn, kan niet mis. Je hóórt de wethouder denken: ‘Zijn we een oud monument rijker, zijn we verlost van dat lastige atrium en die lelijke toren, hebben we een droomlocatie voor Passi én blijft het Sint-Lambertusplein z’n open karakter houden. Zoveel vliegen in één klap, bijna te mooi om waar te zijn.’ Toch kan ik me goed voorstellen dat de wethouder er pas echt mee naar buiten wil treden als alles helemaal in kannen en kruiken is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten