Gemotiveerd tot in de toppen van mijn tenen rijd ik om half elf naar de Schadijkse bossen. In de eerste plaats om daar te gaan rennen, maar ook in de hoop daar stof voor een stukje te vinden. En waarachtig, het is meteen raak! Op de parkeerplaats aan de Bergsteeg trekt een afvalbak mijn aandacht. Of eigenlijk niet zozeer de afvalbak als wel de drie houten paaltjes die in een halve cirkel om de bak staan.
Wat doen die daar? Al rennend breek ik me het hoofd over hun mogelijke functie. Weer terug op de parkeerplaats besluit ik de Schaakse afvalbakken aan een vergelijkend onderzoek te onderwerpen, misschien brengt dat me verder. Nog geen vijftig meter van de eerder gesignaleerde afvalbak staat een tweede. Zelfde type, geen paaltjes! Maar nog iets valt op: pal achter deze bak staat een houten paal die iets hoger is dan de afvalbak. Wat is daar nu weer de bedoeling van? Ik open het deksel van de afvalbak en ontdek dat de paal voorkomt dat het deksel bij opening te ver naar beneden valt en afbreekt. Dit mysterie is dus alvast opgelost. Had je gedacht! Want bij nadere beschouwing ontbreekt zo’n ondersteuningspaaltje bij de eerste afvalbak. In al mijn onschuld denk ik dat bij deze bak het deksel dus wel naar beneden zal vallen. Foute gedachte, zo blijkt als ik de proef op de som neem. Het geopende deksel blijft namelijk vanzelf rechtop staan. Zo zijn er nog steeds twee mysteries: dat van de paaltjes in een halfronde cirkel vóór de bak en dat van het ondersteuningspaaltje erachter. Dan maar op zoek naar andere Schaakse afvalbakken. Bij de Gele Berg
en de Sint-Maartensweg
staan andere typen, dus dat levert weinig vergelijkingsmateriaal op. Ik noteer alleen dat hier geen paaltjes in een halfronde cirkel vóór de bakken staan. Op de parkeerplaats aan de Meteriksebaan staat wel een exemplaar van hetzelfde type als op de parkeerplaats aan de Bergsteeg. Hier zowel paaltjes in een halfronde cirkel als een ondersteuningspaaltje. Vervolgens de parkeerplaats aan de Lorbaan: twee afvalbakken, beide zonder beschermende (?) paaltjes op de voorgrond en de een met en de ander zonder ondersteuningspaaltje. Ik besluit mijn onderzoek te staken in de gelukkige wetenschap dat ik vandaag maar liefst twee kleine mysteries heb ontdekt. Aan bespiegelingen over de oplossing ervan waag ik me nog even niet want dan zou ik al bij mijn eerste stukje de vierhonderd woorden overschrijden.
Kan aan mij liggen maar waar is de Stuksbeemden gebleven ook een straat waar ze niet aan de veiligheid hebben gedacht.moet je zien hoe er geparkeert word soms.
BeantwoordenVerwijderen