Intermezzo – Hardloopervaring

‘Woa is din brând?’ Even dacht ik dat de man die donderdag zojuist z’n kruiwagen had geleegd in de bladkorf aan de Seurenweg

een sirene had gehoord en vermoedde dat ik op een drafje achter de brandweerwagen aan ging. Het volgende moment besefte ik dat hier iets geheel anders aan de hand was: ik was het slachtoffer van een verfijnd staaltje hardloophumor.
Met meer dan dertig jaar renervaring in m’n bagage ben ik wel gewend aan grapjassen. Vooral ‘Heej velt neet um, hür’ als je een boom of lantaarnpaal ter ondersteuning gebruikt bij een rekoefening is een onverslijtbare klassieker.

Juist omdat ik de schurft heb aan dergelijke lolbroekige opmerkingen probeer ik tijdens het rennen menselijk contact zoveel mogelijk te vermijden. Daarom ren ik het liefst in de schemering in een afgelegen bos terwijl het pijpenstelen regent. De kans dat je dan een vertegenwoordiger van de menselijke soort tegen het lijf loopt is verwaarloosbaar klein. Hoewel: het risico dat daar juist dan een of andere malloot z’n hond aan het uitlaten is, valt nooit helemaal uit te sluiten (evenmin als het risico dat die hond in volle vaart op je afstormt en tegen je opspringt, terwijl z’n baasje roept dat je niet bang hoeft te zijn en dat Bello’s gedrag voortkomt uit menslievendheid).

Waarom ik me donderdag dan toch op de Seurenweg bevond? Dat heeft alles te maken met mijn roofvogelangst.

Die dateert van de zomer van 1981, toen ik op dit pad in wat destijds nog de Moelbaerenbos heette,

tijdens een rondje rennen tot tweemaal toe van achteren werd aangevallen door een roofvogel, overigens zonder daar enig lichamelijk letsel aan over te houden. Omdat ik wel psychische schade opliep, ren ik in de roofvogelbroedtijd sindsdien noodgedwongen wat meer aan de randen van de maatschappij. Met dus die dodelijke opmerking van de man bij de bladkorf tot gevolg.

(Bovenstaande is nu wat je noemt een hardloopervaring. Bent u geïnteresseerd in de hardloopervaringen van anderen? Dan kan ik u hardloopervaringen.web-log.nl aanbevelen. Initiatiefnemer: Roy Bouten. Behalve gemeenteraadslid, Ajaxfan, twitteraar en autosportliefhebber (foei!), óók hardloper.

Hem een beetje kennende ontvang ik nu een uitnodiging m’n renervaringen voortaan op z’n hardloopweblog te plaatsen. Daar zal ik echter niet op ingaan, want al zou ik over meer voor publicatie geschikte hardloopervaringen beschikken, dan nog hebben trouwe volgelingen van Horst-sweet-Horst daar natuurlijk als eersten recht op.)