Onlangs aangeschaft én gelezen:
De auteur, Paul Mijksenaar, is een gerenommeerd grafisch ontwerper die onder meer verantwoordelijk is voor de vormgeving van de bewegwijzering op Schiphol. Waar het me om gaat is een passage op bladzijde 97 van A joyous traveller. Mijksenaar schrijft: ‘The Netherlands, until 1994, had a traffic sign for ‘pedestrian area’ that featured a dubious male figure in a trilby hat dragging a child somewhere, we would now tend to presume, to act upon dishonourable intentions. The sign has since been replaced by a sexless adult and equally genderless toddler.’ Google vertaalt dit als volgt: ‘Nederland, tot 1994, een verkeersbord voor ‘voetgangersgebied’ die een dubieuze mannelijke figuur te zien in een trilby hoed te slepen een kind ergens had, zouden we nu geneigd te veronderstellen, om op te treden op oneerbare bedoelingen. Het teken is inmiddels vervangen door een geslachtloos volwassen en net zo geslachtloos peuter.’Het komt me zo voor dat de vertaler van Google niet voldoet aan wat minister Donner in zijn integratienota bestempelt als een ‘wezenlijke voorwaarde om actief deel te kunnen nemen aan de samenleving’: beheersing van de Nederlandse taal. Hoewel zich met dit kabinet zo langzamerhand de vraag aandient of je überhaupt nog wel actief aan de samenleving deel wílt nemen, toch ook zelf maar eens een vertaalpoging gewaagd: ‘Nederland kende tot 1994 een verkeersbord voor ‘voetgangersgebied’ waarop een obscuur heerschap met een trilby hoed een kind ergens mee naartoe sleept met – zoals we nu waarschijnlijk zouden veronderstellen – oneerbare bedoelingen. Het bord is inmiddels vervangen door een onzijdige volwassene en een al even onzijdige dreumes.’ Zou ik daarmee van Piet Hein weer een jaartje actief mogen deelnemen aan de samenleving?
Terug naar waar het om draait: dat verkeersbord. Die man met trilby hoed een obscuur heerschap met oneerbare bedoelingen? Anders gezegd: een kinderlokker? Een boekèl die op zoek naar potentiële slachtoffers in een wit bestelbusje rondrijdt in de buurt van scholen? Het zal toch niet? Ik had er juist altijd een eerbare opa in gezien, betrouwbaar tot op het bot. Zo’n ideale opa die hand in hand met z’n kleindochter een boswandeling maakt, haar onderwijl spannende verhalen met een gelukkige afloop vertelt en haar terloops ook nog even bijbrengt dat ze nooit snoepjes aan moet nemen van vreemde mannen en al helemaal niet van vreemde mannen met trilby hoeden.
Maar als Paul Mijksenaar zegt dat het anders is, zal het wel zo zijn. Ik een illusie armer, al wordt de pijn verzacht door de wetenschap dat talloze peuters en kleuters een levenslang trauma bespaard is gebleven.
Eén simpele vraag: hoe kan het dat die een meisje meesleurende engerd met trilby hoed ook zeventien jaar na afschaffing van het bord nog altijd figureert op borden aan de Wittebrugweg
en Burgemeester Geurtsstraat?
Laat ik nou altijd gedacht hebben dat je de goden niet moet verzoeken.
(Kijk er overigens niet vreemd van op dat als die borden zouden worden vervangen, hier een stukje verschijnt met als strekking dat het toch een schande is dat zo’n infrastructureel monument zonder slag of stoot is verdwenen.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten