maandag 22 augustus 2011

Intermezzo – Containercrisis

Met genoegen denk ik nog altijd terug aan de momenten dat er tijdens mijn niet steeds even enerverende bestaan als leerling van de Weisterbeekschool ruzie uitbrak gedurende het speelkwartier. Een golf van opwinding spoelde over de speelplaats. In een mum van tijd had de hele schoolbevolking een kring gevormd om de twee – zonder uitzondering mannelijke – kemphanen. Het massaal gescandeerde ‘Ru-zie! Ru-zie! Ru-zie!’ maakte de ervaring er alleen maar intenser op. Tot echte gevechten kwam het slechts zelden: meestal waren de vechtersbazen zo beduusd door de grote belangstelling dat ze beschaamd afdropen en anders kwam er wel een surveillerende meester of juffrouw toegesneld die hen van elkaar scheidde en mee naar binnen nam.
Wat ik met deze herinnering maar wil zeggen: een zekere sensatiezucht is mij al vanaf jeugdige leeftijd niet geheel vreemd. Ik veerde dan ook verheugd op toen ik afgelopen donderdag op de voorpagina van Hallo Horst aan de Maas las over het conflict dat aan de Noordsingel is uitgebroken tussen de Jeu de Boules Club Horst en de uitbaters van café De Leste Geulde. De laatsten hebben twee containers geplaatst op het stukje van de jeu de boulesbaan (waarvan Jeu de Boules Club Horst een frequent gebruiker is) dat hun eigendom is. Ru-zie! Ru-zie! Ru-zie!
Je krijgt dan toch visioenen van jeu de boulesballen die ’s nachts door de caféruiten worden gegooid en van vaten bier die over de grijze hoofden van de jeu de boulers worden uitgegoten. Zeg nou zelf: is dat een aanlokkelijk vooruitzicht of niet? Ru-zie! Ru-zie! Ru-zie!
Helaas lijkt het niet zo ver te komen. De opponenten doen me een beetje denken aan die jongens van vroeger op de speelplaats: wel blaffen, maar niet bijten. Als het moment daar is, bezwijken onder de druk, terugdeinzen voor de consequenties. Teksten als ‘In overleg hadden we misschien een oplossing kunnen bedenken’ duiden niet bepaald op een grote bereidheid de strijd aan te gaan. Ook het feit dat de jeu de boulers over enige tijd gaan verhuizen naar een bouledrome (de naam alleen al) nabij strandbad De Kasteelse Bossen maakt de vooruitzichten op een stevig robbertje vechten er niet beter op.
Stelletje slapjanussen daaro aan de Noordsingel. Realiseert men zich wel dat deze sensatiezoeker zijn blikveld nu weer moet verleggen naar andere potentiële conflicthaarden?
Zou het misschien helpen als ik nog wat harder uit volle borst schreeuw? Ru-zie! Ru-zie! Ru-zie!

1 opmerking:

  1. Bij ons op de Sint Jozefschool riepen we altijd "ruzie, hou um blauw".

    Doet me trouwens denken aan het groepje jongens dat altijd gearmd over de speelplaats lopend "wie deut der mei soldutje" zong. Of "wie deut der mei pliesie en boef".

    BeantwoordenVerwijderen