Actualisatie – Olifantspaden (7)

Eerst maar even wat feitelijke mededelingen over de Olifantenpaadjesavond op 22 september, hebben we dat alvast gehad. De avond wordt ingeluid met een Horster olifantenpaadjeswandeling onder deskundige leiding (ahum). Aanvang: 18.30 uur. Vertrekpunt: café Cambrinus, Venrayseweg 94 te Horst. Duur: ongeveer een uur. Daarna om 20.00 uur vervolg van het programma in Cambrinus met een presentatie door Jan-Dirk van der Burg, samensteller van een recent verschenen fotoboek over olifantenpaadjes. Zijn presentatie wordt voorafgegaan en gevolgd door gesproken columns van enkele Horstenaren. De definitieve line-up volgt nog. Deelname aan de wandeling en toegang tot de presentatie zijn gratis en aanmelding vooraf is niet nodig.

Dan terug naar het onderwerp zelf. Onlangs ontdekte ik in Melderslo een olifantenpaadje nabij de Sint-Odakerk.

Wat wil dat zeggen, een olifantenpaadje bij een kerk? Dat de belangstelling voor de mis het aantal zitplaatsen regelmatig overstijgt waardoor kerkgangers in hun concurrentiestrijd om een zitplaats op weg naar het godshuis afkortingen gaan creëren? Of dat de aandrang van de gelovigen tot een grote dan wel kleine boodschap na wéér zo’n ellenlange dienst (en bij gebrek aan een kerktoilet) zo groot is dat ze de kortste weg naar huis kiezen?

Waar ik vooralsnog evenmin een vinger op heb kunnen leggen, zijn de uitslijtingen in het gras onder de bomenrij ten oosten van het olifantenpad. In eerste instantie vermoedde ik dat ze waren ontstaan door neervallende regendruppels. Maar dan zou je uitslijtingen in de vorm van een cirkel verwachten, terwijl dit steeds op z’n hoogst halve cirkels zijn. Bovendien bevinden ze zich steeds bij de ene boom aan de noordzijde en dan bij de volgende aan de zuidzijde.

Zou er sneeuw liggen, dan zou je kunnen denken aan een slalomparcours voor langlaufers. Maar er ligt geen sneeuw. Een slalomparcours voor nordic walkers? Was die rage niet allang weer voorbij? Maar dan nog vraag je je af waarom de uitslijtingen niet aan weerszijden van de bomen zitten.

Wie zei daar ook alweer dat Melderslo ‘het non-descripte gehucht bij Horst aan de Maas’ is?