Een in Nederland nauwelijks bekende Duitse Liedermacher, geestverwant van Reinhard Mey (‘Gute Nacht Freunde …’), met dit verschil dat Wader (1942) zich altijd als een geëngageerder zanger heeft laten kennen. Uiterst links geëngageerd, welteverstaan, lees Wikipedia er op na of luister en kijk op YouTube. Maar het allerbeste kunt u zijn cd Hannes Wader singt Arbeiterlieder uit 1977 aanschaffen. Zó mooi!
In een nagenoeg uitverkochte Rheinhausenhalle bewees Wader vorige week zaterdag vooral dat hij méér is dan een zanger van strijdliederen. Hij bewees dat bijzonder overtuigend, alleen had ik sterk de indruk dat het merendeel van de aanwezigen juist voor Wader-de-protestzanger was gekomen. Dat bleek uit de enthousiaste reacties bij zijn aankondiging het concert te besluiten met het in z’n oorspronkelijke versie uit de jaren zeventig daterende, maar intussen tekstueel aangepaste Trotz alledem. Een lied tégen het kapitalisme en vóór een socialisme mit neuem Schwung. Een wens die zich wellicht lastig laat vervullen, aldus Wader, maar dromen van een betere wereld behoedt ons voor berusting. Kijk, dat is een gedachtegoed dat deze oude socialist, communist of hoe je het beestje ook wil noemen, wel aanspreekt! Nu het nog niet zover is, warm ik me aan mensen als Hannes Wader. Maar ook aan die jonge Horster sociaaldemocratische politicus die me zaterdag, net voordat een horde PVV’ers het Wilhelminaplein overspoelde,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten