Terwijl het in het hele land de afgelopen dagen flink kouder werd, begon in Horst aan de Maas de temperatuur juist te stijgen. Ik geef toe dat het even duurde voordat ik dit opmerkelijke meteorologische verschijnsel kon duiden. Maar toen ik even de tijd nam om rustig na te denken, begon het me al snel te dagen. Het kan niet anders of deze lokale hittegolf wordt veroorzaakt door alle Horster CDA’ers die zich achter de coulissen warm aan het draaien zijn voor de Limburgse afsplitsing van hun ooit zo populaire partij. Als het zover komt – en geloof me, het komt zo ver – moeten ze zo goed zijn opgewarmd dat ze in de voorste gelederen te vinden zijn als straks de baantjes worden verdeeld. Le roi est mort, vive le roi.
Namen? Ach, u kent politici: zo lang niks zeker is ontkennen ze alles. Geen namen dus, maar als ik u vertel dat een voormalig CDA-gedeputeerde uit Horst deze week een notitie heeft rondgemaild, weet de goede verstaander ongetwijfeld genoeg.
Hoe gaat de Limburgse afscheidingsbeweging heten? Ook dat blijft voorlopig nog in nevelen gehuld. Uit doorgaans betrouwbare bron heb ik wel vernomen dat het woord ‘partij’ niet in de naam voor zal komen. Dit om te voorkomen dat noordelijke (‘purteej’) en zuidelijke (‘purtie’) leden elkaar meteen al bij het begin de koppen inslaan. In het circuit doen intussen heel wat potentiële partijnamen de ronde. Mijn persoonlijke top 5 van Limburgse CDA-afsplitsingsbenamingen:
5. Limburg Allein. Nuchter bekeken de gedroomde naam. Alleen doet zich hier hetzelfde dilemma voor als bij het woord ‘partij’: door te kiezen voor ‘allein’ is het onvermijdelijk dat de nieuwe partij alle ‘alliën’-zeggers van zich zal vervreemden. De feiten zijn niet anders – Jo Erens draait zich om in z’n graf.
4. Forza Limburgia. Trots op Limburg zou te veel associaties oproepen met IJzeren Rita. Limburg mót blieve zou te veel herinneren aan die grandioze mislukking onder dezelfde naam van anderhalf jaar geleden. Dus waarom geen Forza Limburgia? Wie kent die Berlusconi nu nog? Was trouwens toch niks mis mee? En Limburgia was in 1950 toevallig wel de laatste Limburgse landskampioen!
3. Brónsgreun. Wél een woord met een provinciebreed min of meer identieke uitspraak. Refereert aan een Limburggevoel. Bovendien is de kleur dik in orde: groen en toch onderscheidend.
2. WWG (Wein, Weib und Gesang). Bevrijd van het bovenmoerdijkse calvinistische juk kunnen eindelijk alle remmen los. Waar zijn wij Limburgers goed in? Juist. En waarom zou dat niet in de naam van de partij door mogen klinken?
1. Island in the Sun. Zwitserlevengevoel, eilanddenken, Calimero, gezond chauvinisme: allemaal komt het samen in deze naam. Plak er de zoetgevooisde stem van Harry Belafonte onder en ik ben ervan overtuigd dat deze partij glorieuze tijden tegemoet gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten