op een met Het zijn net mensen; beelden uit het Midden-Oosten van Joris Luyendijk en De Maradona van China en andere landen van Wiep Idzenga gedeelde eerste plaats. Toen ik vorige week vernam dat het Maastrichtse duo een nieuw boek had gepubliceerd, heb ik het uiteraard meteen besteld. Afgelopen donderdag lag Van Us Nèske tot Grande Maison in de brievenbus. 
Een tocht langs letters en woorden op bouwwerken in Maastricht, Zuid-Limburg en het grensgebied luidt de de inhoud dekkende ondertitel. Citaat uit de tekst op de achterzijde van het omslag: ‘Net als bij het eerste boek [Het ligt op straat!] proberen de auteurs u het alledaagse te laten opvallen. Niet meer en niet minder. De letters en woorden vallen op zichzelf in hun gewone omgeving niet veel op. Behalve … als je er bewust naar kijkt.’De verleiding om Van Us Nèske tot Grande Maison in één ruk uit te lezen heb ik gelukkig weten te weerstaan. Het is namelijk veel beter om al die curieuze, prachtige, zakelijke kitscherige, imponerende, foeilelijke en ontroerende letters en woorden in kleine hoeveelheden tot je te nemen en op je in te laten werken. Ik ben dus nog niet verder gekomen dan bladzijde 25 met zijn vier foto’s van als huisnummer gebruikte negentiende-eeuwse kadastrale aanduidingen. Toch weet ik nu al dat Van Us Nèske tot Grande Maison hoge ogen zal gooien in de strijd om de titel Het beste door mij gelezen boek in 2009. Op mijn gezag: kopen dat boek!
Ik weet eerlijk gezegd niet of ik ook de verleiding zal kunnen weerstaan om in Horst intensief op zoek te gaan naar letters en woorden op bouwwerken. Wat ik wel weet, is dat uit mijn archief blijkt dat er ook hier op beletteringsgebied het een en ander te beleven valt:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten