Dat heb ik dan weer. Een prachtige lenteavond gisteren. Wat doe je dan? Juist, je besluit je statiegeldloze lege flessen in een glasbak te gaan deponeren. In Horst heb je in dat geval de keus uit een groot aantal locaties. Ik opteerde voor de glasbak op de parkeerplaats bij Plus en Lidl. Zelfs een betrekkelijk eenvoudige handeling als het in een glasbak deponeren van statiegeldloze lege flessen wil bij mij nog wel eens onverwachte problemen opleveren, maar gisteren liep alles op rolletjes. Nadat ook het laatste flesje rinkelend ten onder was gegaan (heerlijk geluid), kon de plastic zak waarin de statiegeldloze lege flessen zaten opgeborgen in de afvalemmer bij de parkeerhaven voor Plus-winkelwagentjes. Ook deze handeling verliep probleemloos. Opgelucht dat dit klusje er weer op zat, liep ik terug naar mijn bij de glasbak geparkeerde auto. En toen … toen viel mijn oog ineens op dit surrealistisch ensemble. Dat bedoel ik nu met ‘Dat heb ik dan weer’.
Stelt u zich eens voor. Zondagavond, kort voor negenen. Geen mens te bekennen op een lege parkeerplaats bij Plus en Lidl en daar staan dan ineens twee stoelen en een haan, een konijn en een pot van keramiek.
Wat doen die daar? Gewoon gedumpt? Onwaarschijnlijk, daarvoor ziet het tafereeltje er veel te geënsceneerd uit. Vergeten dan? Nog onwaarschijnlijker. Je sleept die spullen toch niet mee hier naartoe om te gaan picknicken, ouwehoeren of chillen en vergeet ze vervolgens weer mee te nemen? Waarom zou je trouwens die niet eens zo onaardige keramische objecten meenemen als je gaat picknicken, ouwehoeren of chillen? Ik kan er werkelijk geen vinger achter krijgen. Attributen die zijn gebruikt bij de opnames van een nieuwe videoclip van de Heideroosjes? Een reclamestunt à la Wieisdekoe? Of misschien wel een test van een trouwe lezer van dit weblog om te zien of ik nog wel scherp ben? Laten we het voorlopig maar op het laatste houden. P.S. Vandaag nog eens gekeken, maar alles was weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten