Intermezzo – Hengelo en Hummelo

Horst mag dan in oktober z’n Menu 2010 hebben gehad en begin juli Cambrinus Kunst en de Buren krijgen, het kan nooit kwaad ook eens elders op zoek te gaan naar kunstgenoegen. Al was het maar vanwege deze passage uit het provinciale coalitieakkoord van PVV, CDA en VVD: ‘De provincie voelt zich verantwoordelijk voor de culturele infrastructuur; de ruggengraat van de Limburgse cultuur. Koren, harmonieën, fanfares en schutterijen vormen daarbij de basis.’ Dus liet ik Limburg afgelopen vrijdag achter me en reisde af naar twee kunstmanifestaties in het oosten des lands.
Eerste halteplaats was de Twente Biënnale 2011 in Hengelo. ‘Twente Biënnale gaat over maatschappelijke actualiteit uit de periode na 11/9 en de huidige cultuur van de alles overheersende massamedia’, zo heet het op de website. Actueler kan inderdaad bijna niet:

Twente Biënnale biedt rijp (Atelier Van Lieshout,

Banksy) en groen (kunststudenten) door elkaar in een prachtig, enigszins vervallen fabriekscomplex.

Er valt veel moois te zien

en veel om over na te denken,

maar nog veel meer onbegrijpelijks. Typisch zo’n expositie waarbij je je afvraagt of die bezem daar nu toevallig staat of dat ie onderdeel is van een installatie.

Aan zulke vertwijfeling viel ik niet ten prooi bij de Enghuizer dialogen, een kunstwandelroute in Hummelo, met trouw volger van Horst-sweet-Horst Hans Mellendijk als medeorganisator en deelnemer.

Beeldende kunst en poëzie samengebracht op 32 plekken langs een wandelroute van vier kilometer op het landgoed Enghuizen. Niet zo hip, hijgerig en hyper als de Twente Biënnale, maar daarom niet minder boeiend. Integendeel. Alles leek hier samen te komen: het heerlijke weer, het paradijselijke Achterhoekse coulisselandschap, de zangvogels in full voice, de méér dan te pruimen kunstwerken en zowaar ook nog enige poëzie die ik kon bevatten.

Mijn persoonlijke hoogtepunten: de Poëzieschrijfplek waar iedereen zelf een gedicht kan schrijven,

Nol Schrijvers’ Bedevaart (naar een majestueuze boom),

maar toch vooral (je bent liefhebber van kinetische kunst of je bent het niet) De dans van de saters van José Strijbos:
Als Cambrinus Kunst en de Buren straks ook maar voor de helft zo goed is als de Enghuizer dialogen, ben ik al tevreden.

Laat ik voor de verandering eens stichtelijk afsluiten. En wel met een spiegeltjeswijsheid van Bert Scheuter die we ons in Limburg ter harte kunnen nemen:

(bi-j al wat vrömd is
de loeken steveg toedoen
gif kalde in huus)