Klein mysterie 52 – Witte reiger

Rijdend over de Australiëweg zag ik een dag of tien geleden langs een sloot in de buurt van de Gortmeule ineens een grote vogel staan. In alles deed hij me denken aan een blauwe reiger, met dit verschil dat deze vogel wit was. Een witte reiger? Bestaan die dan? Een ooievaar? Die is toch niet helemaal wit en overwintert bovendien in zuidelijker streken? Een wat wit uitgevallen blauwe reiger? Bij gebrek aan betere verklaring hield ik het daar maar op.
Ik stond er verder niet meer bij stil. Tot afgelopen donderdag. Onderweg naar de wandelroutes aan de Bergsteeg trok aan de Dr. Droesenweg (naamsverklarende regel onder bordje afwezig)ineens een opvliegende grote vogel mijn aandacht. Wederom in alles gelijkend op een blauwe reiger, maar wederom wit. Bij thuiskomst besloot ik toch maar eens mijn vogelgidsen (hoewel ik meer nanoloog dan ornitholoog ben, bezit ik toch enkele vogelgidsen) te raadplegen. Die boden geen uitkomst, dus restte mij niets anders dan mijn toevlucht te zoeken tot het worldwide web. ‘Witte reiger’ ingetikt bij Google en binnen een halve minuut wist ik dat ik tot twee keer toe een grote zilverreiger moest hebben gezien: een iets grotere versie van de blauwe reiger die vanaf de jaren zeventig steeds algemener is geworden in Nederland. Eigenlijk dus vreemd dat mijn eerste waarneming van de vogel pas in 2009 plaatsvond. Met die late ontdekking sta ik overigens beslist niet alleen, zo blijkt uit de reacties op het natuurdagboek van Koos Dijksterhuis.
Een vogel waarnemen is één ding, hem vervolgens op de gevoelige plaat vastleggen een ander. Toen ik de witte reiger donderdag langs de Dr. Droesenweg signaleerde, had ik geen fototoestel op zak. Ik kon mezelf wel voor het hoofd slaan: krijg je een eenmalige kans een foto te maken van iets unieks, vergeet je je fototoestel! Maar bij nader inzien bleek het helemaal niet om een eenmalige kans te gaan. In het gebied tussen Meterikse Veld en Lollebeek ontwaarde ik sinds donderdag elke dag minimaal één grote zilverreiger. Een bange vogel die graag afstand bewaart, mogen we wel zeggen. Telkens als ik hem tot op circa honderdvijftig meter was genaderd, vloog hij op.
Dit verklaart de matige kwaliteit van foto’s en filmpjes (gemaakt met een toestel zonder telelens). Ik reken op uw begrip.