Toen dat een kleine twee jaar geleden uitbrak, droomde ik van sitdownacties, spandoeken, stille tochten, gewapend ingrijpen van de sterke hand en wat al niet meer. Felle verwijten over en weer en ruzies over begrippen als trillingsprognoses en streefwaarden beloofden al op voorhand veel spektakel. 
Achteraf moet ik teleurgesteld constateren dat deze strijd nooit tot wasdom is gekomen. Het is allemaal blijven steken in wederzijdse beschimpingen, dreigen met gerechtelijke stappen, steken onder water en constateringen dat er ‘in de communicatie’ het een en ander is misgelopen. Hoogtepunt op dit vlak was misschien nog wel de uithaal van raadslid Ron Boreas naar wethouder Freek Selen (waarvoor het Meterikse plateau de aanleiding vormde) tijdens de raadsvergadering van 14 september. Veel verbaal geweld derhalve en verder vooral beteugelde drift. De gehoopte sensatie kan ik u niet bieden, het is helaas niet anders. Foute inschatting mijnerzijds, excuses.Tot zover A, nu over naar B, want u bent natuurlijk wel benieuwd naar de afloop van het conflict. Met andere woorden: tot welk tastbaar resultaat heeft een en ander geleid? Tot een nieuw, afgevlakt en wat langer plateau.
Ruim een week geleden in gebruik genomen. Met stille trom. Een feestelijke opening op een later moment zie ik er gezien het voorgaande niet van komen. 
Wat valt er verder te zeggen over dit plateau? Weinig. Zo op het oog doodgewoon, dertien in een dozijn. Maar dat schreef ik eerder ook over het vorige plateau, terwijl daar toch een jarenlange strijd uit is voortgevloeid. Dat biedt gelukkig een sprankje hoop dat ik in dezen behalve A en B ook nog een keer C moet zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten