maandag 23 januari 2012

Intermezzo – Pop-up spelers

Zo, dat armzalige Feyenoord gisteren mooi de bietenbrug opgestuurd. Nu achtereenvolgens RKC, Excelsior, FC Groningen en De Graafschap aan de zegekar binden en VVV kan de blik weer richten waarnaar ie gericht moet worden: Europa.
Tijdens de rust van VVV-Feyenoord liep ik gisteren een oud-Horstenaar tegen het lijf die inmiddels misschien wel veertig jaar in Nijmegen woont. Hij bleek Feyenoordaanhanger te zijn. Z’n tweede liefde: Vitesse. Hij verheugde zich er al op hoe hij vandaag in z'n woonplaats NEC-supporters op de kast kon krijgen met sarcastische opmerkingen over de traditionele nederlaag tegen de aartsrivaal uit Arnhem. Oei! Hij was dus nog onwetend van het feit dat Vitesse de derby een uurtje eerder met een 1-0 nederlaag had afgesloten! Ik besloot het maar zo te laten. En toen moest Feyenoord dus nog verliezen van VVV – ik kan me voorstellen dat Sjors wel eens vrolijker dagen heeft beleefd.

Hoe had hij als oud-Horstenaar en import-Nijmegenaar die voorliefde voor Feyenoord en Vitesse trouwens ontwikkeld? ‘Door de voetbalplaatjes’, luidde z’n verrassende antwoord. Als voetbalplaatjes verzamelend jongetje was hij als een blok gevallen voor het magische Feyenoordshirt.
Ook z’n antipathie tegen NEC vindt haar oorsprong in de voetbalplaatjes: het groen-rood-zwart had meteen z’n weerzin opgewekt.
Omdat de rust op z’n einde liep kwamen we niet meer te spreken over z’n Vitesse-sympathie, maar ik vermoed dat die voortkomt uit een zwak voor het klassieke geel-zwarte shirt en een lichte neiging tot provoceren.
Het gesprekje herinnerde me aan de voetbalplaatjesactie van Plus. Vandaag begonnen. De benaming ‘pop-up spelers’ voor de plaatjes voorspelde weinig goeds,
maar ik kan u verklappen dat de schade nog enigszins binnen de perken is gebleven. Helaas geen stickers of plakplaatjes, nauwelijks spelersinformatie en vergeet alsjeblieft dat pop-uppen, maar letzten Endes zijn het wel voetbalplaatjes.
Want ik was erbij toen vanochtend om acht uur de draaideur van de Plus openging. In opdracht van neef Tom uiteraard; als man van middelbare leeftijd laten die voetbalplaatjes mij helemaal koud, zoals u begrijpt. Nou ja, als Tom me wat dubbelen aan zou bieden, zou ik ze vanzelfsprekend niet weggooien (of had ik dat al eens eerder gezegd?).
En dat album dan? Eh … dat heb ik alleen gekocht omdat je er een abonnement op Eredivisie Live bij cadeau krijgt.
Ik sluit af met m’n intussen jaarlijkse oproep: mocht u de komende tijd in het bezit komen van voetbalplaatjes en u weet er geen raad mee, dan houd ik, excuses, dan houdt Tom zich aanbevolen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten