Actualisatie – Kapelkolder (1)

Trouwe lezers zullen zich ongetwijfeld het stukje van 9 juni 2009 herinneren over de voorgenomen herbouw van de Sint-Joriskapel in Hegelsom. Horst-sweet-Horst betoonde zich met kwalificaties als ‘dwaasheid in het kwadraat’ en ‘surrogaat’ geen voorstander van die herbouw. Maar als Hegelsom dan toch zo nodig met een kapel op de kaart moest worden gezet, doe het dan ook goed, zo luidde mijn gratis advies aan de initiatiefnemers. Ter inspiratie dienden ze maar eens een bezoek te brengen aan de Bruder-Klaus-Feldkapelle in het Duitse Wachendorf. Als ze nog een plaatsje vrij hadden in de auto, zo eindigde het stukje, hield ik me aanbevolen, omdat de Bruder-Klaus-Feldkapelle hoog op mijn lijstje van nog te bezoeken bezienswaardigheden stond.
Intussen zijn we ruim een jaar verder. Het laatste nieuws dat ik over de Sint-Joriskapel opving, was dat de gemeente goedkeuring voor herbouw heeft gegeven en dat het Bouwopleidingscentrum aan de Gebroeders van Doornelaan met de bouw wordt belast. Klinkt weinig veelbelovend. Enige hoop biedt nog de publicatiedatum van dit nieuws in De Echo van Horst: 1 april. Of de Hegelsomse initiatiefnemers naar Wachendorf zijn afgereisd? Ik kan het me nauwelijks voorstellen. Een uitnodiging om mee te rijden heeft me in elk geval nooit bereikt. Het wachten beu, besloot ik vorige week dan maar op eigen houtje koers te zetten naar de noordelijke Eifel. Dat klinkt verder dan het is, want na 126 voornamelijk Autobahnkilometers ben je er al. Reeds vanuit de verte zie je de uit 2007 daterende schepping van de Zwitserse architect Peter Zumthor (in 2009 winnaar van de prestigieuze Pritzker Prize) op een heuveltop liggen. Ze is alleen te voet bereikbaar, via een wandeling van een kwartier.
Met zijn betonnen ongenaakbaarheid doet het vijfhoekige gebouw van buiten in niets denken aan het traditionele, romantische veldkapelletje dat we hier zo gewend zijn. Binnen is de kilte van buiten ver te zoeken. De kleine ruimte die je na het openen van de driehoekige deur bereikt via een donkere gang, ademt intimiteit. Een druppelvormig gat in het dak zorgt voor de toetreding van daglicht (en een plasje water op de vloer). Ook de structuur van de binnenwanden is opmerkelijk. Die is ontstaan doordat in tentvorm geplaatste lange boomstammen de bekisting voor het interieur vormden. Nadat het beton gedurende 24 dagen in verschillende lagen om de boomstammen was gegoten, werden de boomstammen verbrand. Hun afdrukken zijn nu zichtbaar in het beton en verlenen de binnenwanden hun speciale aanzien.
De totstandkoming van de kapel is een verhaal op zich. Het zou te ver voeren om dat op deze plaats uit de doeken te doen, maar klik bijvoorbeeld hier voor meer achtergronden.Mijn oordeel over de Bruder-Klaus-Feldkapelle in één woord samengevat: indrukwekkend. Zó kan het dus ook, Hegelsom!